คือ..เรากับแฟนอายุห่างกัน 30 ปี เราอายุ18 แฟนอายุ 48 ใครๆก็จะมองว่าเร็วไปไหม?? ไม่เร็วหรอกค่ะ โลกนี้ไม่ได้มีใครกล่าวไว้ว่า ต้องมีแฟนตอนนี้ ต้องมีลูกตอนนี้ ต้องอย่างนี้...อย่างนั้นก่อน!! เป็นแค่ประเพณีวัฒนธรรมที่ยึดถือกันซะมากกว่า ทุกคนสามารถมี..ความรัก..มีความรู้สึก..ได้กันทั้งนั้น...
........ คือเรากับแฟนเจอกันในเฟสบุ๊ค แต่ไม่ได้เจอกันโดยตรง เราเจอกันในกลุ่มรถBigbike เพราะเราชอบบิ๊กไบค์มาตั้งแต่เด็กๆ เพราะพ่อเราก็ขับฮาเล่ และทำให้เราชอบมอไซด์บิ๊กไบค์มากกก!! แล้วเราก็แอดคนขับบิ๊กไบค์ในกลุ่มนั้นไปทั้ง ผู้ชาย-ผู้หญิง เราก็แอดๆๆๆ ไปโดยไม่ได้เจาะจงใคร แอดเพราะชอบในเรื่องรถ จนพี่เค้าก็รับแอดเรา(พี่เค้าขับninja300) ก็คุย ทักทายปกติ คุยเรื่องรถ คุยเรื่องกิจวัตประจำวันซะมากกว่า.. ตอนนั้นเราเรียกพี่เค้าว่าน้า 5555++
แล้วก็ตอนนั้นพี่เค้ามีแฟนอยู่แล้วเราก็ไม่ได้คิดอะไร ...
...... เราคุยกันมาเป็นปีกว่าๆ ในเรื่องรถ ในหลายๆเรื่อง แต่ก็ไม่มีครั้งไหนที่พี่และเราคุยเรื่องหัวใจกัน ไม่มีเรื่อง18+ พี่เค้าเป็นคนที่พูดเพราะ ไม่เคยหายไป...
อยู่มาวันนึงพี่เค้าโทรหาเราช่วงนั้นพี่เค้าก็เลิกกับแฟนมาได้สักพัก ตอนที่คุยกันมาตั้งแต่แรกเราไม่รู้อายุของกันและกันเลยด้วยซ้ำ แล้วเราก็เปิดใจคุยกัน
ในหลายเรื่อง เราก็รู้ว่าพี่เค้าอายุ 48 มีลูกชายหนึ่งคน(พ่อหม้าย) ไม่กินเหล้า ไม่ดูดบุหรี่ ไม่เที่ยว เราก็ไม่มีปัญหาอะไร พี่เค้าก็ถามว่าลองคบกันดูไหม พี่จะเข้ามาหาครอบครัวเรา (จะมาขอว่างั้น!!)
เราก็ตอบไปว่าเราเป็นแบบนี้ เราเคยผิดพลาดมาก่อนนะ(แม่หม้าย) ตั้งแต่รู้ตัวว่าท้องเราไม่เคยคิดจะทำแท้ง เราเก็บเค้าไว้ พี่เค้าก็บอกว่ารับได้เค้าชอบคนที่รักลูกไม่คิดฆ่าลูกตัวเอง #มีปัญญาเอาก็ต้องมีปัญาเลี้ยง
....... จากนั้นเราก็คุยกันมา จนมาอยู่ด้วยกัน ยอมรับว่าตอนแรกๆมีปัญหามาก!! ในเรื่องทัศนคติ ความคิดต่างกัน เพราะด้วยอายุที่ห่างกันมากเกินนน
เราจะขี้งอน เอาแต่ใจ ไม่ฟังเหตุผล โกรธแล้วจะไม่พูด แล้วสุดท้ายก็ไม่คุยกัน ต่างคนต่างเงียบ ก็จบด้วยการทะเลาะอยู่บ่อยครั้ง
พอหลังๆมานี้เราก็เปิดใจคุยกัน ว่าทำไม เพราะอะไร ?? แล้วเราก็เริ่มดีขึ้นเพราะพี่เค้าก็ให้เราฟังธรรมมะ เราใจเย็นขึ้น รับฟังเหตุผลมากขึ้น งอนน้อยลง
ใจเค้าใจเรา พี่เค้าดีกับเราทุกอย่างเราจะมางอนนิดงอนหน่อยไปทำไมกับคนที่ทำเพื่อเรา รักเราขนาดนี้
....ไปไหนมาไหนด้วยกันก็มีแต่คนมอง เราก็ไม่รู้ว่ามองอะไรกัน แต่สายตาส่วนใหญ่จะมองว่าพี่เค้าเลี้ยงเด็ก มีแฟนแก่จัง!!! เพราะพี่เค้าจะแทนตัวเองว่าพี่ เรียกเราว่าหนู เราก็ใช้แทนตัวเองว่าหนู เรียกเค้าว่า..พี่..บ้าง..ที่รัก..บ้าง หลายคนทักพ่อเหรอ ลูกเหรอ??
เราก็ตอบไปแบบไม่อายเลยว่า อ่อ!..แฟนค่ะ ไม่ใช่พ่อ !! ทุกๆเช้าเราจะตื่นไปใส่บาตรด้วยกัน จนแม่ค้า คนแถวนั้นรู้ว่าเราเป็นอะไรกัน แล้วแม่ค้าก็ชมว่าดีเนอะเป็นเด็กชอบทำบุญ ใส่บาตร ^^ แรกๆพี่เค้าชอบถามเราว่า อายไหม?? เราก็บอกแกว่าทำไมต้องอายล่ะ เราไม่ได้ทำไรผิด ไม่ได้ไปฆ่า ไปปล้นใครสักหน่อย เรารักกัน จะอายทำไม?? ถ้าเรารักแล้วอายใครนั่นไม่ได้เรียกว่าเความรัก!!
... (((นิยามความรักของเราคือ...)))
ไม่ต้องหล่อ ไม่ต้องรวย(แต่ก็ไม่ใช่จนแถมยังมีหนี้มีสิน..แบบนี้ไม่เอานะคะ555) +++ ขอคนที่รักเราที่เป็นเราจริงๆ ไม่ใช่เรารักเราที่ภายนอก ให้เกียรติ รับเราได้ในเรื่องอดีตที่ผิดพลาดมา >>คบใครแล้วต้องดีขึ้นๆ..ไม่ใช่พากันลงเหว<< รักเราก็ต้องรักครอบครัวเราด้วย
มีความคิดที่เป็นผู้ใหญ่ มีความรับผิดชอบ ไม่กินเหล้า ไม่ติดยา ไม่ดูดบุหรี่ ไม่เที่ยว ไม่เจ้าชู้พอ ที่พูดๆมาถึงมันจะดูเยอะ แต่มันเป็นคุณสมบัติของหัวหน้าครอบครัวที่ดีนะ
ปล. อยู่กับใครแล้วเป็นตัวเองที่สุด สบายใจที่สุด นั่นแหล่ะความรัก
อายุเป็นเพียงตัวเลข... ใครมีแฟนอายุห่างกันเท่าไหร่บ้าง??//
........ คือเรากับแฟนเจอกันในเฟสบุ๊ค แต่ไม่ได้เจอกันโดยตรง เราเจอกันในกลุ่มรถBigbike เพราะเราชอบบิ๊กไบค์มาตั้งแต่เด็กๆ เพราะพ่อเราก็ขับฮาเล่ และทำให้เราชอบมอไซด์บิ๊กไบค์มากกก!! แล้วเราก็แอดคนขับบิ๊กไบค์ในกลุ่มนั้นไปทั้ง ผู้ชาย-ผู้หญิง เราก็แอดๆๆๆ ไปโดยไม่ได้เจาะจงใคร แอดเพราะชอบในเรื่องรถ จนพี่เค้าก็รับแอดเรา(พี่เค้าขับninja300) ก็คุย ทักทายปกติ คุยเรื่องรถ คุยเรื่องกิจวัตประจำวันซะมากกว่า.. ตอนนั้นเราเรียกพี่เค้าว่าน้า 5555++
แล้วก็ตอนนั้นพี่เค้ามีแฟนอยู่แล้วเราก็ไม่ได้คิดอะไร ...
...... เราคุยกันมาเป็นปีกว่าๆ ในเรื่องรถ ในหลายๆเรื่อง แต่ก็ไม่มีครั้งไหนที่พี่และเราคุยเรื่องหัวใจกัน ไม่มีเรื่อง18+ พี่เค้าเป็นคนที่พูดเพราะ ไม่เคยหายไป...
อยู่มาวันนึงพี่เค้าโทรหาเราช่วงนั้นพี่เค้าก็เลิกกับแฟนมาได้สักพัก ตอนที่คุยกันมาตั้งแต่แรกเราไม่รู้อายุของกันและกันเลยด้วยซ้ำ แล้วเราก็เปิดใจคุยกัน
ในหลายเรื่อง เราก็รู้ว่าพี่เค้าอายุ 48 มีลูกชายหนึ่งคน(พ่อหม้าย) ไม่กินเหล้า ไม่ดูดบุหรี่ ไม่เที่ยว เราก็ไม่มีปัญหาอะไร พี่เค้าก็ถามว่าลองคบกันดูไหม พี่จะเข้ามาหาครอบครัวเรา (จะมาขอว่างั้น!!)
เราก็ตอบไปว่าเราเป็นแบบนี้ เราเคยผิดพลาดมาก่อนนะ(แม่หม้าย) ตั้งแต่รู้ตัวว่าท้องเราไม่เคยคิดจะทำแท้ง เราเก็บเค้าไว้ พี่เค้าก็บอกว่ารับได้เค้าชอบคนที่รักลูกไม่คิดฆ่าลูกตัวเอง #มีปัญญาเอาก็ต้องมีปัญาเลี้ยง
....... จากนั้นเราก็คุยกันมา จนมาอยู่ด้วยกัน ยอมรับว่าตอนแรกๆมีปัญหามาก!! ในเรื่องทัศนคติ ความคิดต่างกัน เพราะด้วยอายุที่ห่างกันมากเกินนน
เราจะขี้งอน เอาแต่ใจ ไม่ฟังเหตุผล โกรธแล้วจะไม่พูด แล้วสุดท้ายก็ไม่คุยกัน ต่างคนต่างเงียบ ก็จบด้วยการทะเลาะอยู่บ่อยครั้ง
พอหลังๆมานี้เราก็เปิดใจคุยกัน ว่าทำไม เพราะอะไร ?? แล้วเราก็เริ่มดีขึ้นเพราะพี่เค้าก็ให้เราฟังธรรมมะ เราใจเย็นขึ้น รับฟังเหตุผลมากขึ้น งอนน้อยลง
ใจเค้าใจเรา พี่เค้าดีกับเราทุกอย่างเราจะมางอนนิดงอนหน่อยไปทำไมกับคนที่ทำเพื่อเรา รักเราขนาดนี้
....ไปไหนมาไหนด้วยกันก็มีแต่คนมอง เราก็ไม่รู้ว่ามองอะไรกัน แต่สายตาส่วนใหญ่จะมองว่าพี่เค้าเลี้ยงเด็ก มีแฟนแก่จัง!!! เพราะพี่เค้าจะแทนตัวเองว่าพี่ เรียกเราว่าหนู เราก็ใช้แทนตัวเองว่าหนู เรียกเค้าว่า..พี่..บ้าง..ที่รัก..บ้าง หลายคนทักพ่อเหรอ ลูกเหรอ??
เราก็ตอบไปแบบไม่อายเลยว่า อ่อ!..แฟนค่ะ ไม่ใช่พ่อ !! ทุกๆเช้าเราจะตื่นไปใส่บาตรด้วยกัน จนแม่ค้า คนแถวนั้นรู้ว่าเราเป็นอะไรกัน แล้วแม่ค้าก็ชมว่าดีเนอะเป็นเด็กชอบทำบุญ ใส่บาตร ^^ แรกๆพี่เค้าชอบถามเราว่า อายไหม?? เราก็บอกแกว่าทำไมต้องอายล่ะ เราไม่ได้ทำไรผิด ไม่ได้ไปฆ่า ไปปล้นใครสักหน่อย เรารักกัน จะอายทำไม?? ถ้าเรารักแล้วอายใครนั่นไม่ได้เรียกว่าเความรัก!!
... (((นิยามความรักของเราคือ...)))
มีความคิดที่เป็นผู้ใหญ่ มีความรับผิดชอบ ไม่กินเหล้า ไม่ติดยา ไม่ดูดบุหรี่ ไม่เที่ยว ไม่เจ้าชู้พอ ที่พูดๆมาถึงมันจะดูเยอะ แต่มันเป็นคุณสมบัติของหัวหน้าครอบครัวที่ดีนะ
ปล. อยู่กับใครแล้วเป็นตัวเองที่สุด สบายใจที่สุด นั่นแหล่ะความรัก