กระทู้นี้สืบเนื่องมาจากกระทู้ที่แล้วนะค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่าเราชอบเพื่อนชายคนนึงมาประมาณ 2 ปีกว่า ตลอดเวลา 2 ปีกว่านั้นเราคุยกันเกือบจะทุกวัน (เรียนห้องเดียวกันค่ะ)
แต่พอมาวันนึงเพื่อนที่อยู่ในแก๊งเดียวกันกับเราก็ไปคุยกับคนที่เราชอบในช่วงปิดเทอมที่ผ่านมาโดยที่มันไม่รู้ว่าเราชอบเพื่อนชายคนนี้ (ปกติแล้วเวลาเราชอบใครจะไม่บอกใครเลยค่ะแม้ว่าจะเป็นเพื่อนก็ตาม กลัวโดนล้อ555)แล้วจุดพีคมันอยู่ตรงที่เพื่อนของเรามันบอกว่ารู้สึกดีเพื่อนชายคนนี้
ตอนนั้นเราทำอะไรไม่ถูกมือเย็นเท้าเย็น หน้าชาไปหมด(ทั้งๆที่เรารู้ก่อนที่มันบอก แต่ตอนนั้นยังไม่เท่าตอนที่มันพูดออกมาเอง)อยู่ดีๆน้ำตาเราก็ค่อยๆไหล
เข้าใจฟิลว่าตัวชาไปหมดแล้วป่ะ?? นั่นแหละค่ะ แบบนั้นเลย   ตอนนี้เพื่อนเรายังคงปรึกษาเราอยู่ตลอดๆ เเต่ทุกๆอย่างมันเริ่มจะชัดเจนขึ้นทุกวัน
เราต้องเจอกับเรื่องแบบนี้เกือบทุกวัน เจอคนที่เราชอบเกือบทุกวัน เจอเพื่อนของเราเกือบทุกวัน
#ใจนึงก็อย่างจะบอกเพื่อนของเราไปนะค่ะแต่ว่าเราก็อดสงสารเพื่อนไม่ได้ กลัวว่ามันจะเสียใจแบบเรา กลัวมองหน้ากันไม่ติด กลัวทุกอย่าง กลัวไปหมด
#อีกใจนึงก็คิดว่าทั้งๆที่เรามาก่อนแต่ทำไมเราต้องเจ็บแบบนี้
ปล.1จะบอกเพื่อนแล้วเจ็บเหมือนกัน หรือ จะเก็บเรื่องนี้ไว้เจ็บเพียงคนเดียวดีค่ะ
ปล.2ควรทำยังไงดีค่ะตอนนี้สับสนมากๆ ทำตัวไม่ถูกแล้ว