ปรึกษาค่ะ ที่บ้านมีคนไข้ป่วยทางจิต มีอาการภาพหลอน หูแว่ว หลงผิด อาระวาดโวยวาย กรีดร้อง ตลอดทั้งวัน ก่อนอื่นต้องท้าวความ ถึงความหลังก่อนว่า ผู้ป่วยเคยรักษาตัว ร.พ.ศีธัญญา มาก่อนเมื่อ 10 ปีที่แล้ว พออาการดีขึ้นก็หยุดยาเอง ตลอดเวลาที่ผ่านมา คนไข้ มีอาการอาระวาดบ้าง แต่ไม่มาก เดี๋ยวก็หยุดไปเอง กินได้ ทำงานไม่ค่อยได้ ทำกี่ที่ๆ ไม่ถึงเดือนก็ออก จนมา 1 เดือนที่ผ่านมา เริ่มมีอาการหลอน เห็นภาพผู้ชาย ที่ไม่รู้ว่าเคยเป็นแฟนกันตอนไหน แต่ปัจจุบัน เค้าเพ้อถึงแต่ผู้ชายคนนี้ เห็นเป็นรูปร่าง ว่ามาหา มาอยู่ด้วย และได้ยินเสียงผู้ชายตลอดเวลา หนักๆเข้า เริ่ม ได้ยินเสียงผู้หญิง ว่าเป็นแฟนเก่ผู้ชาย จะมาแย่งแฟนไป ก็มีตวาด ไล่ ด่าหยายคาย สียงดังไปทั่ว จนข้างบ้านเอืมระอา ช่วงหลังยิ่งหนัก กรีดร้องให้ครอบครัวเอาผู้ชายมาให้ ถ้าไม่ได้ ก็จะอาระวาด ทำลายข้าวของ กรีดร้องจนเหนื่อย พอเหนื่อยก็หลับ ตื่นมาก็ร้องอีก เบื้องต้นครอบครัว พาไป จิตเวช ร.พ. ราชวิถี ฉีดยา 2 เข็มรับยามากิน 2 สัปดาห์ อาการยิ่งหนักขึ้น ไม่ดีขึ้นเลย มีอยู่คืนนึง ญาติกลอกพาไป โดยบอกจะไปหาผู้ชาย แล้วพาไปศรีธัญญา  แต่ทาง ร.พ. ไใได้รับตัวไว้ บอกว่าเดี๋ยวนี้เค้าแบ่งเขต รักษาโดยเขตของเราขึ้นกับ ร.พ.สมเด็จเจ้าพระยา ซึ่งเทียบแล้วไกลจากบ้านพักมาก เบื้องต้น ร.พ.ศรีธัญญา ได้ฉีดยาให้ 1 เข็ม คนไข้มีอาการง่วงและหลับไป ยาที่กินไม่ได้จ่ายใหม่ ใช้ยา จิตเวช ร.พ. ราชวิถี พอคนไข้ตื่นมา วันรุ่งขึ้น ห็อาระวาดหนักกว่าเดิม เพราะโกรธที่ครอบครัวหลอกพาไป ร.พ. ด่าโวยวายทั้งวัน ทั้งคืน ข้างบ้านก็ไม่เข้าใจ พากันต่อว่า ให้ทางญาติพาส่ง ร.พ. ซึ่งทางเราก็ได้พาไปแล้ว แต่อาการไม่ดีขึ้น  เมื่อ 2 วันคนไข้มีอาการแย่อีกกรีดร้องจนเสียงแหบ ภาพหลอนหนักขึ้น ญาติก็พาไป ร.พ.สมเด็จเจ้าพระยา ตามที่ได้มีการแจ้งแบ่งเขตไว้ แต่พอไปถึง ร.พ.สมเด็จเจ้าพระยา ซึ่งตอนนั้นดึกแล้ว 2-3 ทุ่ม ทาง ร.พ. ให้กลับ เพราะแจ้งว่า ไม่มีประวัติการรักษาที่ ร.พ. ไล่ให้กลับไป รักษา ร.พ.ราชวิถี (ไหนบอกว่าเราอยู่เขตนี้) เราก็เลยพาคนไข้ ขึ้นรถ ไป ร.พ. ราชวิถีต่อเลย ในคืนนั้น ถึง ร.ะ 4 ทุ่ม ปรากฏว่ารอนานมาก คนไข้ที่รอ ตั้งแต่ 1 ทุ่ม จนถึง 4 ทุ่ม ยังไม่ได้ตรวจ เราก็ไปต่อคิวรอ ปรากฏว่า พอรอนานๆ คนไข้อาการทางจิต ก็รอไม่ไหว โวยวาย ลั่น ร.พ. เดือดร้อนคนไข้อื่นๆ สรุปญาติ ทนไม่ไหว ทั้งอายและเกรงใจผู้ป่วยอื่น เลยพาคนไข้กลับบ้าน ไปตายเอาดาบหน้า เพราะไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อ ส่ง ร.พ.ไหน ก็โยนกันไป โยนกันมา คนไข้ชอบมีอาการ กลางคืนเสียด้วย บางที อาระวาดหนักที่บ้าน พอถึง ร.พ. คนไข้ รู้ว่าม่ถึง ร.พ. กลัวจะโดนจับนอน ก็หยุดอาระวาด พูดจ่ดีเรียบร้อยเหมือนคนปกติ เลย พอหมอให้กลับบ้าน เพราะดูว่าไม่เป็นอะไร แค่เปิดประตูรถ จะกลับบ้าน ก็กรีดร้องโวยวาย ถึงบ้านยิ่งหนัก อาระวาดทั้งวันทั้งคืนไม่หลับไม่นอน ตอนนี้ คนไข้โดนหลอกไป ร.พ. บ่อย เริ่ม รู้ทาง ชวนไปไหน ไม่ยอมไปเลย เก็บตัวในห้อง โวยวาย กรีดร้อง ครอบครัวโดนสังคม รอบบ้าน กดดันหนัก แต่ใครจะรู้ว่า เราก็ไม่ได้นิ่งเฉย ได้พาไป ร.พ. และกินยา อยู่ทุกมื้อ ณ ขณะนี้ ยังไม่รู้จะทำยังไง ไป ร.พ ไหน ก็ไม่มีใครรับ จะไป ร.พ .ราชวิถี ต้องไปวันธรรมดา ถ้าช่วงค่ำ หรือวันหยุด ก็ไปรอ 3-4 ชั่วโมง ไข้ทางจิต ไม่มีสภาวะ พอที่จะนั่งอดมนได้ขนาดนั้น ตอนนี้ครอบครัวได้แต่นั่งฟังเสียงกรีดร้องทั้งวันทั้งคืน จนเหมือนจะเป็นประสาทเสียเอง ส่วนใหญ่คนดีแล คืนคนแก่ อายุ 60 สุขภาพจิตเริ่มเสีย เพราะต้องทนฟังเสียงกรีดร้อง 24 ชั่วโมง และโดนด่าว่า โดยคนข้างบ้าน ที่ทนไม่ไหว เข้าใจคนข้างบ้านนะ เพระเป็นหมูาบ้านจัดสรร ไม่ได้โกรธเพื่อนบ้านที่ไม่เข้าใจ เราก็ได้พยายามหาหนทาง แต่เหมือนมืดมนมาก เพราะ ไม่รู้จะพาไปรักษาที่ไหน ไปมาหมดแล้ว ก็ไม่มีใครรับรักษา และคนไข้ของเราดันเป็นคนไข้ชั้นดี พอถึง ร.พ. จะเป็นอีกคน เหมือนคนปกติ กลอกประวัติตัวเอง ได้ พูดรู้เรื่องทุกอย่าง เรียบร้อยมากๆ ต่อหน้าหมอ แต่พออยู่บ้าน จะเป็นอีกคนเลย รยกวนผู้มีประสบการ ช่วยเหลือ ขอคำแนะนำด้วยค่ะ เดือดร้อนและเครียดมาก