การตลาดวัดธรรมกาย ภาค 2 : The win-win solution
เกริ่นสักนิด ไม่ได้จะมารุมวัดธรรมกาย แต่จะแค่มาบอกกล่าวประสบการณ์ที่เคยพบมา แค่นั้น ที่เหลือก็แล้วแต่จะพิจารณา
เชื่อหรือไม่ว่า ทุกครั้งที่มีคนบอกว่า วัดธรรมกายเป็นวัดคนรวย ฉันมักจะค้านในใจเสมอๆ
แน่นอนวัดธรรมกายมีโครงการบุญเยอะแยะตาแป๊ะไก่ ซึ่งเป็นโครงการอภิมหาพันล้าน .... แต่โดยเนื้อแท้ วัดธรรมกาย เป็นวัดที่มุ่งการตลาดไปยังชนชั้นกลาง ไปจนถึงรากหญ้า
ตามทฤษฎีมาสโลว์ คนเราต้องการการยอมรับมากที่สุด คนกลุ่มชนชั้นกลางรุ่นใหม่ ที่แสวงหาการยอมรับ และ คนรากหญ้า ที่ไม่เคยได้รับการยอมรับ เป็นเป้าหมายชั้นดี
การบริจาคจำนวนมากของเศรษฐี มักจะสร้างความตื่นตาตื่นใจให้คนกลุ่มนี้เป็นอย่างมาก อย่างที่กล่าวไปในตอนที่แล้ว การสร้างความภูมิใจเป็นหนึ่งในการตลาดของวัดนี้
แต่ไม่ใช่หยุดแค่ชาวเศรษฐีจำนวนน้อยเหล่านี้
การตลา่ดแบบ ชิตังเม โป้ง รวย มุ่งเป้าหมายไปที่ คนกลุ่ม2กลุ่มดังกล่าวข้างต้น ที่แสวงหาการมีเงิน และ การยอมรับไปด้วย อะไรที่พอช่วยกิจการการงานของตนได้ ก็น่าลุ้น คนกลุ่มนี้ มักจะเป็นกลุ่มที่ทำบุญเทกระเป๋า มากกว่ากลุ่มเศรษฐีเสียอีก และเป็นกลุ่มที่สามารถเพิ่มจำนวนศิษยานุศิษย์ได้จำนวนมาก ........
เดี๋ยวจะหาว่าไม่มีความดีเสียเลย การดึงกลุ่มชนชั้นกลาง และ รากหญ้ามาในวัด เป็นการดึงกลุ่มคนส่วนใหญ่ ที่มีปัญหากินเหล้าเมายา มาเลิกได้ที่วัดนี้จำนวนมาก เป็นที่น่าอนุโมทนา ...
แต่.....
มันจะไม่มีปัญหา หากวัดธรรมกาย ไม่กลายเป็นศูนย์รวมของMLMขายฝัน และ แชร์ลูกโซ่ขนาดยักษ์ โดยมีบรรดาผู้นำบุญ เป็นแกนกลาง
ฉันถึงบอกว่ามันเป็น win-win solution
วัดธรรมกาย เป็นแหล่งหากินของMLM และ แชร์ลูกโซ่ แทบทุกแบบที่มีในไทย
คนเหล่านี้ ประชาสัมพันธ์ตัวเอง โดยการบริจาคเงินมหาศาลให้วัด โดยแลกกับการที่ตัวเองได้ประชาสัมพันธ์ตนเองและบริษัท
พูดง่ายๆ วัดได้ตังค์ คนทำบุญได้ลูกค้า
ดังที่กล่าวข้างต้น การตลาดชิตังเม โป้ง รวย .....เป็นการมุ่งเป้าไปที่กลุ่มคนชั้นกลาง และ รากหญ้า
การตอบสนองจากการได้รับยอมรับ มีคนไหว้ มีคนทักทายคุยด้วยแบบสุภาพ เข้าไปแล้วดูดีมีสกุล ไม่ใช่แค่นั้น
กลุ่มคน2กลุ่มนี้ ยังได้รับการพูดคุยจากผู้นำบุญ นอกจากชักจูงทำบุญ ยังชักจูงในการขายผลิตภัณฑ์สุขภาพ สมาชิกMLM หรือแม้กระทั่งแชร์ลูกโซ่ ด้วยเหตุผลคือ เพื่อจะได้เอาเงินไปทำบุญ ......
หรือสรุปสั้นๆ
ไม่ว่าทางไหน วัดก็ได้เงิน เจ้าของบุญใหญ่ก็ได้เงิน คนเข้ามาวัดก็มีโอกาสหาเงิน .........Win Win Solutionไหมล่ะคุณ (ถ้าแชร์ล้ม MLMเจ๊ง วัดก็ไม่เดือดร้อนนะเออ)
เดี๋ยวจะหาว่า ด่าแต่วัดธรรมกาย
เคยมีเจ้าอาวาสท่านนึงกล่าวไว้กับฉันว่า
"ถ้าไม่มีผลประโยชน์ ก็ไม่มีใครทำงานให้วัด"
สั้นๆเนอะ คงจะเข้าใจว่า สมัยนี้ หาคนทำงานให้วัดได้ยากจริงๆ
Win Win solution จึงเป็นหนทางของทุกวัด
นักการเมืองเข้าวัด ได้หน้าได้ตาได้คะแนนเสียง
วัดได้เงินไปบำรุงวัด จ่ายค่าน้ำค่าไฟ
คุณหญิงคุณนาย เซลฟี่ ได้หน้า
วัดได้ตังค์ไปใช้หนี้
..................เรื่องนี้ แทบจะเรียกได้ว่าปกติไปแล้ว
เพียงแต่ วัดธรรมกาย เป็นรูปแบบที่ได้รับการพัฒนาไปอีกขั้น และ ทำได้อย่างมีประสิทธิภาพและต่อเนื่องกว่า
เกริ่นสักนิด ไม่ได้จะมารุมวัดธรรมกาย แต่จะแค่มาบอกกล่าวประสบการณ์ที่เคยพบมา แค่นั้น ที่เหลือก็แล้วแต่จะพิจารณา
เกริ่นสักนิด ไม่ได้จะมารุมวัดธรรมกาย แต่จะแค่มาบอกกล่าวประสบการณ์ที่เคยพบมา แค่นั้น ที่เหลือก็แล้วแต่จะพิจารณา
เชื่อหรือไม่ว่า ทุกครั้งที่มีคนบอกว่า วัดธรรมกายเป็นวัดคนรวย ฉันมักจะค้านในใจเสมอๆ
แน่นอนวัดธรรมกายมีโครงการบุญเยอะแยะตาแป๊ะไก่ ซึ่งเป็นโครงการอภิมหาพันล้าน .... แต่โดยเนื้อแท้ วัดธรรมกาย เป็นวัดที่มุ่งการตลาดไปยังชนชั้นกลาง ไปจนถึงรากหญ้า
ตามทฤษฎีมาสโลว์ คนเราต้องการการยอมรับมากที่สุด คนกลุ่มชนชั้นกลางรุ่นใหม่ ที่แสวงหาการยอมรับ และ คนรากหญ้า ที่ไม่เคยได้รับการยอมรับ เป็นเป้าหมายชั้นดี
การบริจาคจำนวนมากของเศรษฐี มักจะสร้างความตื่นตาตื่นใจให้คนกลุ่มนี้เป็นอย่างมาก อย่างที่กล่าวไปในตอนที่แล้ว การสร้างความภูมิใจเป็นหนึ่งในการตลาดของวัดนี้
แต่ไม่ใช่หยุดแค่ชาวเศรษฐีจำนวนน้อยเหล่านี้
การตลา่ดแบบ ชิตังเม โป้ง รวย มุ่งเป้าหมายไปที่ คนกลุ่ม2กลุ่มดังกล่าวข้างต้น ที่แสวงหาการมีเงิน และ การยอมรับไปด้วย อะไรที่พอช่วยกิจการการงานของตนได้ ก็น่าลุ้น คนกลุ่มนี้ มักจะเป็นกลุ่มที่ทำบุญเทกระเป๋า มากกว่ากลุ่มเศรษฐีเสียอีก และเป็นกลุ่มที่สามารถเพิ่มจำนวนศิษยานุศิษย์ได้จำนวนมาก ........
เดี๋ยวจะหาว่าไม่มีความดีเสียเลย การดึงกลุ่มชนชั้นกลาง และ รากหญ้ามาในวัด เป็นการดึงกลุ่มคนส่วนใหญ่ ที่มีปัญหากินเหล้าเมายา มาเลิกได้ที่วัดนี้จำนวนมาก เป็นที่น่าอนุโมทนา ...
แต่.....
มันจะไม่มีปัญหา หากวัดธรรมกาย ไม่กลายเป็นศูนย์รวมของMLMขายฝัน และ แชร์ลูกโซ่ขนาดยักษ์ โดยมีบรรดาผู้นำบุญ เป็นแกนกลาง
ฉันถึงบอกว่ามันเป็น win-win solution
วัดธรรมกาย เป็นแหล่งหากินของMLM และ แชร์ลูกโซ่ แทบทุกแบบที่มีในไทย
คนเหล่านี้ ประชาสัมพันธ์ตัวเอง โดยการบริจาคเงินมหาศาลให้วัด โดยแลกกับการที่ตัวเองได้ประชาสัมพันธ์ตนเองและบริษัท
พูดง่ายๆ วัดได้ตังค์ คนทำบุญได้ลูกค้า
ดังที่กล่าวข้างต้น การตลาดชิตังเม โป้ง รวย .....เป็นการมุ่งเป้าไปที่กลุ่มคนชั้นกลาง และ รากหญ้า
การตอบสนองจากการได้รับยอมรับ มีคนไหว้ มีคนทักทายคุยด้วยแบบสุภาพ เข้าไปแล้วดูดีมีสกุล ไม่ใช่แค่นั้น
กลุ่มคน2กลุ่มนี้ ยังได้รับการพูดคุยจากผู้นำบุญ นอกจากชักจูงทำบุญ ยังชักจูงในการขายผลิตภัณฑ์สุขภาพ สมาชิกMLM หรือแม้กระทั่งแชร์ลูกโซ่ ด้วยเหตุผลคือ เพื่อจะได้เอาเงินไปทำบุญ ......
หรือสรุปสั้นๆ
ไม่ว่าทางไหน วัดก็ได้เงิน เจ้าของบุญใหญ่ก็ได้เงิน คนเข้ามาวัดก็มีโอกาสหาเงิน .........Win Win Solutionไหมล่ะคุณ (ถ้าแชร์ล้ม MLMเจ๊ง วัดก็ไม่เดือดร้อนนะเออ)
เดี๋ยวจะหาว่า ด่าแต่วัดธรรมกาย
เคยมีเจ้าอาวาสท่านนึงกล่าวไว้กับฉันว่า
"ถ้าไม่มีผลประโยชน์ ก็ไม่มีใครทำงานให้วัด"
สั้นๆเนอะ คงจะเข้าใจว่า สมัยนี้ หาคนทำงานให้วัดได้ยากจริงๆ
Win Win solution จึงเป็นหนทางของทุกวัด
นักการเมืองเข้าวัด ได้หน้าได้ตาได้คะแนนเสียง
วัดได้เงินไปบำรุงวัด จ่ายค่าน้ำค่าไฟ
คุณหญิงคุณนาย เซลฟี่ ได้หน้า
วัดได้ตังค์ไปใช้หนี้
..................เรื่องนี้ แทบจะเรียกได้ว่าปกติไปแล้ว
เพียงแต่ วัดธรรมกาย เป็นรูปแบบที่ได้รับการพัฒนาไปอีกขั้น และ ทำได้อย่างมีประสิทธิภาพและต่อเนื่องกว่า