แป้งเป็นหนึ่งในนั้น...... คิดไปคิดมาก็น่าขำทั้งน้ำตานะครับ  ตั้งแต่เด็กลากไม้แรคเก็ตไปคอร์ท ตีเปาะแปะเปาะแปะ จนเริ่มฝึกจนเก่ง เสียทั้งหยาดเหงื่อ ทั้งน้ำตา จากเก่ง เป็นเก่งมาก จากเก่งมาก และเป็นเก่งมากๆ ขั้นเทพ จนได้ขึ้นเป็นมือ  1 ของโลก .....แต่.....ชีวิตนี้ไม่ได้มีโอกาสไปโอลิมปิคสักครั้ง  ไม่โทษใคร อะไรทั้งนั้น  แต่เธอคงรู้สึกแย่ๆอยู่ข้างในไม่น้อย