รู้จักกับชายคนหนึ่ง ทำงานรับราชการ ส่วนเราเป็นอิสระ ฟรีแลนซ์
เริ่มรู้จักจากโปรแกรมแชท (Bee Talk)  ผมอายุ 24 เขาอายุ 22 เขาเป็นไบ แต่รับราชการมาแล้ว 1 ปีกว่า
เขากับเราอยู่คนละอำเภอ ห่างกันประมาน 60 กม. และเป็นทางผ่านเวลาเขากลับบ้านไปยังอีก 1 อำเภอ
ตอนแรกคุยเรากับเขาก็ต่างสนใจกัน เขาเพิ่งเลิกกับแฟนผู้หญิงมา 1 เดือน ที่คบกันมา 3-4 เดือนได้
ช่วง 3 สัปดาห์แรกที่รู้จักกัน วันจันทร์ - พฤหัส เราจะคุยทุกวัน เปิดกล้องคุยกันก่อนนอน โดยเฉลี่ยก้ประมาน 1 ชม.
เพราะวันศุกร์ - อาทิตย์ เขาจะกลับบ้าน และเขาไม่เล่นโทรศัทพ์เลย
ครั้งแรกที่เขาเป็นคนเอ่ยที่จะนัดเราไปดูหนังช่วงวันศุกร์ในสัปดาห์ที่ 2 แต่แล้วเขาก็ไม่มาตามนัด อ้างว่ากลับบ้าน
แต่แล้ววันจันทร์สัปดาห์ที่ 3 เขากลับไปดูหนัง กินข้าวกับแฟนเก่าเขาที่เป็น ผู้ชาย คนก่อนหน้าที่คบกับผู้หญิงล่าสุด
และมาสัปดาห์ที่ 3 เขาก็เอ่ยว่าจะแวะมาหาหลังเรียนเสร็จ(เรียนต่อ ส-อา) แต่ก็ไม่มาตามนัดเช่นกัน
จนผมเองไม่อยากจะคุยด้วยแล้ว ปกติผมจะทักไปบ้าง โทรกลับบ้างที่ไม่รับสาย แต่เข้าสัปดาห์ที่ 3 ผมไม่คุย ไม่โทรกลับ
จะคุยก้แค่รอเขาทักมา ถามคำตอบคำไป และมีโทรคุยบ้างที่เขาโทรมา วันเว้นวัน เขาก้ถามผมนะว่า เปลี่ยนไปนะ เจอที่ใช่แล้วใช่ไหม
ส่วนผมเองก้บอกว่าไม่ได้คุยกับใคร และคุยมาเกือบเดือนแล้ว ยังไม่เจอตัวจริงกันเลย เขาก้ตอบว่าอยากเจอหรอ เขาไม่หล่อไม่หน้าดีไร
ผมก้ตอบกลับไปว่า มันไม่เกี่ยวแต่เป็นการให้ความสำคัญมากกว่า และเขาก็ตอบกลับอีกว่า
จะลองใจดูว่า ถ้าไม่ไปหาเราจะเปลี่ยนไหม และคำตอบมันชัด เราก็ไม่ตอบกลับแค่ว่า ก็พูดแต่ในความคิดของตนเอง

วันนี้ก็ 28 วันพอดี 4 สัปดาห์ซึ่งยังไม่เคยเจอหน้าจริงๆจังๆ ยอมรับรู้สึกดีที่เขายังโทรมา แม้เราหายไปเงียบไป
แต่เป็นความอึดอัด รำคาญบ้าง เพราะไม่รู้เขาว่าต้องการอะไร ทำไมไม่ยอมเจอตัวกัน
ตอนแรกคุยก็จริงจังดี แต่ก็ไม่รุ้ว่าทำไมไม่ยอมมาหากันซักที จนตอนนี้ไม่อยากเสียเวลา ถ้ายังไม่ยอมเจอตัวจริงๆกันซักครั้ง