สวัสดีครับ วันนี้ขอปรึกษาเรื่องการค้นหาตัวเองนะครับ ก่อนอื่นขอเล่าอย่างละเอียดก่อนว่า ผมเข้าศึกษาโรงเรียนเเห่งหนึ่งในพระประเเดง ในระดับ ม.ต้น1-3 ขณะนั้นได้ถูกครูนำไปฝึกโขนเป็นตัวพระราม ก็รำไม่ได้สวยอะไรมาก ก็ออกงานเก็บประสบการณ์ไปเรื่อยๆ เเละจบม.3  ผมได้เข้าเรียนต่อ ม.4-6 ในสายวิทย์-คณิต ในอีกโรงเรียนนึงในพระประเเดงเช่นกัน ถึงตอนนี้ยังไม่มีความคิดว่าอยากเป็นอะไรเลย ในใจหลงรักโขนไปแล้ว เเต่ยังไม่คิดอะไร ในตลอดชีวิตการเรียนม.ปลาย ผมสอบได้เกรด 4 ทั้ง ฟิสิกส์ เคมี ชีว ตั้งเเต่ม.4-6เลยครับ เเละได้มีโอกาสสอบติดเเละเข้าค่ายโอลิมปิกวิชาการฟิสิกส์ เเละได้เกียรติบัตรมาเป็นการรับรอง จากนั้น ม.6ช่วงเริ่มหามหาลัยเรียน ความคิดผุดขึ้นมากมาย ทั้ง หมอ วิศวะ นาฏศิลป์(อยากทำงานในระดับนาฏศิลปินที่เเสดงในโรงละคร) ผมสอบติดสถาบันการบินเเห่งหนึ่งใน กทม. ในคณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขา วิศวกรรมอิเล็กทรอนิกส์การบิน ในการเรียนผมคำนวณได้ค่อนข้างดี เพราะม.ปลายก็เรียนวิชาคำนวณได้ดีพอสมควร ในมหาลัยนี้ผมได้เป็นคนติววิชาทางวิศวกรรมวิชาหนึ่ง ให้เพื่อนเกือบทั้งรุ่น เเต่ ผลสุดท้ายก็เป็นผมที่ติดเอฟวิชานี้ทั้งๆที่ทำข้อสอบได้ เเละลงเรียนใหม่ในวิชานั้น ในขณะนั้นจนถึงปัจจุบันนะครับผมมีงานเเสดงโขนมาตลอดด้วย พูดง่ายๆคือทั้งเรียน ทั้งรำ คือไปได้ทั้ง2อย่าง เเต่เริ่มติดขัดทางการเรียนวิศวะเเละครับ ติดเอฟ1ตัว นั่นคือเกียรตินิยมที่หวังจะไม่มีสิทธิ์ได้เลย ต่อมาเกิดความผิดพลาด โทรศัพท์ดังในห้องสอบครับ กรรมการได้บอกตักเตือนว่าห้ามนำโทศัพท์เข้าห้องสอบ เเต่ผมคิดว่า เราไม่ได้คิดจะทุจริตหนิ ช่างมันเถอะ เข้ามาสอบเเละก็ออกไปจบๆ เเจ่โทรศัพท์สิครับผมไม่ได้ปิดเสียง ดังขึ้นมา กรรรมการคุมสอบไม่สนใจครับ หยิบโทศัพท์ผมไป เเละเปิดคลังรูปภาพ พบรูปภาพสูตรจำนวนมากที่ผมเคยเซฟไว้อ่านเเละทำความเข้า นั่นคือการส่อทุจริตทันทีครับ ผมเถียงไม่ได้เลยถึงเเม้จะไม่ได้คิดจะทุจริต กรรมการปรับผมเอฟในรายวิชานั้น เเละพักการเรียนเทอมต่อไป1เทอม ผมก็รับทราบเเละเครียดมากเเละท้อสุดๆ เอฟ2ตัวละ พักการเรียนอีกต่างหาก เอฟตัวเเรกคือติวเพื่อน เอฟตัว2คือส่อทุจริต เเต่ละเอฟนี่ทำคุณบูชาโทษมาก มันเกิดขึ้นจนคิดว่า ซวยอะไรขนาดนี้คนที่ทำข้อสอบไม่ได้ ส่งกระดาษเปล่ากลับผ่านได้ D+ ได้Cกันหน้าระรื่น ไม่มีใครย้อนมามองผมเลย เหมือนผมส่งเพื่อนขึ้นฝั่ง ท้อมากครับ ปัจจุบันเเก้เอฟตัวเเรกเเล้วได้ B มาครอง เพราะเเค้นมากอ่านสือหนักกว่าเดิม เเต่เอฟตัว2 เเละพักการเรียนนี่สิ ต้องลงเรียนหนักเเน่เก็บความทุกข์มาเรื่อยๆ จนวันนึงได้มาเเสดงโขนตามเคย พบกับอ.ในวิทยาลัยนาฏศิลป์ท่านนึง ท่านเห็นวิดีโอทืผมเคยรำเเละอัดเก็บไว้ ผมไม่ได้พูดเกินจริงนะครับ ท่านพูดว่า ฝีมือของเธอพัฒนาจากเมื่อก่อนไปมาก มันเหมือนเด็กนาฏศิลป์เลย มีความมืออาชีพ ความถูกต้องสวยงาม ครูขอเอาวิดีโอนี้ไปเปิดเผยเเพร่ให้เด็กนาฏศิลดูนะว่านี่คือ ฝีมือของเด็กสามัญธรรมดาที่ไม่ได้เรียนนาฏศิลป์โดยตรงเเต่ฝีมือสวยกว่าเด็กนาฏศิลป์บางคนอีก เพราะผมทั้งเเต่งบทร้องโขนเอง ตัดต่อเพลง ทำการเเสดงเอง อ.บอกอีกว่า ผมเป็นบุคคลที่หาได้ยากไปเรียนนาโศิลป์กับครูมั้ย วุฒิป.ตรี  ผมไม่คิดว่าจะได้ยินคำนี้จากปากอ.นาฏศิลป์เลย ย้อนกลับไป2ปีก่อน อ.หลายคนุามว่ารำสวยทำไมไม่เรียนนาฏศิลป์เลยหละ  ตอนนี้ผมเขวมาก 2จิต2ใจเรียนอัไรดีวะจะเลิกเรียนวิศวะเเล้วไปทำส่งที่ตัวเองชอบจะดีมั้ยคาับ ผมรู้ว่าผมควรตัดสินใจเองเพราะตัวผม เเต่ผมอยากได้ข้อเสนอ หรือความเห็นจากเพื่อนๆชาวพันทิปอะครับ อ้อขอเพิ่มข้อมูลด้วยนะคาับช่วงโดนพักการเรียนเป็นติวเตอร์วิชาฟิสิกส์ทืสถาบันเเห่งหนึ่งอยู่ด้วยนะครับ ผมขอความเห็นหน่อยนะครับขอบคุณทุกท่านครับผมสับสนมากจริงๆว่าควรทำสิ่งที่ตัวเองชอบหรือสิ่งที่ทำเเล้วได้เงินเดือนเยอะถึงจะไม่ชอบ