วันนี้ผมนั่งรถแวะไปเยาวราช เลยแวะกินข้าวแกงกะหรี่+กุนเชียงเทพ แถววัดเล่งเน่ยยี่ (ผัดปูร้านนี้สุดยอด)
เลยเดินไปหาของกินต่อถนนเยาวราชใหญ่ ไปโดนก๋วยจั๋บอีกจาน พออิ่ม กำลังจะไปรอขึ้น53กลับบ้าน
ผมเห็นร้านขนมปัง ซึ่งเห็นมาปีๆแล้วไม่เคยกิน เพราะเห็นคนต่อคิวแล้วขี้เกียจรอ
แต่วันนี้ไม่มีงาน(ผมเป็นนักดนตรี) บอลยูโรก็ไม่มี อะ อยากรู้ไง เห็นคนเยอะ อะ รอก็รอ ผมสั่งสังขยา1 นม1 พริกเผา1
แล้วก็รอ รอ รอ เป็นชม.(50กว่าคิว แม่มยังกะไปรอคิวตามโรงพยาบาลรัฐ)
พอลองกิน สังขยา ก็หวานๆมันๆ มีเนย ก็ทั่วๆไป ขนมปังมิลค์พลัสตรงสยาม ก็รสยังงี้นะ
ขนมปังแค่นิ่ม
พอกินนม กับ พริกเผา กัดเข้าไป อืม ก็นม ก็พริกเผา อืม ก็มันคือนม กับ พริกเผา ยังไง
ก็อร่อย แต่ก็ไม่ได้วิเศษวิโสอะไร
พอกินไปแล้วผมก็คิดว่า นี่พวกเอ็งมารออัลไรกันฟะ

---------------
อีกร้าน

ย้อนไปเมื่อ2ปีก่อน ผมตะเวนเล่นตามแถวลาดพร้าว วังหิน จตุจักรละแวกๆนั้น (บ้านมือเบสอยู่แถวนั้น)
วันนึงเมียมือเบสพาไปร้านเครป เขาเรียกกันว่าร้านป้าเฉื่อย(เห็นว่าดังมาก มีคลิปในยูทูปด้วย)
ผมเห็นคนจดคิว นั่งรอ แล้วผมก็ถามแฟนมือเบส นานมั้ย
ก็น่าจะหลายชม.อยู่ ผมบอก เออ งั้นเหรอ งั้นก็ตามนั้น บ๊ายบาย
ขี้เกียจรอ

และ ช่วงนั้น ผมก็ไปเล่นดนตรีแถวนั้นบ่อย จนวันนึงแฟนมือเบสมันบอก guจะไปซื้อเครป พวกเมิงกันกินป่ะ จดๆ
ผมก็เลยฝากซื้อ2อัน พริกเผาหมูหยอง กับ กล้วยกับอะไรผมจำไม่ได้และ
4-5ชม.ต่อมา เล่นดนตรีจบ รับค่าตัว กำลังเก็บของ
เครปพึ่งมา เครปมาแล้ว ผมคิดใจว่า โห มันต้องสุดยอดแน่ๆเลย
พอกัดไป อืม แป้งก็หอม กรอบๆ ไส้ก็เยอะกว่าร้านอื่น ก็อร่อยดี
ก็อร่อยดีไง แต่
ก็ดูแล้วไม่ได้วิเศษถึงไปรอหลายๆชม.ครึ่งค่อนคืน
ผมเคยไปกินเครปในห้างร้านที่มือชื่อหน่อยนะ
ก็พอๆกัน แบบเราไปสั่งแล้วได้เลย ไส้ก็บูมๆเหมือนกัน

และผมก็คิดว่า
นี่พวกเอ็งไปยืนรออะไรกันฟะ