เริ่มจากวันแรกที่เราเจอกันคือประมาณวันที่ 6 เมษายน 59 คือเรารู้จักกันได้ยังไงหรอ!!! คือวันนั้นตอนเย็นนางมาเติมน้ำมัน 1 ขวด (คือพี่สาวเราขายน้ำมันค่ะ) แต่ตอนนั้นเรากำลังเล่นโทรศัพท์อยู่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก ก็เหมือนคนปกติทั่วไปแหละ ก็แค่มาซื้อของแล้วอยู่ๆแม่ก็พูดมาว่าฟรีนนนน ลุกขึ้นไปเติมน้ำมันให้แม่หน่อย เราก็เลยวางโทรศัพท์แล้วเดินไปเติมน้ำมัน พอลุกขึ้นไปก็เดินไปหยิบขวดน้ำมันปกติ เราก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนะตอนนั้นกำลังห่วงเล่นอยู่ 55 แต่.........พอเงยหน้าขึ้นมาเท่านั้นแหละ!!! หวุ๊ยยยย!!!!! เชี๊ยยย
นะตอนนั้นคือแบบว่า...เป็นขนาดทำตัวไม่ถูกเลย แบบก็ไม่รู้ทำไมเป็นแบบนั้นอารมณ์ ณ ตอนนั้นได้แต่พูดกับตัวเองว่าาาาา ฟรีน!!เขิน
อะไรของงง แต่ตอนนั้นมีคำถามมากมายที่มันผุดขึ้นมาบนหัวเต็มไปหมดมีทั้ง คนอะไรว๊ะ แมร่งโคตรพ่อโคตรแม่หล่อ!!กินอะไรมาว๊ะนะหล่อชิ๊ปหายยยโอ๊ยยย มันมีคำถามมากมายพูดไปก็ไม่มีวันหมด 55 แต่ที่รู้ๆคือ คนนี้แหละคือพ่อของลูกฉันนนในอนาคต55 แต่ก็คิดแค่เล่นๆนะ (ถ้าเป็นจริงก็ดี)อิอิ แล้วเราก็เดินไปเติมน้ำมันให้นางค้าาคือตอนนั้นได้แต่นึกในใจว่าคนอะไรข๊าวขาวพอเติมเสร็จ นางก็เดินมาหน้าบ้านเราเเบบยิ้มๆ นางเดินเข้ามาถามว่าถ้านางจะเอาผ้ามาซักได้ป่าว คือนางชี้ที่ตู้ซักผ้าหน้าบ้านค่ะคือมันเป็นตู้หยอดเหรียญของบริษัทค่ะ แม่ของเราก็บอกไปว่าได้ๆเอามาเลย (ตอนนี้เรายังไม่ได้คุยกับนางเลย ได้แต่มองชื่อนางก็ไม่รู้จัก55)
แต่ตอนนี้รู้จักกันแล้วนะ นางชื่อดีเร๊คค่ะ แต่เราขอเรียกนางว่าบักดอน้าา
แล้วนางก็ขับรถกลับไปเอาผ้านางหายไปประมาณ 15 นาทีมั้ง และแล้วนางก็กลับมาพร้อมกับผ้า 1 ถุง ใหญ่ๆ แต่....นางไม่ได้ให้แม่เราซักนะ(บ้านเราก็เป็นร้านซักรีดค่ะ)นางหยอดเหรียญตู้หน้าบ้านค่ะ แล้วแม่ก็เดินไปคุยกับนางเราไม่รู้หรอกว่าเค้าคุยไรกันแต่ ณ ตอนนั้นเขินมากค้าาเลยไปแอบนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่55
แต่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
แม่:ของเราเดินไปบอกนางค่ะ ว่าลูกสาวฉันปลื้มคุณเค้าบอกว่าคุณหล่อ แต่ที่แม่เราพูดแบบนี้เค้าไม่ได้คิดอ๊ะไรนะเพราะว่ามันไม่แปลกค่ะ เพราะพ่อเลี้ยงของเราเป็นฝรั่งเหมือนกันค่ะ แต่เป็นคนประเทศอังกฤษนะอยู่ ด้วยกันมา 7-8 ปีแล้ว
เรา:หาาา...
แล้วก็หันไปมองหน้านางค่ะ
บักดอ:นางยิ้มค่ะ (คือนางยิ้มเก่งมากค่ะ)
เรา:มองหน้านางเหมือนเดิมค่ะ เห็นนางยิ้มแล้วใจจะละลายยย
บักดอ:ก็บอกแม่เราว่ามีแต่คนบอกว่านางหล่อและยังหนุ่มอยู่เลยแล้วนางก็ขำค่ะ (เรานี้.....ดูๆ ดูมันพูดแต่ก็จริงอ๊ะเนอะก็หล่อจริงๆแหละตอนนั้นยังไม่รู้ค่ะว่านางอายุเท่าไหร่)
เรา: ....นึกในใจค่ะ หล่อขนาดนี้คงมีแฟนแล้วแน่ๆเลย คงไม่เหลือมาถึงชะนีอย่างเราหลอกกกเนอะๆว่าม๊ะ.......ชะนีไทยอย่างเราก็เศร้าสิคร้าาา เพราะเราบอกกับตัวเองเสมอว่าจะไม่ไปยุ่งกับคนที่มีเจ้าของแล้วเพราะนึกถึงความรู้สึกของตัวเองอ๊ะ ว่าถ้าเป็นเรามีคนมายุ่งกับแฟนเราเราคงไม่ปลื้มแน่ๆ ของใครใครก็ห่วงเนอะ
แต่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
อยู่ดีๆนางก็บอกแม่เราว่า ว่า ว่า ว่าอะไรรู้มั้ย
บักดอ:ผมโสดผมอยากมีแฟนเป็นคนไทย
เรา:ชะนีไทยแบบเราก็ยิ้มสิคร้าา ตราบใดที่เค้ายังไม่มีแฟนเราก็ยังมีหวังเนอะว่าม๊ะ
บักดอ:นางก็ซื้อแฟ้บที่บ้านเราปกติค่ะแล้วนางก็แลกเหรียญ10 4 เหรียญ แล้วนางก็เอาผ้าของนางใส่ตู้ไปตามปกติค่ะ
เรา:ก็เอาเหรียญ 10 ไปให้นางค่ะ เราก็ยิ้มอย่างเดียวค่ะไม่ได้พูดอะไรมากมาย ก็คนมันเขินอ๊ะเนอะ
บักดอ:นางก็ยิ้มตอบตามมารยาทอ๊ะเนอะ พอนางทำทุกอย่างเสร็จแล้วแล้วนางก็กลับไปค่ะ
แต่อย่าลืมนะว่านางต้องกลับมาเอาผ้าอีกรอบค่ะ เอาไปตาก55เพราะตู้ยอดเหรียญต้องบริการตัวเอง แต่!!!!!!!!อีนางนี้แปลกค่ะ 55 คือนางกลับมาเอาผ้าใส่ถุงค่ะแต่นางไม่ได้เอากลับไปนะ นางเดินเข้ามาในบ้านเราแล้วยืนยิ้มอย่างเดียวค่ะ (พี่สะใภ้บอกเรานะเราไม่เห็น) นางเดินถือถุงผ้าของนางมา แล้วส่งถุงผ้าให้พี่สะใภ้เรา นางบอกพี่สะใภ้เราว่าช่วยตากให้หน่อยเดี๋ยวพรุ่งนี้มาเอา แต่ตอนนั้นเรากับแม่ไม่อยู่บ้านค่ะออกไปซื้อของข้างนอกค่ะพอเรากลับบ้านมาพี่สะใภ้เราก็เล่าให้ฟังค่ะ
เรา:ดีใจมากค่ะเพราะพรุ่งนี้จะได้เจอคนหล่อ55 เราก็รีบดึงสะติตัวเองค่ะฟรีนนอย่าดีใจนาน รีบๆไปทำมาหากิน 55 เดินไปหยิบผ้ามาตากให้นางเลยค่ะ ( แบบไม่ต้องสั่งก็ให้ทำเลย )
แม่กับพี่สาว:แซวเลยว่า..แหม่มมม รีบจังเลยนะขยันจริงๆ55 ที่เค้าพูดแบบนี้ก็เพราะว่าปกติเราไม่ชอบตากผ้าไงคือถ้าเป็นผ้าของคนอื่นต้องสั่งให้ทำแต่ผ้านางคือไม่สั่งก็ทำซ๊ะเรียบร้อยเลย55 พอผ้านางตากแดดจนแห้ง เราก็เป็นคนพับให้ค่ะ โถ่ๆ... ฟรีนนนวิญาณแม่ศรีบ้านศรีเรือนเข้าสิง55
พอตอนเช้าเราก็รอค่ะว่านางจะมาตอนไหน..รอจนถึงตอนเย็นค่ะนางมาเอาผ้าที่ให้ตากไว้ค่ะ คือพอเห็นนางจอดรถนี้ตาโตเลยคร้าาา คนอะไรหล่อแบบออร่านำหน้า เรานี้ทำอะไรไม่ถูกเลยอ๊ะ แม่เลยเอาผ้าของนางส่งให้นางค่ะคือที่ถุงใส่ผ้านางเราเขียนไว้ว่าฝรั่งหล่อค่ะ 55 เพราะเรารู้ว่านางอ่านไม่ออกหรอกว่าเขียนว่าอ๊ะไร 55 แต่แม่เราก็คิดเงินค่าตาก 50 บาทถึงจะหล่อก็เถอะ แต่! เรื่องเงินเรื่องทองไม่เข้าใครออกใคร 55+ ( อีนี่ง๊กไปอีก55 ) เพราะตู้หน้าต้องบริการตัวเองอยู่แล้วค่ะ ปกติก็ไม่รับตากผ้าให้ใครอยู่แล้วค่ะ ถ้าจะให้ทำให้ก็ต้องซักข้างในค่ะ แต่บักดอนางนี้พิเศษกว่าคนอื่นไงค่ะ ก็ช่วยไม่ได้ดันหล่อสะดุดตาลูกสาวเจ้าของร้านเองเนอะก็ต้องทำใจ 55+ นางเลยโชคดีกว่าคนอื่น และตอนนางรับถุงผ้าที่ให้ตากจากแม่เรา นางก็ยิ้มค่ะแล้วหยิบเงินขึ้นมา 100 บาท ค่ะ
แม่:ฟรีนไปเอาเงินมาทอน 50 บาท
เรา:ยิ้มค่ะ คือตอนนั้นยิ้มอย่างเดี๋ยวค่ะไม่กล้าคุยด้วยเขิน (ท่องไว้ค่ะประเทศไทยสยามเมืองยิ้ม)
แม่:ระหว่างรอเราหาตังค์ทอน เค้าก็คุยกันค่ะ
เรา:เอาเงินไปทอนเค้าค่ะยิ้มอย่างเดียว ไม่ได้พูดอะไร
บักดอ:นางก็ยิ้มให้ค่ะ คือนางยิ้มเก่งค่ะ โอ๊ยย....อกชะนีไทยจะแตกเพราะรอยยิ้มหล่อๆ ของเธอนั้นพุ่งชนมาอย่างจังๆ
เรา:เดินออกมาค่ะคือเขินอ๊ะเนอะ ทำตัวไม่ถูก แต่ต้องเก็บอาการไว้
บักดอ:นางก็ยืนคุยกับแม่เราพักนึงค่ะ
แม่:ถามนางค่ะ แล้วคุณจะกลับประเทศคุณเมื่อไหร่? ออลืมบอกว่านางเป็นคนอเมริกาค่ะ
บักดอ:อีกสองเดือนก็กลับแล้ว
เรา:...แค่สองเดือนเองหรอ
ก่อนนางจะเดินออกจากบ้านเราไป อยู่ดีๆนางก็พูดขึ้นมา
ว่า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
บักดอ:ผมอยากมีแฟนเป็นคนไทย
คืออยู่ดีๆ นางก็พูดเองไม่ได้มีใครถามอ๊ะ เพราะที่บ้านเรารู้ไงว่ามันเป็นเรื่องส่วนตัวพวกฝรั่งไม่ชอบให้ถามอยู่แล้วอ๊ะเนอะ แต่อีนี่นางบอกเองค่ะ คือบอกรอบแรกก็ไม่ได้คิดอะไรนะแต่อีนี่นางย้ำเป็นรอบที่สองค่ะ รอบนี้เริ่มคิดและ 55 จะไม่ให้ชะนีไทยอย่างเราคิดได้ไงย้ำบ่อยเหลือเกิน แล้วที่สำคัญนางก็รู้ว่าเราชอบนางยังจะมาย้ำอีก ชะนีไทยอย่างเราก็ต้องหวั่นไหวเป็นธรรมดา อิอิ
เรา: นึกอีกค่ะ เฮ้ยยพูดย้ำทำไม่บ่อยนักว๊ะ หรือว่านางจะอ่อยเรา มโนไปอีก
ก็จะไม่ให้คิดได้ยังไงอ๊ะยังไม่ได้มีใครถามนางเลยว่ามีแฟนยัง อยู่ดีๆนางบอกเองทั้งสองรอบเลย ว่ายังโสด
แม่:บอกนางว่าอยากมีแฟนหรอ........เดี๋ยวหาให้ (คือเเม่เราพูดเล่นค่ะ)
บักดอ:นางยิ้มแล้วพยักหน้าใหญ่เลยค่ะ แล้วก็บอกว่า okay okay คือเราดูหน้านางจิงจังอ๊ะไม่ได้พูดเล่นๆ แต่ระหว่างที่นางบอกว่า okay อ๊ะนางมองหน้าเราแล้วยิ้มค่ะ โอ๊ยยยยชะนีไทยโดนยิ้มสุดหล่อประทะมาที่หัวใจ ก็ละลายสิคร้าา55
เรา:ยิ้มอย่างเดียว ไม่พูดอ๊ะไรเลยคือปากมันหนักอ๊ะ
แม่:พอได้ยินว่านางพูดว่าโอเคร และดูถ้านางไม่ได้พูดเล่นๆค่ะแม่ก็เลยขอนางถ่ายรูปค่ะ อ้างว่าจะเอารูปไปให้สาวๆดู 55
บักดอ:นางรีบตอบตกลงค่ะ
เรา:ก็เอาโทรศัพท์ของเราไปถ่ายรูปนางค่ะตอนแรกถ่ายรูปเดี่ยวนางได้ 4 รูปค่ะ แล้วแม่ก็บอกว่าเดี๋ยวแม่ถ่ายให้เองไปยืนถ่ายกับนางไป
เรา:เขินก็นะ แต่อีกใจนึงก็อยากถ่ายรูปนางเก็บไว้ดูอ๊ะ รูปคู่เลยนะเว้ยย มีแค่รูปเราสองคนจะพลาดได้ไงเนอะ เลยรีบเดินไปถ่ายรูปกับนางค่ะ ขนาดอายนะเนี๊ย เรานึกในใจท่องไว้นะฟรีน ด้านได้อายอดลุยเลย เราต้องทำตามความรู้สึกของตัวเองไปเลยลองดูสักตั้งก็ไม่เสียหานเนอะ นี้คือ คาถาของเรา55
บักดอ:ตอนเราเดินไปไกล้ๆนาง นางทำไงรู้มั้ยนางค่อยๆเอามือข้างขวาของนางมาโอบเอวเราค่ะคือนางมือเบามากค่ะ แต่ตอนนั้นมือข้างซ้ายนางก็ถือผ้าอยู่ ผ้านางก็หนักเหมือนกันนะแต่นางก็ยังเอามือของนางมาโอบเอวเรา ( แล้วอย่างนี้จะไม่ให้ชะนีอย่างเราเขินได้ยังไง )
เรา:ความรู้สึก ณ ตอนนั้นนะบอกตรงๆอยากหยุดเวลาไว้ตรงนั้นมากๆเลย แต่แปลกมากเหงื่อของเรามันไม่รักดี55ลองคิดดูสิเวลาไม่ถึง 5 นาทีมันไหลเต็มตัวเลยทั้งๆที่ยืนอยู่เฉยๆไม่ได้ทำอะไร คือตอนนั้นเรายิ้มหน้าบานเลยค่ะแบบหุบไม่ลงอ๊ะ
พอเราถ่ายรูปกันเสร็จ แล้วนางก็เดินไปที่รถนางค่ะแล้วพวกเราก็โบกมือบ่ายบายกันตามปกติ เรา แม่ และนางก็ say goodbye กันตามธรรมเนียมค่ะ
ยังมีที่ฟินกว่านี้อีกน้าาเพราะอันนี้เราเพิ่งรู้จักกันค่ะ คือแบบคันไม้คันมืออยากพิมพ์มากแต่เรื่องมันยาวมากพิมพ์ทั้งอาทิตย์ยังไม่หมดเลย55+เค้าจะรีบ หาเวลามาอัปต่อให้นะ
เมื่อสายลมหอบหนุ่มอเมริกามาถึงหน้าบ้านชะนีไทยก็ไม่รอช้า.....
แต่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
แม่:ของเราเดินไปบอกนางค่ะ ว่าลูกสาวฉันปลื้มคุณเค้าบอกว่าคุณหล่อ แต่ที่แม่เราพูดแบบนี้เค้าไม่ได้คิดอ๊ะไรนะเพราะว่ามันไม่แปลกค่ะ เพราะพ่อเลี้ยงของเราเป็นฝรั่งเหมือนกันค่ะ แต่เป็นคนประเทศอังกฤษนะอยู่ ด้วยกันมา 7-8 ปีแล้ว
เรา:หาาา...
บักดอ:นางยิ้มค่ะ (คือนางยิ้มเก่งมากค่ะ)
เรา:มองหน้านางเหมือนเดิมค่ะ เห็นนางยิ้มแล้วใจจะละลายยย
บักดอ:ก็บอกแม่เราว่ามีแต่คนบอกว่านางหล่อและยังหนุ่มอยู่เลยแล้วนางก็ขำค่ะ (เรานี้.....ดูๆ ดูมันพูดแต่ก็จริงอ๊ะเนอะก็หล่อจริงๆแหละตอนนั้นยังไม่รู้ค่ะว่านางอายุเท่าไหร่)
เรา: ....นึกในใจค่ะ หล่อขนาดนี้คงมีแฟนแล้วแน่ๆเลย คงไม่เหลือมาถึงชะนีอย่างเราหลอกกกเนอะๆว่าม๊ะ.......ชะนีไทยอย่างเราก็เศร้าสิคร้าาา เพราะเราบอกกับตัวเองเสมอว่าจะไม่ไปยุ่งกับคนที่มีเจ้าของแล้วเพราะนึกถึงความรู้สึกของตัวเองอ๊ะ ว่าถ้าเป็นเรามีคนมายุ่งกับแฟนเราเราคงไม่ปลื้มแน่ๆ ของใครใครก็ห่วงเนอะ
แต่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
อยู่ดีๆนางก็บอกแม่เราว่า ว่า ว่า ว่าอะไรรู้มั้ย
บักดอ:ผมโสดผมอยากมีแฟนเป็นคนไทย
เรา:ชะนีไทยแบบเราก็ยิ้มสิคร้าา ตราบใดที่เค้ายังไม่มีแฟนเราก็ยังมีหวังเนอะว่าม๊ะ
บักดอ:นางก็ซื้อแฟ้บที่บ้านเราปกติค่ะแล้วนางก็แลกเหรียญ10 4 เหรียญ แล้วนางก็เอาผ้าของนางใส่ตู้ไปตามปกติค่ะ
เรา:ก็เอาเหรียญ 10 ไปให้นางค่ะ เราก็ยิ้มอย่างเดียวค่ะไม่ได้พูดอะไรมากมาย ก็คนมันเขินอ๊ะเนอะ
บักดอ:นางก็ยิ้มตอบตามมารยาทอ๊ะเนอะ พอนางทำทุกอย่างเสร็จแล้วแล้วนางก็กลับไปค่ะ
แต่อย่าลืมนะว่านางต้องกลับมาเอาผ้าอีกรอบค่ะ เอาไปตาก55เพราะตู้ยอดเหรียญต้องบริการตัวเอง แต่!!!!!!!!อีนางนี้แปลกค่ะ 55 คือนางกลับมาเอาผ้าใส่ถุงค่ะแต่นางไม่ได้เอากลับไปนะ นางเดินเข้ามาในบ้านเราแล้วยืนยิ้มอย่างเดียวค่ะ (พี่สะใภ้บอกเรานะเราไม่เห็น) นางเดินถือถุงผ้าของนางมา แล้วส่งถุงผ้าให้พี่สะใภ้เรา นางบอกพี่สะใภ้เราว่าช่วยตากให้หน่อยเดี๋ยวพรุ่งนี้มาเอา แต่ตอนนั้นเรากับแม่ไม่อยู่บ้านค่ะออกไปซื้อของข้างนอกค่ะพอเรากลับบ้านมาพี่สะใภ้เราก็เล่าให้ฟังค่ะ
เรา:ดีใจมากค่ะเพราะพรุ่งนี้จะได้เจอคนหล่อ55 เราก็รีบดึงสะติตัวเองค่ะฟรีนนอย่าดีใจนาน รีบๆไปทำมาหากิน 55 เดินไปหยิบผ้ามาตากให้นางเลยค่ะ ( แบบไม่ต้องสั่งก็ให้ทำเลย )
แม่กับพี่สาว:แซวเลยว่า..แหม่มมม รีบจังเลยนะขยันจริงๆ55 ที่เค้าพูดแบบนี้ก็เพราะว่าปกติเราไม่ชอบตากผ้าไงคือถ้าเป็นผ้าของคนอื่นต้องสั่งให้ทำแต่ผ้านางคือไม่สั่งก็ทำซ๊ะเรียบร้อยเลย55 พอผ้านางตากแดดจนแห้ง เราก็เป็นคนพับให้ค่ะ โถ่ๆ... ฟรีนนนวิญาณแม่ศรีบ้านศรีเรือนเข้าสิง55
พอตอนเช้าเราก็รอค่ะว่านางจะมาตอนไหน..รอจนถึงตอนเย็นค่ะนางมาเอาผ้าที่ให้ตากไว้ค่ะ คือพอเห็นนางจอดรถนี้ตาโตเลยคร้าาา คนอะไรหล่อแบบออร่านำหน้า เรานี้ทำอะไรไม่ถูกเลยอ๊ะ แม่เลยเอาผ้าของนางส่งให้นางค่ะคือที่ถุงใส่ผ้านางเราเขียนไว้ว่าฝรั่งหล่อค่ะ 55 เพราะเรารู้ว่านางอ่านไม่ออกหรอกว่าเขียนว่าอ๊ะไร 55 แต่แม่เราก็คิดเงินค่าตาก 50 บาทถึงจะหล่อก็เถอะ แต่! เรื่องเงินเรื่องทองไม่เข้าใครออกใคร 55+ ( อีนี่ง๊กไปอีก55 ) เพราะตู้หน้าต้องบริการตัวเองอยู่แล้วค่ะ ปกติก็ไม่รับตากผ้าให้ใครอยู่แล้วค่ะ ถ้าจะให้ทำให้ก็ต้องซักข้างในค่ะ แต่บักดอนางนี้พิเศษกว่าคนอื่นไงค่ะ ก็ช่วยไม่ได้ดันหล่อสะดุดตาลูกสาวเจ้าของร้านเองเนอะก็ต้องทำใจ 55+ นางเลยโชคดีกว่าคนอื่น และตอนนางรับถุงผ้าที่ให้ตากจากแม่เรา นางก็ยิ้มค่ะแล้วหยิบเงินขึ้นมา 100 บาท ค่ะ
แม่:ฟรีนไปเอาเงินมาทอน 50 บาท
เรา:ยิ้มค่ะ คือตอนนั้นยิ้มอย่างเดี๋ยวค่ะไม่กล้าคุยด้วยเขิน (ท่องไว้ค่ะประเทศไทยสยามเมืองยิ้ม)
แม่:ระหว่างรอเราหาตังค์ทอน เค้าก็คุยกันค่ะ
เรา:เอาเงินไปทอนเค้าค่ะยิ้มอย่างเดียว ไม่ได้พูดอะไร
บักดอ:นางก็ยิ้มให้ค่ะ คือนางยิ้มเก่งค่ะ โอ๊ยย....อกชะนีไทยจะแตกเพราะรอยยิ้มหล่อๆ ของเธอนั้นพุ่งชนมาอย่างจังๆ
เรา:เดินออกมาค่ะคือเขินอ๊ะเนอะ ทำตัวไม่ถูก แต่ต้องเก็บอาการไว้
บักดอ:นางก็ยืนคุยกับแม่เราพักนึงค่ะ
แม่:ถามนางค่ะ แล้วคุณจะกลับประเทศคุณเมื่อไหร่? ออลืมบอกว่านางเป็นคนอเมริกาค่ะ
บักดอ:อีกสองเดือนก็กลับแล้ว
เรา:...แค่สองเดือนเองหรอ
ก่อนนางจะเดินออกจากบ้านเราไป อยู่ดีๆนางก็พูดขึ้นมา
ว่า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
บักดอ:ผมอยากมีแฟนเป็นคนไทย
คืออยู่ดีๆ นางก็พูดเองไม่ได้มีใครถามอ๊ะ เพราะที่บ้านเรารู้ไงว่ามันเป็นเรื่องส่วนตัวพวกฝรั่งไม่ชอบให้ถามอยู่แล้วอ๊ะเนอะ แต่อีนี่นางบอกเองค่ะ คือบอกรอบแรกก็ไม่ได้คิดอะไรนะแต่อีนี่นางย้ำเป็นรอบที่สองค่ะ รอบนี้เริ่มคิดและ 55 จะไม่ให้ชะนีไทยอย่างเราคิดได้ไงย้ำบ่อยเหลือเกิน แล้วที่สำคัญนางก็รู้ว่าเราชอบนางยังจะมาย้ำอีก ชะนีไทยอย่างเราก็ต้องหวั่นไหวเป็นธรรมดา อิอิ
เรา: นึกอีกค่ะ เฮ้ยยพูดย้ำทำไม่บ่อยนักว๊ะ หรือว่านางจะอ่อยเรา มโนไปอีก
แม่:บอกนางว่าอยากมีแฟนหรอ........เดี๋ยวหาให้ (คือเเม่เราพูดเล่นค่ะ)
บักดอ:นางยิ้มแล้วพยักหน้าใหญ่เลยค่ะ แล้วก็บอกว่า okay okay คือเราดูหน้านางจิงจังอ๊ะไม่ได้พูดเล่นๆ แต่ระหว่างที่นางบอกว่า okay อ๊ะนางมองหน้าเราแล้วยิ้มค่ะ โอ๊ยยยยชะนีไทยโดนยิ้มสุดหล่อประทะมาที่หัวใจ ก็ละลายสิคร้าา55
เรา:ยิ้มอย่างเดียว ไม่พูดอ๊ะไรเลยคือปากมันหนักอ๊ะ
แม่:พอได้ยินว่านางพูดว่าโอเคร และดูถ้านางไม่ได้พูดเล่นๆค่ะแม่ก็เลยขอนางถ่ายรูปค่ะ อ้างว่าจะเอารูปไปให้สาวๆดู 55
บักดอ:นางรีบตอบตกลงค่ะ
เรา:ก็เอาโทรศัพท์ของเราไปถ่ายรูปนางค่ะตอนแรกถ่ายรูปเดี่ยวนางได้ 4 รูปค่ะ แล้วแม่ก็บอกว่าเดี๋ยวแม่ถ่ายให้เองไปยืนถ่ายกับนางไป
เรา:เขินก็นะ แต่อีกใจนึงก็อยากถ่ายรูปนางเก็บไว้ดูอ๊ะ รูปคู่เลยนะเว้ยย มีแค่รูปเราสองคนจะพลาดได้ไงเนอะ เลยรีบเดินไปถ่ายรูปกับนางค่ะ ขนาดอายนะเนี๊ย เรานึกในใจท่องไว้นะฟรีน ด้านได้อายอดลุยเลย เราต้องทำตามความรู้สึกของตัวเองไปเลยลองดูสักตั้งก็ไม่เสียหานเนอะ นี้คือ คาถาของเรา55
บักดอ:ตอนเราเดินไปไกล้ๆนาง นางทำไงรู้มั้ยนางค่อยๆเอามือข้างขวาของนางมาโอบเอวเราค่ะคือนางมือเบามากค่ะ แต่ตอนนั้นมือข้างซ้ายนางก็ถือผ้าอยู่ ผ้านางก็หนักเหมือนกันนะแต่นางก็ยังเอามือของนางมาโอบเอวเรา ( แล้วอย่างนี้จะไม่ให้ชะนีอย่างเราเขินได้ยังไง )
เรา:ความรู้สึก ณ ตอนนั้นนะบอกตรงๆอยากหยุดเวลาไว้ตรงนั้นมากๆเลย แต่แปลกมากเหงื่อของเรามันไม่รักดี55ลองคิดดูสิเวลาไม่ถึง 5 นาทีมันไหลเต็มตัวเลยทั้งๆที่ยืนอยู่เฉยๆไม่ได้ทำอะไร คือตอนนั้นเรายิ้มหน้าบานเลยค่ะแบบหุบไม่ลงอ๊ะ
พอเราถ่ายรูปกันเสร็จ แล้วนางก็เดินไปที่รถนางค่ะแล้วพวกเราก็โบกมือบ่ายบายกันตามปกติ เรา แม่ และนางก็ say goodbye กันตามธรรมเนียมค่ะ
ยังมีที่ฟินกว่านี้อีกน้าาเพราะอันนี้เราเพิ่งรู้จักกันค่ะ คือแบบคันไม้คันมืออยากพิมพ์มากแต่เรื่องมันยาวมากพิมพ์ทั้งอาทิตย์ยังไม่หมดเลย55+เค้าจะรีบ หาเวลามาอัปต่อให้นะ