สวัสดีค่ะชาวพันทิป คือจขกท. ไม่เคยเล่าเรื่องนะ มีแต่อ่า่นเรื่องคนอื่นมาเยอะหละ อยากเล่าเรื่องตัวเองมั้ง
เริ่มเลยนะ ... ขอแทนตัวเองว่า เราละกันเนาะ
ย้อนไปเมื่อปีที่แล้ว เราทำงานยุต่างจังหวัด เราก็มีแฟนยุ ซึ้งคบกันมา 4 ปีค่ะ แต่กำลังจะเลิกกันค่า ก็ประมานว่า ยังคารังคาซังกันยุ
ซึ่งตอนนั้น เค้ามีแฟนใหม่แล้วค่าา แต่เรายังยุด้วยกันค่ะ เหมือนยื้อเวลาไว้ แต่ไม่มีอะไรกันค่ะ โง่เนาะ ปล่อยให้ยุได้ไง แต่คือเจ็บนะ ตอนนั้นเราต้องเข้าไปบริษัทที่กทม.
แล้วเราไข้ขึ้นสูงด้วยแหละ ไม่ไปไม่ได้ลงชื่อไปแล้ว ขอแทนชื่อ(แฟนเก่า)ว่า ที หละกัน เราต้องนั่งรถไปกทม.ตอนเช้ามืด จะให้พี่ทีไปส่ง ตอนนั้นนางไม่ไปใหน พอดีเลย พอไกล้ถึงเวลา
พี่ที.พี่จะออกไปหา เอ นะ (ชื่อแฟนใหม่)
เรา.อ้าว แล้วเราหละ
พี่ที. ไปเองสื
คือ... เอดอกกก เจอกันนั้นแค่ 3 อาทิตย์ ไปหามันง่ายมาก ก็ 4 ปี ไม่ห่วงอะไรตรูเลย ตรูแพ้ ตรูเข้าใจ
ตรูต้องแบกสังขาร ไปนั่งวินมอไซค์หน้าปากซอยค่าาา ทำตรูได้ ตอนนั้นเราเสียใจมากอะ
เราก็นั่งรถถึงกทม.ก็เช้าพอดี ไข้ขึ้นสูงแบบ ไม่ไหวแล้วจิงๆๆ พี่ๆทีมงานไลน์มาตลอด ห่วงกลัวตายก่อนถึงบริษัท ห้าๆๆ ไม่ตายหรอก น้องถึกมากค่ะ..
พอถึงบริษัทปุ๊บ..หาข้าวกิน กินยา เข้าประชุม คือวินาทีนั้น ฟุบกับโต๊ะจ้า..ตรูม่ายไหวแล้วจิงๆๆ
ถึงเวลาปล่อยพัก มีคนมาสกิดเรา..ขอแทนพี่คนนี้ว่า พี่เอ หละกัน
พี่เอ. น้องไหวมั้ย
เรา.ปวดหัวมากอ่าาา ทำเสียงอ่อยๆหน่อย ผู้ชายนี้ ของชอบ เเอร็ยยย ห้าๆๆ (แรดเนาะ)
พี่เอ.งั้นเด่วพี่ไปบอกพี่วี ให้ (พี่วีนี้คือพี่ชายแท้ๆของพี่เอ พี่วีก็เป็นหัวหน้าเราด้วย)
พี่เอเดินไปบอกพี่ชายเค้าเสดสรรพ
พี่เอ.พี่วีบอกว่า ให้ไปเปิดห้องนอนก่อน เด่วพี่วีไปส่ง
เรา.โอเคค่ะ ยิ้ม ความจริงแล้วไม่เคยรู้จักเปนการส่วนตัวเลย ไม่สนิท คือ รู้สึกดีอะ บอกเลยย
พี่วีก็ขับรถมาส่งที่ โรงแรม เสด เราก็นอน คือ นอนกึ่งหลับกึ่งตื่น เพราะเสียงไลน์ค่าา ไลน์จาก พี่เอค่า
พี่เอ.ดีขึ้นยังน้อง
เรา.ก็ดีขึ้นนิดนึงหละ
พี่เอ.เด่วพี่เอาข้าวกล่องไปฝาก
เรา.ค่ะ
เย็นๆ เค้าประชุมเสดหละ
เสียงไลน์..
พี่เอ.น้อง..คือ พี่ขอโทษนะ พี่ฝากข้าวเค้าไว้ เค้าเอาไปกินหมดแล้วอะ น้องรอไหวมั้ย เด่วไปกินกันตอน 6โมงนะ
เรา.ไหวค่ะ..
พี่เอ.ทนหน่อยนะ ถ้าไม่ไหวก็ไปกินกับรูมเมท นะ พี่จะอาบน้ำก่อน
เรา.ไม่เปนรัยค่ะ รอได้ค่ะ ห้าๆๆ อยากไปกินข้าวกับผช.สินะ แรดแรงมว๊ากก
6โมงเยน เจอกันหน้าโรงแรม..พากันเดินไปกินร้านลาบข้างโรงแรม มีแต่ผู้ชายอ่า ก็พี่ๆทีมงานนี้แหละ
เรามีชะนียุตัวเดียว กล้ามากกก ก็ในทีมมันมีตรูเป็นผู้หญิงยุตนเดียวนิ มันไม่มีผู้หญิง ตรูก็สวยยุตนเดียวสินะ
พอถึงร้าน ซัดข้าวเต็มทีค่ะ ก็หิวนิ ม่ายไหว พอกลับ
พี่เอ.น้องเอาอะไรปะ เข้า 7-11 กัน
ก็เดิอนเข้า 7-11 ก็ซื้อของใช้ส่วนตัว พวกพี่ๆๆ เค้าก็ซื้อเหล้ากัน ตรูกินม่ายด้ายยย อยากกินนะ
เราออก 7-11 คนสุดท้าย หาใครไม่เจออะ อ้าวว ไปกันหมดแล้ว ทิ้งผู้หญิงตัวเล็กๆได้ไง พี่ๆนิสัยอะ
พอเดินออก 7-11 มาได้ สัก 100เมตรนี้แหละ ก็เจอพี่เอ ยืนสูบบุหรี่ ยุ
เรา.อ้าวพี่เอยัง ไม่ไปอีกเหรอ
พี่เอ.ก็พี่เดินไม่เห็นน้อง เลยรอน้องอะ
เรา.อ้อๆๆ ค่ะ (รอเค้าด้วย น่ารักจัง กรี้ดดด)
พอแค่นี้ก่อนนะค่ะ เด่วถ้ามีคนชอบจะมา อัพต่อนะค่ะ เด่วไปทำกับข้าวก่อน
จะมีทั้งเศร้า ทั้งเหงา ทั้งดร่าม่า จ้า
ความรักที่ไม่ใช้แฟน 18+
เริ่มเลยนะ ... ขอแทนตัวเองว่า เราละกันเนาะ
ย้อนไปเมื่อปีที่แล้ว เราทำงานยุต่างจังหวัด เราก็มีแฟนยุ ซึ้งคบกันมา 4 ปีค่ะ แต่กำลังจะเลิกกันค่า ก็ประมานว่า ยังคารังคาซังกันยุ
ซึ่งตอนนั้น เค้ามีแฟนใหม่แล้วค่าา แต่เรายังยุด้วยกันค่ะ เหมือนยื้อเวลาไว้ แต่ไม่มีอะไรกันค่ะ โง่เนาะ ปล่อยให้ยุได้ไง แต่คือเจ็บนะ ตอนนั้นเราต้องเข้าไปบริษัทที่กทม.
แล้วเราไข้ขึ้นสูงด้วยแหละ ไม่ไปไม่ได้ลงชื่อไปแล้ว ขอแทนชื่อ(แฟนเก่า)ว่า ที หละกัน เราต้องนั่งรถไปกทม.ตอนเช้ามืด จะให้พี่ทีไปส่ง ตอนนั้นนางไม่ไปใหน พอดีเลย พอไกล้ถึงเวลา
พี่ที.พี่จะออกไปหา เอ นะ (ชื่อแฟนใหม่)
เรา.อ้าว แล้วเราหละ
พี่ที. ไปเองสื
คือ... เอดอกกก เจอกันนั้นแค่ 3 อาทิตย์ ไปหามันง่ายมาก ก็ 4 ปี ไม่ห่วงอะไรตรูเลย ตรูแพ้ ตรูเข้าใจ
ตรูต้องแบกสังขาร ไปนั่งวินมอไซค์หน้าปากซอยค่าาา ทำตรูได้ ตอนนั้นเราเสียใจมากอะ
เราก็นั่งรถถึงกทม.ก็เช้าพอดี ไข้ขึ้นสูงแบบ ไม่ไหวแล้วจิงๆๆ พี่ๆทีมงานไลน์มาตลอด ห่วงกลัวตายก่อนถึงบริษัท ห้าๆๆ ไม่ตายหรอก น้องถึกมากค่ะ..
พอถึงบริษัทปุ๊บ..หาข้าวกิน กินยา เข้าประชุม คือวินาทีนั้น ฟุบกับโต๊ะจ้า..ตรูม่ายไหวแล้วจิงๆๆ
ถึงเวลาปล่อยพัก มีคนมาสกิดเรา..ขอแทนพี่คนนี้ว่า พี่เอ หละกัน
พี่เอ. น้องไหวมั้ย
เรา.ปวดหัวมากอ่าาา ทำเสียงอ่อยๆหน่อย ผู้ชายนี้ ของชอบ เเอร็ยยย ห้าๆๆ (แรดเนาะ)
พี่เอ.งั้นเด่วพี่ไปบอกพี่วี ให้ (พี่วีนี้คือพี่ชายแท้ๆของพี่เอ พี่วีก็เป็นหัวหน้าเราด้วย)
พี่เอเดินไปบอกพี่ชายเค้าเสดสรรพ
พี่เอ.พี่วีบอกว่า ให้ไปเปิดห้องนอนก่อน เด่วพี่วีไปส่ง
เรา.โอเคค่ะ ยิ้ม ความจริงแล้วไม่เคยรู้จักเปนการส่วนตัวเลย ไม่สนิท คือ รู้สึกดีอะ บอกเลยย
พี่วีก็ขับรถมาส่งที่ โรงแรม เสด เราก็นอน คือ นอนกึ่งหลับกึ่งตื่น เพราะเสียงไลน์ค่าา ไลน์จาก พี่เอค่า
พี่เอ.ดีขึ้นยังน้อง
เรา.ก็ดีขึ้นนิดนึงหละ
พี่เอ.เด่วพี่เอาข้าวกล่องไปฝาก
เรา.ค่ะ
เย็นๆ เค้าประชุมเสดหละ
เสียงไลน์..
พี่เอ.น้อง..คือ พี่ขอโทษนะ พี่ฝากข้าวเค้าไว้ เค้าเอาไปกินหมดแล้วอะ น้องรอไหวมั้ย เด่วไปกินกันตอน 6โมงนะ
เรา.ไหวค่ะ..
พี่เอ.ทนหน่อยนะ ถ้าไม่ไหวก็ไปกินกับรูมเมท นะ พี่จะอาบน้ำก่อน
เรา.ไม่เปนรัยค่ะ รอได้ค่ะ ห้าๆๆ อยากไปกินข้าวกับผช.สินะ แรดแรงมว๊ากก
6โมงเยน เจอกันหน้าโรงแรม..พากันเดินไปกินร้านลาบข้างโรงแรม มีแต่ผู้ชายอ่า ก็พี่ๆทีมงานนี้แหละ
เรามีชะนียุตัวเดียว กล้ามากกก ก็ในทีมมันมีตรูเป็นผู้หญิงยุตนเดียวนิ มันไม่มีผู้หญิง ตรูก็สวยยุตนเดียวสินะ
พอถึงร้าน ซัดข้าวเต็มทีค่ะ ก็หิวนิ ม่ายไหว พอกลับ
พี่เอ.น้องเอาอะไรปะ เข้า 7-11 กัน
ก็เดิอนเข้า 7-11 ก็ซื้อของใช้ส่วนตัว พวกพี่ๆๆ เค้าก็ซื้อเหล้ากัน ตรูกินม่ายด้ายยย อยากกินนะ
เราออก 7-11 คนสุดท้าย หาใครไม่เจออะ อ้าวว ไปกันหมดแล้ว ทิ้งผู้หญิงตัวเล็กๆได้ไง พี่ๆนิสัยอะ
พอเดินออก 7-11 มาได้ สัก 100เมตรนี้แหละ ก็เจอพี่เอ ยืนสูบบุหรี่ ยุ
เรา.อ้าวพี่เอยัง ไม่ไปอีกเหรอ
พี่เอ.ก็พี่เดินไม่เห็นน้อง เลยรอน้องอะ
เรา.อ้อๆๆ ค่ะ (รอเค้าด้วย น่ารักจัง กรี้ดดด)
พอแค่นี้ก่อนนะค่ะ เด่วถ้ามีคนชอบจะมา อัพต่อนะค่ะ เด่วไปทำกับข้าวก่อน
จะมีทั้งเศร้า ทั้งเหงา ทั้งดร่าม่า จ้า