สวัสดีชาวพันทิป ปกติไม่เคยตั้งกระทู้อะไรเลย แต่ครั้งนี้ทนไม่ไหวจริงๆ คิดว่าตัดสินใจด้วยความคิดความรู้สึกตัวเองไม่ไหวแล้ว เรื่องที่พิมพ์อาจยาวไปนิด แต่อยากอธิบายที่มาที่ไป
คือเราคบกับแฟนมาสามปีแล้ว รู้จักกันตั้งแต่มหลาลัย แต่เพิ่งมาคบกันตอนทำงาน เค้ามาจีบเราก่อน เราก้คุย เค้าทักเฟสมา คุยกัน แลกไลน์ เจอกันไปเที่ยวกัน เรื่อยๆ จนตัดสินใจคบเป็นแฟน เค้ารักเรามาก สุภาพบุรุษมาก เทคแคร์เราโคตรดี ทำให้เรารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเจ้าหญิงตลอดเวลา เราก็เริ่มรักเค้าเรื่อยๆไม่รู้ตัวเลย  เราเป็นแอร์ เวลาไม่ค่อยตรงกะเค้าเท่าไหร่ พอหยุดที ก็จะไปหาเค้าที่ตจว.ไม่ก็เปนเค้าที่มาหาเราสลับกัน  เป็นแบบนี้อยู่เกือบปี จนท้ายที่สุดเค้าตัดสินใจออกจากงานเก่าแล้วย้ายมาอยู่กับเรา มาหางานทำใหม่เพื่อจะได้อยู่ด้วยกันไม่ต้องไปๆมาๆ ตอนนั้นมีความสุขมาก ได้อยู่ด้วยกัน จนกระทั่งเราย้ายสายการบินไปอยู่สายอินเตอร์ คราวนี้มันเริ่มยากขึ้นละ เพราะเราต้องไปตปท.เป็นสิบๆวัน กลับมาไทยที4-8วัน เวลาที่ได้เจอได้อยู่ด้วยกันมันก็น้อยลง บางทีเรามีวันหยุดที่ไทยแต่เค้าทำงาน ก้ได้เจอแค่ตอนเย็น.
แรกๆ เค้าไลน์มาตลอดเวลาเราไปบิน วีดิโอคอลตลอด เรียกว่าตามจิกเราตลอด ถามเราไปเที่ยวไหนกับใคร กินอะไรที่ไหน ไปบินกับผู้ชายรึผู้หญิง แต่เราก็ตอบตามตรงเราไม่เคยนอกใจเค้าไม่ได้คุยกะใคร ที่เหนก็คือเพื่อนกันหมด   ผ่านไปครึ่งปี เวลามาบินเค้าไลน์มาหาเราน้อยลง คราวนี้ต้องกลายเปนเราที่ต้องทักต้องตามเค้าแทน ว่าทำอะไรยุไหนกะใคร แต่เราก็คิดว่าคงไม่มีอะไร เพราะแฟนเราชอบฟุตบอลมาก วันๆก็ดูบอล ไปเตะบอล เราเลยไม่ได้คิดอะไร จนกระทั่งเรากลับไทยแล้วหยุดวันนั้นเราขอดูทอสัพเค้า แต่เค้าปติเสธ เราก็เริ่มหวุดหงิด. เพราะตั้งแต่คบกันมาเค้าให้เราเชคตลอด ทอสัพวางทิ้งวางขว้างไม่ค่อยติดทอสัพ แต่ช่วงนั้นมันผิดปกติ ชอบเล่นทอสัพ พกทอสัพติดตัวตลอด เวลาเข้ารหัสก็ทำแบบไม่ให้เราเห็น  เราก็สงสัยสิคะ แต่ก็เออช่างมัน ไม่ให้ดูก็ไม่ให้ดู แล้วคือช่วงนั้นเราร฿้สึกได้เลยว่าเค้าเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม. เริ่มบ่นรำคาญเรา เวลานอนก้จะมานอนช้ามาก เรานอนก่อนตลอด เวลาตื่นเข้าห้องน้ำนานมากแล้วเอาทอสัพเข้าไปด้วย เราก็ไม่ได้อะไรนะเพราะเราก้เป็นเหมือนกัน ก้เลยคิดว่าปกติ. แต่ทีนี้เวลาไปกินข้าวดูหนัง ชอบขอตัวไปเข้าห้องน้ำนานมาก เราต้องรอ บางทีกับข้าวมานานแบ้วเพิ่งกลับมาจากห้องน้ำอะไรยังงี้.  เราก็เอ๊ะ แค่คือยังไม่อะไร(เพราะยังจับไม่ได้)
จนกระทั่งวันหยุดล่าสุด เราเจอกระดาษโน้ตลายมือเค้าเขียนง้อถึงผญ.คนอื่น ข้อความที่เขียนอ่านแล้วจุกอกมากกกกกกก. คือมันหวานซาบซึ้งมากกว่าที่เค้าเคยมีกับเราอี้ก. เราพยายามควบคุมอารม ถามเค้า ก็ตามระเบียบคะ เค้าปฎิเสธ แต่เราไม่เชื่อ เราร้องไห้เสียใจ แต่อาการของเค้าคือ ได้แต่พูดว่า ไม่มีอะไรๆ (ในใจเราคือ พูดประโยคอื่นเป็นมั้ย?) คืนนั้นเราไปนอนบ้านเพื่อนคะ เขื่อไหม เค้าโทรมานะ แต่เราไม่รับแล้วmiss callของเค้าไม่ถึงสิบสาย เราก็โมโหนี้คือง้อแล้วเหรอ ใจเราคือคาดหวังให้เค้าอธิบาย. ให้เค้าพิสูจน์ตัวเองถ้าไม่ได้ทำจริง แต่เค้าพูดแค่ 'ไม่มีอะไร'
กลางวันเค้าไปทำงาน ก็ไลน์มานิดๆหน่อย ๆ เหมือนคนไม่ตั้งใจง้อ (คือเราเคยมีแฟนมาบ้างแล้ว เวลาทะเลาะหรืองอล เค้าก็ง้อแบบจริงจัง ไม่ใช่แบบง้อพอเป็นพิธีแบบนี) เราก็ตัดสินใจกลับบ้านไปเก็บของเลยคะ กะจะย้ายออกไม่อยู่กะเค้าแล้ว เก็บของใส่กระเป็าใส่กล่ิงไว้  แล้วเค้าก็โทรมาเรารับสาย ในที่สุดเค้ายอมพูดว่า ขอโทษ เค้าง้อให้เรากลับไป เย็นวันนั้นเราเลยกลับบ้าน ไปนั่งเคลียกะเค้า แล้วมีผู้หญิงโทรมา เราจะรับสายเค้าไม่ยอมแย่งทอสัพไปจากมือเรา เราเลยตัดสินใจวิ่งออกจากบ้านขับรถไปนอนบ้านเพื่อน  
คือถ้าไม่มีอะไรทำไมต้องแย่งทอสัพ ไม่ให้เรารับ เราอะ กะว่าถ้าเค้าให้เรารับสายคือเค้าบริสุทธิ์ใจ เราเองกะจะไม่say helloในทอสัพด้วยซ้ำ แค่อยากลองใจ ก็ผลก็ตามนั่น เค้าไม่บริสุทธิ์ใจ เราไม่นอนบ้านมาสามคืนคืนที่สี่เราเริ่มไม่ไหวละ เค้าก็ตามเรากลับบ้านตลอด เราก็เหนื่อยที่จะงอล แล้วคือเล่นไม่อธิบายไรให้กูฟังเลยย. เออ กูกลับเองก็ได้ เค้าก็ขอโทษแล้วก็อธิบายทุกอย่างจนเราเชื่อ เอาทอสัพเค้ามาให้เราดู เราก็โอเค ให้โอกาส ยอม
จนกระทั่งวันที่เราจะไปบิน เค้าชาทแบตทิ้งไว้ เราเลยเอาทอสัพมาเชคดู. คือนึกครึ้มอะไรไม่รู้อยากเช็ค (สัญชาตญาณผู้หญิงมันแรว้วงงง) เราแอบจำพาสเวิดเค้าได้ พอunlockทอสัพเข้าไปเท่านั่นแหละ หน้าแชทไลน์ที่คุยกะผู้หญิงค้างไว้ก็ปรากฏขึ้นมาเลยจ้าาาาา. เราอ่านไปใจเต้นรัวๆไป คือในที่สุดวันนี้ก็มาถึง. วันที่กูไม่ได้มโนไปเอง  วันที่เราจับได้ เค้านัดเจอกันหลังจากไปส่งเราเสร็จ เค้านัดกินข้าวกัน เค้าบอกคิดถึงกัน เราเจ็บมาก แฟนเรามาเห็นรีบแย่งทอสัพเราไปลบข้อความแล้วบอกว่าไม่มีอะไร !!! เราร้องไห้นะ เราด่าเค้าไม่ออก มันจุก เราพูดอะไรกะเค้าบ้าง เราก็จำไม่ได้ รุ้แต่ว่าเค้าพูดว่าไม่มีอะไร ขอโทษ เราร้องไห้ตลอดทาง จนถึงสนามบิน เค้าบอกขอโอกาส เราเลยให้เค้าโทรไปเคลียร์กะผญ.คนนั้นต่อหน้าเรา ซึ่งเค้าบอกว่า เด่วเค้าเคลียเองทีหลัง เด่วอัดเสียงให้ฟัง เราก็พอคะ จบ หมดโอกาส เราก้เอากระเป๋าเดินเข้าหนามบินเลย  เค้าก็โทรมา หลายสายมาก เราไม่รับวันนั้นทำงานแบบฝืนสุดอะไรสุด เสียใจก็เสียใจ. ยิ้มก็ต้องยิ้ม  (เด่วโดนผู้โดยสารคอมเพลนอีกว่าหน้าบึ้ง)  เป็นวันfakeที่สุดแล้วตอนนั้น พอแลนด์เราเปิดดูข้อความ เค้าส่งมา ว่าขอโทด ไม่มีอะไรแล้ว เคลียแล้ว รักเรา ขอโอกาส ขอโทดที่ทำให้เราต้องเสียใจ คือเราไม่มีทางรู้ได้เลยว่าเค้าสำนึกผิดจริงรึป่าว? รึแค่อยากง้อเราไว้ อยากเก็บเราไว้? เราไม่มีทางรุ้ได้เลย เราคิดว่าถ้าเราให้โอกาสเค้า แล้วเรามาบินแบบนี้ เค้าไปคบคนอื่นอีกเราก็ไม่มีทางรู้เลย มันระแวงไปหมด ความเชื่อใจมันหมดไปแล้ว เราเองก็คงทำงานไปคิดมากไป มันไม่โอเคแน่นอน.  เราควรต้องทำยังไง? เวลาเห็นข้อความที่เค้าส่งมา อ่านแล้วรู้สึกใจอ่อนลงเรื่อยๆ เราไม่อยากเป็นแบบนั้น ไม่อยากใจอ่อนง่ายๆแบบนั้น  อีก9วันเรากลับไทยคะ วันตัดสินชะตารัก จะจบรึจะไปต่อ ระหว่างนี้เราก็ได้แตาคิดแล้วก็สงสัย อยู่ตรงนั้นเธอเป็นอย่างไรก็ไม่รู้ววววว  ผิดๆๆ คือระหว่างนี้เราก็คิดไปเรื่อยๆเอาไงดี  จริงๆดีเทลของสตอรี่มันเยอะกว่านี้ แต่มันคงจะยาวไป เกรงใจคนอ่าน
ปล.ผู้หญิงคนนั้นทำงานที่เดียวกันกับเค้า
ปล.2ผู้หญิงคนนั้นรู้ด้วยว่าเราเป็นแฟนเค้า
ปล.3เค้าส่งข้อความมาง้อ บอกว่าไม่รู้ว่าเราจะเชื่อเค้ามั้ย แต่เค้าเคลียแล้วไม่มีอะไรแล้วจริงๆ
ปล.4พิมผิดๆถูกๆ ขออภัยจริงๆค่า🙏🏻
ปล.5ขอบคุณคนที่สละเวลาเข้ามาอ่านและให้คำแนะนำนะคะ