ไม่ใช่ร้านขายสัตว์เลี้ยงนะครับ ที่เห็นทั้งหมดเป็นสัตว์ที่เก็บมาเลี้ยงทั้งนั้น เริ่มจากกระรอกก่อนเลยกรงย่อยทางด้านขวา มีกระรอกอยู่สามตัว (แต่เดิมมีอยู่4 แต่เสียชีวิตไปเมื่อปีที่แล้ว 1ตัว) กระรอกทั้งหมดเก็บมาเมื่อตอนพายุใหญ่เข้าประเทศไทยเมื่อปี 2554 บ้านผมอยู่ติดกับเขารัง ไปวิ่งออกกำลังกายตอนเช้าเจอเลยเก็บมาเลี้ยงตั้งแต่ยังไม่อย่านม ทุกตัวรอดหมด ไม่รู้ว่ารอดมาได้ๆยังไงเหมือนกัน เพราะผมเองไม่เคยเลี้ยงสัตว์มาก่อนเลยและก็ไม่ชอบเลี้ยงด้วย เพราะคิดว่ามันเป็นภาระยุ่งยาก และไม่ควรเอาสัตว์มากักขัง แต่ก็เป็นคนรักสัตว์นะครับ อยากเห็นสัตว์ให้เค้ามีชีวิตอิสระตามธรรมชาติแบบที่สัตว์ควรจะเป็น แต่เนื่องจากเลี้ยงเค้ามาตั้งแต่ตัวเล็กๆพ่อโตขึ้นจะเอาไปปล่อยก็ไม่ได้แล้ว เพราะถ้าเอาเค้าไปปล่อยก็เท่ากับส่งเค้าไปตายไปเป็นอาหารของสัตว์อื่นที่อยู่ในป่าธรรมชาติ เลยต้องเลี้ยงกันต่อไป รอจนกว่าจะสิ้นอายุขัยกันไปข้างหนึ่งไม่คนเลี้ยงก็สัตว์ อยู่ที่ว่าใครจะมาถึงก่อนใคร ส่วนชู้ก้าร์ไกรเดอร์ลูกสาวเก็บได้ที่มหาลัย เก็บได้ตั้งแต่ยังตัวเล็กๆอยู่เหมือนกัน รายนี้ถ้าเลี้ยงแล้วเรื่องเอาไปปล่อยเลิกคิดไปได้เลย เพราะเค้าไม่ใช่สัตว์ประจำถิ่นประเทศไทย พอเลี้ยงไปสักพักมีคนรู้จักกันเค้าเลี้ยงอยู่แล้วเลิกเลี้ยงเลยยกให้เรามาอีก 1ตัว เป็นตัวเมียพอดีเลี้ยงไปเลี้ยงมาเธอมีลูกสองตัว เลยต้องเที่ยวหาบ้านให้ และปัจจุบันได้บ้านใหม่ไปแล้ว ส่วนเจ้าเหมียวที่เห็น เจ้าตัวสีเหลืองๆตั้งชื่อให้เธอว่า แม่สีนวล ไม่รู้หัวนอนปล่อยเท้า มาแอบคลอดลูกที่หน้าบ้านสองตัวเมื่อสักสองปีที่แล้ว เธอเลี้ยงลูกยังไงไม่รู้ลูกตายหมด หลังจากนั้นนึกว่าเธอจะไปอยู่ที่อื่นแล้วเพราะเห็นหายไปสักพักใหญ่ๆ แต่อยู่ๆเธอก็ท้องโย้กลับมาที่หน้าบ้านผมอีก และคลอดลูกมาอีก 4 ตัวคราวนี้ผมยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือเลี้ยงดูลูกๆของเธอจนรอดหมดทั้งสี่ตัว และเมื่อถึงเวลาอันควรก็ประกาศหาบ้านใหม่ให้ลูกๆของเธอได้หมด และรีบพาเธอไปทำหมัน คราวนี้รู้สึกว่าเธอจะไม่ยอมปไหนแล้วก็เลยจำใจรับเธอไว้เป็นสมาชิกในบ้านอีกหนึ่งตัว ส่วนเจ้าตัวดำลูกสาวคนเล็กเก็บมาจากโรงเรียนตอนไปสอบโอเน็ต เพราะเห็นผอมโซและวิ่งตามเธอต้อยๆเลยเอากลับมาบ้านด้วยสะเลย เมื่อสี่เดือนที่แล้วนี่เอง
     รู้สึกจะพร่ำบ่นยาวไปแล้วนะนี่ งั้นขอจบแค่นี้ก่อนก็แล้วกัน

                                                                                           สวัสดีครับ