คืออยากทราบว่ามีใครเป็นเหมือนผมบ้าง

ผมจะไม่ชอบ "กิ้งกือ" เอามากๆ เลย (พูดง่ายๆ ว่าหยะแหยงนะครับ ทั้งเกลียดและกลัวแบบบอกไม่ถูก)
อันนี้เท่าที่จำความได้เลย ผมจะไม่ชอบตั้งแต่เด็กๆ ไม่กี่ขวบ เวลาเดินผ่านที่เห็นผมจะไม่มองแล้วจะรีบเดินผ่านให้เร็วที่สุด
กล้วแม้กระทั่งซากที่ตายไปแล้วของมัน

ตอนสมัยกลับไปเยี่ยมบ้านที่ ตจว. กิ้งกือเข้ามาในบ้าน(บ้านปูน ติดพื้น) ผมบอกให้แม่ช่วยไปเขี่ยออกให้หน่อย
แม้กระทั่งตอนนี้อยู่ในบ้านที่ กทม. มีกิ้งกือต้วเล็กๆ เดินเข้ามาหน้าบ้าน ผมก็ต้องให้คนอื่นเขี่ยออกให้ เว้นแต่ไม่มีใครอยู่ก็ต้องหลับตาเขี่ยออกเอง

ยิ่งตอนนี้หน้าฝน เวลาผมไปวิ่งหรือออกกำลังตามสวนสาธารณะ มันจะค่อนข้างเยอะกว่าปกติเนื่องจากมันชอบอากาศชื้น ๆ เวลาเห็นนี่ ผมจะเล่นให้ห่างๆ แต่บางทีมันมีหลายตัว หลายจุดก็เลิกเล่นเลยวันนั้น

มีสองครั้งที่เพื่อนผมถ่ายรูปกิ้งกือแล้วโพสลงในเฟส ผมรีบ hide ทันทีเลย

มีอยู่ครั้งหนึ่งผมไปเที่ยวเกาะพงัน ที่พักอยู่ในป่าชื้นๆ หน่อย จองไป 2 คืน ไปถึงวันแรก โห เจอกิ้งกือเยอะมากเป็น 10 ตัว ผมต้องให้คนเคลียร์ทางให้ ผมรีบวิ่งเข้าห้องพัก พอเข้าไปผมไม่ออกมาข้างนอกเลย สุดท้ายก็พักแค่คืนเดียว ส่วนคืนที่สองก็ต้องเสียไปฟรีๆ

เวลาจะเข้าห้องน้ำในที่สาธารณะที่ติดกับพื้นดิน ก่อนเข้าผมต้องกวาดสายตาให้ทั่วก่อน บางคนก็สังเกตว่าผมมองอะไรทำไมแปลกๆ เพราะบางทีถ้าผมเจอผมก็ไม่เข้าครับ จะเดินไปเข้าห้องน้ำในตึกหรือห้างแทน

เวลาไปเที่ยว ถ้าจะต้องเข้าถ้ำหรือป่า ผมจะถามก่อนเลยว่ามีมั้ย ถ้ามีผมขอไม่ไปนะ ขอรอยู่ข้างนอก
บางทีผมเก็บเอามาฝัน ก็ต้องสะดุ้งตื่นแล้วก็ปัดๆ ที่นอน

คือผมไม่กลัวมันกัดหรืออะไรนะ แต่กลัวแบบไม่อยากเห็น ไม่อยากมอง ไม่อยากเจอ มันรู้สึกขยะแขยงมากๆ ครับ คือถ้าเป็นไปได้ไม่ขอเจอเลยได้มั้ย ^^
ใครกลัวแบบผมบ้างครับ แล้วแบบนี้เค้าเรียกอาการว่าเป็นอะไร ยังไงครับ หรือปกติ ^^