ใครรู้สึกแบบนี้บ้าง ฝนตกหนักเท่าไหร่ ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย เปิดเพลงใส่หูฟัง จู่ๆก็เศร้าๆเหงาๆเปื่อยๆ ได้แต่นอนปิดไฟมองฟ้าแลบ ฟ้าร้อง หลับก็ยาก ไม่รู้มันเป็นอะไร พยายามไม่คิดอะไรแต่ก็ทำไม่ได้ เรื่องราวร้ายๆในอดีตมันเข้ามารุมไปหมด หนาวไปหมด เคว้งไปหมด เคยคิดนะครับว่าถ้าเราได้นอนกอดใครซักคนเวลาอากาศแบบนี้ เอาหัวซุกไปที่ไหล่กว้างๆมันคงจะรู้สึกดีไม่น้อย มันคงจะอบอุ่นใจมากๆแน่เลยย ฝันร้ายก็คงไม่น่ากลัวอีกต่อไป เฮ้อออออ
ฤดูฝน=ฤดูเหงา?