รีวิว เชียงคาน Slow Life In Chiang-Khan ใช้ชีวิตช้าๆที่ เชียงคาน
จากลูกเจ๊ก 2 คน ที่เขียนโปสการ์ดคุยกันมาเกือบปีแต่ไม่เคยเจอกันสักที เกิดอยากไปเที่ยวด้วยกัน ทริปยาวๆเที่ยวอีสานเหนือ จึงเริ่มต้น
คนนึงอยากไปเชียงคานแต่ไม่ได้เลยช้ำใจยังไงก็ต้องไปให้ได้ อีกคนใจง่ายไม่เคยไปก็อยากไปเหมือนกัน
คนนึงเชียวชาญด้านที่พักและและการเดินทางราคาถูก แถมด้วยความชำนาญการใช้ Google Map
อีกคนเป็นนักขับขี่มอไซด์ที่ปลอดภัยที่สุดในประเทศไทย บิด 40 ตลอดทริป
อยากให้ติดตาม รูปไม่สวยมาก ข้อมูลไม่แน่นมาก แต่ความสุนกสนานมีมากกว่าการเที่ยวกันคนแปลกหน้าที่เจอหน้ากันครั้งแรก
อุปกรณ์ถ่ายภาพ
Fuji X-E2 + 35 F1.4
Canon 750D + 18-55
Gopro Hero Silver
ตกแต่งแต่งอีกนิดหน่อยตามจริต
รีวิว เชียงคาน Slow Life In Chiang-Khan ใช้ชีวิตช้าๆที่ เชียงคาน [5-7 jan 2016] EP.1
รีวิว เชียงคาน Slow Life In Chiang-Khan ใช้ชีวิตช้าๆที่ เชียงคาน [5-7 jan 2016] EP.2
รีวิว เชียงคาน Slow Life In Chiang-Khan ใช้ชีวิตช้าๆที่ เชียงคาน [5-7 jan 2016] EP.3
รีวิว เชียงคาน Slow Life In Chiang-Khan ใช้ชีวิตช้าๆที่ เชียงคาน [5-7 jan 2016] EP.4 ตอนจบ พร้อมแจงค่าใช้จ่าย
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
มาเชียงคาน ต้องใช้ชีวิตช้าๆ เพราะว่าเที่ยวมันน่ารัก
มาเชียงคาน ต้องมาหาแมว เพราะแมวมันน่ารัก
มาเชียงคาน ต้องลองคุย เพราะคนที่นี่น่ารัก
มาเชียงคาน ต้องมากับเพื่อน เพราะความน่ารักของที่นี้อาจจะทำให้เรา "เหงา"
เขาว่ากันว่า ให้ใช้ชีวิตช้าๆ ที่เชียงคาน
7 มกราคม 2016
6.00 น.
บ้านชานเคียง
เช้าวันสุดท้ายที่เชียงคาน เรารีบตื่นเช้าออกมาใส่บาตรข้าวเหนียว หน้าบ้าน ส่วนมากจะเป็นนักท่องเที่ยวเกือบ 80% จะมีคุณยายบ้างประปราย
7.00 น.
หลังจากตักบาตรเสร็จ เราแวะเดินเล่นเชียงคานตอนเช้าบ้าง
เมื่อคืนเราเห็นข้าวจี่ เห็นมาหลายที่แล้วแหละ แต่ไม่เคยลองชิม
วันนี้เลยอยากลอง จัดกันไปคนละไม้
สรุป เราไม่ชอบ และจะไม่ซื้อกินอีก รู้สึกไม่ถูกปาก
เชียงคานตอนเช้านี่หมอกเยอะมาก เยอะขนาดที่เรามองไม่เห็นฝั่งลาวเลย
และมองเห็นในระยะไกลไม่เกิน 100 เมตร (เมือนหนังเรื่องหมอกกินคนมากๆ)
เซเว่นเชียงคาน
8.00 น.
จุ่มนัวยายพัด
เช้านี้ตั้งใจมาร้านนี้โดยเฉพาะ อยากลองกินอาหารท้องถิ่นดู
เห็นรีวิวร้าน กับ ร้านจริง แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
ทั้งร้านผ่านการปรับปรุงใหม่ หน้าตาเหมือนร้านก๋วยเตี๋ยวทั่วไป
ที่เหมือนเดิมคือ ยายพัด ที่ยังทำสุกี้กับมือด้วยตัวเอง
สุกี้ลาว
เหมือนก๊วยเตี๋ยว เลือกเส้นได้ ใส่หมูสับ หมูชิ้น ผักบุ้ง
ชอบมาก อยากขอซื้อซอสสุกี้ของยายกลับบ้านให้แม่ไปทำให้กินมาก
(ตอนเขียนรีวิวก็ยังคงอยากกินอยู่)
หมี่กระทิ ตอนแรกคิดว่ามันคือหมี่สีชมพูที่โรยหน้าด้วยใข่และเต้าหู้
แต่ความจริง คือ ขนมจีนน้ำยา ที่กินที่กรุงเทพ
อร่อย อิ่ม ถูก รู้สึกดีมาก อยากกินอีกเลย
9.00 น.
บ้านชานเคียง
ง่วง เลยตัดสินใจกลับมานอน
10.30
บ้านชานเคียง
ตื่นมา อาบน้ำ เก็บของกลับบ้านกันค่ะ
แถวด้วยถ่ายรีวิวห้องพักเล็กน้อย เผื่อใครสนใจอยากเห็นห้องพัก
11.30
ร้านส้มตำถาด
พวกเราฝากของไว้ที่พักแล้วก็เดินไปหาอะไรกินก่อนกลับ
เดินหาหลายร้าน สุดท้ายก็ส้มตำเช่นเดิม
ซอยอะไรจำไม่ได้แล้วค่ะ แต่อร่อย ดี ถูกด้วย 80 บาท
แวะเดินเล่นกันอีกสักรอบ
13.00 น.
เชียงคาน
ถึงเวลาต้องบอกลาเชียงคานจริงๆ สักที
เชียงคานนี่แมวเยอะจริงๆนะ เยอะมาก เยอะๆๆๆๆๆ (ไม่ยมกเยอะๆๆๆๆ)
ช่วง แมวอินเชียงคาน ตัวที่ 4
แมวดำประจำเกสต์เฮาส์ เห็นตั้งแต่วันแรกที่เดินเข้ามา ตอนแรกคิดว่าก้อนอะไร จับๆคลำๆ อ้าว แมว
เป็นแมวไม่มีความเฟรนลี่ เห็นกี่รอบ ก็นอน
ช่วง แมวอินเชียงคาน ตัวที่ 5 และ 6
ได้ยินเสียงกันมาตลอดคืน เจอตัวแล้ว แต่ไม่ยอมให้จับตัว
ช่วง แมวอินเชียงคาน ตัวที่ 7 และ 8
เจอพร้อมกัน ตอนเช้า เห็นตัวสีส้ม น่าจะจับต้องได้โดยไม่มีรอยขีดข่วน เลยว่าจะอุ้มเล่น
แต่นางกลับกระโดดขึ้นมาบนไหล่เลย แถมอยู่นิ่งๆอีก
ส่วนอีกตัว ซ้อนอยู่ใต้เก้าอี้ น่าจะตะปบแรงแถมไม่ออกมาจากที่ซ้อนตัวอีก
แต่เชียงคานก็มีหมานะ
เช้ามืดวันสุดท้าย เราลงมาเข้าห้องน้ำ ตอนกำลังจะเดินขึ้นห้อง เห็นหมาปริศนา ไม่เห็นหน้าเห็นตา เห็นแต่เสื้อสีแดงลายใยแมงมุม วิ่งออกจากบ้านไป
ตอตเช้าเดินไปเดินมา อ้าว นี่ไง ไอ้แมงมุมอยู่นี่ !
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เชียงคาน เราว่าเมืองนี้เป็นเมืองเล็กๆ ด้วยความที่แหล่งท่องเที่ยวมันไม่ได้มีเยอะ เลยไม่ต้องรีบๆเที่ยว
เหมือนกับว่าแค่มาเปลี่ยนที่นอน เปลี่ยนที่กินข้าว และมีส้มตำให้กินเยอะกว่าเดิม 5555
เป็นเมืองชิวๆ ช้าๆ เนิบๆ
เหมือนเมืองเด็กอนามัย นอนเร็ว ตื่นเช้า อากาศดี แดดแรง ลมเย็นสบาย
ผู้คนคุยง่าย ชวนคุยได้โดยไม่เคอะเขิน และปลอดภัยมาก
ถ้ามีโอกาศ ก็อยากกลับมาอีก เดินทางสะดวก ที่พักราคาไม่แพง แถมอากาศก็ดี
เราว่าเชียงคานเหมาะสำหรับทุกคน
มากับครอบครัวก็ได้
มากับเพื่อนก็ได้
มากับแฟนก็ได้
แต่ไม่ควรมาคนเดียว เพราะ มัน ‘เหงา’ มากกกกก
ใครอยากสอบถามรายละเอียดอื่นๆ สอบถามมาได้หลังไมค์นะคะ
[CR] รีวิว เชียงคาน Slow Life In Chiang-Khan ใช้ชีวิตช้าๆที่ เชียงคาน [5-7 jan 2016] EP.4 ตอนจบ พร้อมแจงค่าใช้จ่าย
รีวิว เชียงคาน Slow Life In Chiang-Khan ใช้ชีวิตช้าๆที่ เชียงคาน
จากลูกเจ๊ก 2 คน ที่เขียนโปสการ์ดคุยกันมาเกือบปีแต่ไม่เคยเจอกันสักที เกิดอยากไปเที่ยวด้วยกัน ทริปยาวๆเที่ยวอีสานเหนือ จึงเริ่มต้น
คนนึงอยากไปเชียงคานแต่ไม่ได้เลยช้ำใจยังไงก็ต้องไปให้ได้ อีกคนใจง่ายไม่เคยไปก็อยากไปเหมือนกัน
คนนึงเชียวชาญด้านที่พักและและการเดินทางราคาถูก แถมด้วยความชำนาญการใช้ Google Map
อีกคนเป็นนักขับขี่มอไซด์ที่ปลอดภัยที่สุดในประเทศไทย บิด 40 ตลอดทริป
อยากให้ติดตาม รูปไม่สวยมาก ข้อมูลไม่แน่นมาก แต่ความสุนกสนานมีมากกว่าการเที่ยวกันคนแปลกหน้าที่เจอหน้ากันครั้งแรก
อุปกรณ์ถ่ายภาพ
Fuji X-E2 + 35 F1.4
Canon 750D + 18-55
Gopro Hero Silver
ตกแต่งแต่งอีกนิดหน่อยตามจริต
รีวิว เชียงคาน Slow Life In Chiang-Khan ใช้ชีวิตช้าๆที่ เชียงคาน [5-7 jan 2016] EP.1
รีวิว เชียงคาน Slow Life In Chiang-Khan ใช้ชีวิตช้าๆที่ เชียงคาน [5-7 jan 2016] EP.2
รีวิว เชียงคาน Slow Life In Chiang-Khan ใช้ชีวิตช้าๆที่ เชียงคาน [5-7 jan 2016] EP.3
รีวิว เชียงคาน Slow Life In Chiang-Khan ใช้ชีวิตช้าๆที่ เชียงคาน [5-7 jan 2016] EP.4 ตอนจบ พร้อมแจงค่าใช้จ่าย
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
มาเชียงคาน ต้องใช้ชีวิตช้าๆ เพราะว่าเที่ยวมันน่ารัก
มาเชียงคาน ต้องมาหาแมว เพราะแมวมันน่ารัก
มาเชียงคาน ต้องลองคุย เพราะคนที่นี่น่ารัก
มาเชียงคาน ต้องมากับเพื่อน เพราะความน่ารักของที่นี้อาจจะทำให้เรา "เหงา"
เขาว่ากันว่า ให้ใช้ชีวิตช้าๆ ที่เชียงคาน
7 มกราคม 2016
6.00 น.
บ้านชานเคียง
เช้าวันสุดท้ายที่เชียงคาน เรารีบตื่นเช้าออกมาใส่บาตรข้าวเหนียว หน้าบ้าน ส่วนมากจะเป็นนักท่องเที่ยวเกือบ 80% จะมีคุณยายบ้างประปราย
7.00 น.
หลังจากตักบาตรเสร็จ เราแวะเดินเล่นเชียงคานตอนเช้าบ้าง
เมื่อคืนเราเห็นข้าวจี่ เห็นมาหลายที่แล้วแหละ แต่ไม่เคยลองชิม
วันนี้เลยอยากลอง จัดกันไปคนละไม้
สรุป เราไม่ชอบ และจะไม่ซื้อกินอีก รู้สึกไม่ถูกปาก
เชียงคานตอนเช้านี่หมอกเยอะมาก เยอะขนาดที่เรามองไม่เห็นฝั่งลาวเลย
และมองเห็นในระยะไกลไม่เกิน 100 เมตร (เมือนหนังเรื่องหมอกกินคนมากๆ)
เซเว่นเชียงคาน
8.00 น.
จุ่มนัวยายพัด
เช้านี้ตั้งใจมาร้านนี้โดยเฉพาะ อยากลองกินอาหารท้องถิ่นดู
เห็นรีวิวร้าน กับ ร้านจริง แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
ทั้งร้านผ่านการปรับปรุงใหม่ หน้าตาเหมือนร้านก๋วยเตี๋ยวทั่วไป
ที่เหมือนเดิมคือ ยายพัด ที่ยังทำสุกี้กับมือด้วยตัวเอง
สุกี้ลาว
เหมือนก๊วยเตี๋ยว เลือกเส้นได้ ใส่หมูสับ หมูชิ้น ผักบุ้ง
ชอบมาก อยากขอซื้อซอสสุกี้ของยายกลับบ้านให้แม่ไปทำให้กินมาก
(ตอนเขียนรีวิวก็ยังคงอยากกินอยู่)
หมี่กระทิ ตอนแรกคิดว่ามันคือหมี่สีชมพูที่โรยหน้าด้วยใข่และเต้าหู้
แต่ความจริง คือ ขนมจีนน้ำยา ที่กินที่กรุงเทพ
อร่อย อิ่ม ถูก รู้สึกดีมาก อยากกินอีกเลย
9.00 น.
บ้านชานเคียง
ง่วง เลยตัดสินใจกลับมานอน
10.30
บ้านชานเคียง
ตื่นมา อาบน้ำ เก็บของกลับบ้านกันค่ะ
แถวด้วยถ่ายรีวิวห้องพักเล็กน้อย เผื่อใครสนใจอยากเห็นห้องพัก
11.30
ร้านส้มตำถาด
พวกเราฝากของไว้ที่พักแล้วก็เดินไปหาอะไรกินก่อนกลับ
เดินหาหลายร้าน สุดท้ายก็ส้มตำเช่นเดิม
ซอยอะไรจำไม่ได้แล้วค่ะ แต่อร่อย ดี ถูกด้วย 80 บาท
แวะเดินเล่นกันอีกสักรอบ
13.00 น.
เชียงคาน
ถึงเวลาต้องบอกลาเชียงคานจริงๆ สักที
เชียงคานนี่แมวเยอะจริงๆนะ เยอะมาก เยอะๆๆๆๆๆ (ไม่ยมกเยอะๆๆๆๆ)
ช่วง แมวอินเชียงคาน ตัวที่ 4
แมวดำประจำเกสต์เฮาส์ เห็นตั้งแต่วันแรกที่เดินเข้ามา ตอนแรกคิดว่าก้อนอะไร จับๆคลำๆ อ้าว แมว
เป็นแมวไม่มีความเฟรนลี่ เห็นกี่รอบ ก็นอน
ช่วง แมวอินเชียงคาน ตัวที่ 5 และ 6
ได้ยินเสียงกันมาตลอดคืน เจอตัวแล้ว แต่ไม่ยอมให้จับตัว
ช่วง แมวอินเชียงคาน ตัวที่ 7 และ 8
เจอพร้อมกัน ตอนเช้า เห็นตัวสีส้ม น่าจะจับต้องได้โดยไม่มีรอยขีดข่วน เลยว่าจะอุ้มเล่น
แต่นางกลับกระโดดขึ้นมาบนไหล่เลย แถมอยู่นิ่งๆอีก
ส่วนอีกตัว ซ้อนอยู่ใต้เก้าอี้ น่าจะตะปบแรงแถมไม่ออกมาจากที่ซ้อนตัวอีก
แต่เชียงคานก็มีหมานะ
เช้ามืดวันสุดท้าย เราลงมาเข้าห้องน้ำ ตอนกำลังจะเดินขึ้นห้อง เห็นหมาปริศนา ไม่เห็นหน้าเห็นตา เห็นแต่เสื้อสีแดงลายใยแมงมุม วิ่งออกจากบ้านไป
ตอตเช้าเดินไปเดินมา อ้าว นี่ไง ไอ้แมงมุมอยู่นี่ !
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เชียงคาน เราว่าเมืองนี้เป็นเมืองเล็กๆ ด้วยความที่แหล่งท่องเที่ยวมันไม่ได้มีเยอะ เลยไม่ต้องรีบๆเที่ยว
เหมือนกับว่าแค่มาเปลี่ยนที่นอน เปลี่ยนที่กินข้าว และมีส้มตำให้กินเยอะกว่าเดิม 5555
เป็นเมืองชิวๆ ช้าๆ เนิบๆ
เหมือนเมืองเด็กอนามัย นอนเร็ว ตื่นเช้า อากาศดี แดดแรง ลมเย็นสบาย
ผู้คนคุยง่าย ชวนคุยได้โดยไม่เคอะเขิน และปลอดภัยมาก
ถ้ามีโอกาศ ก็อยากกลับมาอีก เดินทางสะดวก ที่พักราคาไม่แพง แถมอากาศก็ดี
เราว่าเชียงคานเหมาะสำหรับทุกคน
มากับครอบครัวก็ได้
มากับเพื่อนก็ได้
มากับแฟนก็ได้
แต่ไม่ควรมาคนเดียว เพราะ มัน ‘เหงา’ มากกกกก
ใครอยากสอบถามรายละเอียดอื่นๆ สอบถามมาได้หลังไมค์นะคะ
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น