จากประสบการณ์ที่ผ่านมาเดือนกว่าครับ ผมได้เจอน้องคนหนึ่งจากเว็บหาเพื่อนเว็บนึง

เราได้แลกไลน์แลกเบอร์โทรศัพท์  ผมคิดว่าคนนี้ใช่เลยให้ไปทุกอย่างเลย ทั้งเบอร์ทั้งไลน์

ลืมบอกไปว่า น้องคนนี้อายุ 20 เอง ส่วนผมอายุ 25 แล้วครับ  ผมคิดว่าความรักไม่น่าจะมีปัญหาเรื่องอายุ

และอีกอย่างนึง น้องคนนี้เป็นผู้ชาย/เกย์

ส่วนผมก็ไม่แน่ใจในความสับสนของผม ยังชอบผู้หญิง แต่ก็อยากคุยกับผู้ชายนะคับ ฮ่าๆ

ส่วนตัวเป็นคน สนุกสนานคุยได้กับทุกคน แต่คนสำคัญมีแค่คนเดียวเท่านั้น  จากนั้นความสัมพันเราเริ่มมากขึ้น

เราโทรคุยกัน เราแชทกันบ่อยขึ้นผมทำงานแล้ว แต่ก็ยังเจียดเวลามาแชท เพื่อไม่ให้ห่างหายกันไป

เวลางานก็ยังแอบแชท จนพี่ที่ทำงานแอบแซว

*คุยกับผู้ชายๆๆๆ ผมก็อมยิ้มๆ ก็บอกแบบเขินๆไป ** เพื่อนกาน ฮ่าๆ

                 จากนั้นความสัมพันธ์เราก็เริ่มมีความเป็นห่วงเป็นใยกัน จนกระทั่งน้องเค้ามาบอกผม บอกว่ามีแฟนอยู่แล้ว ผมฝันสลายเลย

น้องคนนี้สเปคผมเลย แต่มีเจ้าของแล้ววว ผมเลยอยากหลีกห่างแต่ก็ทำไม่ได้ ยังคิดถึงและรัก ในความรักที่ผมมอบให้

ทั้งๆที่รู้เขามีเจ้าของ ผมก็อยากคุย เราคุยกันเกือบเดือน หรือมากกว่านั้น เรื่องนี้ไม่ใช่ประเด็น

ประเด็นเราอยู่ที่ เขามีแฟนแล้ว แล้วผมจะทำยังไง

น้องเค้าก็ชอบและคิดถึงผม แต่ก็ทิ้งแฟนเขาไม่ได้ และเคยบอกกับผมว่า อยากให้รักเราสามคน เขาจะดูแลกันทั้งหมด เหมือนคู่รักฝรั่ง

และมีการยกตัวอย่างคู่รักจากต่างประเทศ อยู่กินกันสามคน แต่ผมรับไม่ได้ แค่อยากหาแฟนที่คุยกันสองคนเท่านั้น ผมก็พยามออกห่าง

แต่ก็เหมือนเดิม รักไปแล้ว จะทำไงได้ละ รู้สึกเหมือนรักสามเศร้ายังไงๆไม่รู้ แต่ที่แน่ๆ มันก็รักสามเศร้าจริง

ในชีวิตไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อนเลย

                                                                       ค่อยมาต่อตอนหน้านะครับ!!  ทำงานก่อนคับ