ผมรู้จักกับ ผญ คนนึงในแอพแชท แอพหนึ่งครับ ผมก็กะว่าจะคุยเล่นๆอยู่ไว้คุยแก้เหงา เพราะผมก็ยังโสดครับ

เราก็คุยกันไปหลายๆอาทิต แลกไลน์แลกเบอร์กันไป จนเค้าบอกว่าเค้ามีแฟนมีลูกแล้วแต่ ยังไม่แต่งงาน

ผมก็โอเคกะว่าคุยเล่นๆขำๆไม่คิดรัยมาก แต่ได้คุยเฉพาะตอนที่เค้าทำงาน เพราะเค้ากลับบ้านคุยไม่ได้เพราะอยู่กับคนของเค้า

แต่คุยไปคุยมาทุกวันความรู้สึกมันเกิดครับ เกิดชอบเค้าขึ้นมาจริงๆสะแล้ว

เราก็เคยนัดเจอนัดไปเทียวกันครั้งนึง(แค่ไปเที่ยวไม่มีอะไรเกินเลย)นอกจากจับมือกัน

เค้าก็บอกรู้ดีใจน่ะที่ได้รู้จักกัน เค้ารู้สึกดีมากที่ได้คุยกับผม เพราะแฟนเค้าปรึกษาเรื่องอะไรหลายอย่างไม่ได้เลย แล้วก็ทะเลอะกันบ่อย

ผมก็รู้สึกดีนะที่คุยกับเค้าถึงไปเทียวกันแค่ครั้งเดียวก็ตาม

เวลาวันที่เค้าหยุดเราจะไม่ค่อยได้คุยกันเลย

เพราะเค้าไปเทียวกับแฟน แต่เค้าจะแอบแฟนมาคุยผมบ้าง บอกว่า "คิดถึงมากๆ  นู้น นี้นั้น" ไอผมก็แค่คนที่ธรรมดา มีความรู้สึกเป็น

ผมก็แอบไปส่องเฟสบุ๊คเค้า(แต่ยังไม่เป็นเพื่อนเพราะเค้าบอกว่ากลัวผมจะน้อยใจ จะรับไม่ได้)

เค้าก็ดูสวีทหวานกันดี ผมก็รู้สึกแย่ แย่มากๆ คิดในใจว่า"กูมาทำอะไรอยู่ตรงนี้ เค้าก็ดูมึความสุขกับครอบครัวของเค้า"

ตกเย็นผมจะรู้สึกแบบนี้ตลอด เหมือนคนอกหักทุกคืน พยายามคิดว่า คุยเล่นๆแก้เหงาไปวันๆ แต่ความรู้สึกมันห้ามยากจริงๆ

พอเช้ามาเค้าก็มาคุยกับผม ไลน์หากัน โทรหา คอลVDOหากัน ผมก็รู้สึกดีมากๆ มันเป็นวัฏจักรแบบนี้ทุกวัน

เคยคิดที่จะเดินออกมาจากเค้า หลายครั้งมากแต่มันก็ทำไม่ได้ เค้าทักมา ผมก็คุยกับเค้าตลอด

บางครั้งก็คิดว่า ที่เป็นอยู่แบบนี้ก็ดีแล้ว ตกเย็นก็ไม่ต้องรับรู้อะไรมันก็ทำให้ผมดีขึ้น แต่ก็ห้ามยากอีกแระครับ ต้องไปส่องแล้วก็รู้สึกแย่ขึ้นมาอีก

ผมก็มีคนคุยแต่ก็ไม่เหมือนคนนี้ คนอื่นเค้าไม่มีเวลาให้ผม กับคนนี้คุยได้ตลอดจริงๆ นอกจากตอนกลางคืน

สุดท้ายผมก็ขอระบายเพียงแค่นี้ครับ ขอบคุณครับ