เคยมีแฟนอยู่คนนึง เขากับเราช่างอยู่ห่างไกลกัน เราพบรักกับเขาในโลกออนไลน์ ครั้งแรกก็กะว่าจะคบกันเล่นๆ จนคบมาอาทิตย์นึงเขาบอกเลิกคบเราค่ะ เราก็ยินดี เพราะใจเราเปลี่ยนได้เสมอ มันมีจริงหรือเปล่าไม่รู้ ที่คบกันโดยไม่เคยเจอหน้ากันมาก่อนแล้วจะคบกันแบบจริงจัง หลายคนคงกลัวแบบเราเหละ เขาจะหลอกเราหรือเปล่า เขาจะเหมือนในรูปไหม ใช่ เรากลัวมากนะ
แล้วเขาก็กลับมาขอคืนดีอีกครั้งค่ะ
เรา : ทำไมถึงอยากกลับมาคบกับเรา
เขา : ไม่รู้สิ อยากลองขอโอกาสอีกครั้ง
เราจึงตัดสินใจกับมาคบอีกครั้ง
สมัยนั้นช่วงบีบีคุยกันแบบเห็นหน้าก็ไม่ได้ แต่เราคุยโทรศัพท์กับเขาในช่วงเวลาที่ว่างตลอด เราผลัดกันสมัครโปรโทรวันละ9บาท คุยได้ถีงเที่ยงคืน คุ้มมาก
เราคบกันมาได้ประมาณ5เดือนได้แล้วค่ะ เขาบอกจะมาหาเราที่กรุงเทพ เราแบบดีใจมาก จนวันนึงวันที่เราจะได้พบกัน วันนั้นเป็นวันเกิดของเราพอดีเลยค่ะ เขาอาจจะมาเป็นของขวัญให้เราก็ได้ เขามาหาเราถึงกรุงเทพตัวคนเดียวซึ่งเราเขินเราดีใจที่ได้เห็นเขาครั้งแรก เขาเหมือนโดเรม่อนเลย ตัวป้อมๆแต่ขาว น่ารัก ลืมบอกไปค่ะแฟนเราเป็นทอม เราสูง167ได้ แฟนเราสูง158ได้มั้ง เราก็เดินเที่ยวกินข้าว เข้าใจฟิวแบบจับมือกันครั้งแรกไหม โอ้ยใจเราเต้นตึกตักตึกตัก ไม่รู้จะเขินไรนักหนา เราเคยมีแฟนมาก่อนนะแต่กับคนอื่นเราไม่รู้สึกตื่นเต้นอะไรแบบนี้แต่กับคนนี้เรากับรู้สึก หรือมันจะเรียกว่ารักแรกพบหรือเปล่าก็ไม่รู้ เราอยากหยุดเวลาไว้ให้นานที่สุด
ตลอดเวลาที่คบกันเราก็โทรคุยกันตลอด นานๆเจอกันทีแบบเดือนเว้นเดือน เขาจะมาหาเราตลอดค่ะ เราไม่เคยไปหาเขาเลย ซึ่งเราเป็นผู้หญิง ครอบครัวเราก็ไม่ชอบให้ไปต่างจังหวัดคนเดียว ครอบครัวเรายังไม่รู้ค่ะว่ามีแฟนเพราะเราไม่เคยบอก แฟนเราก็เข้าใจเรานะคะว่าเป็นผู้หญิงเขาก็คงเป็นห่วงธรรมดา เรากับแฟนคบกันมีแค่เพื่อนๆที่รู้ไม่ได้เปิดเผยอะไรมาก เราอยากอยู่ใกล้เขาอยากไปไหนด้วยกันทุกวันแต่มันทำไม่ได้ เรายังเด็กเกินกว่าจะเข้าใจอะไรๆอีกหลายๆอย่าง เราทะเลาะกันเกือบทุกวัน เขาก็ง้อเราตลอด เขาบอกเรา "กูไม่เคยง้อใคร แต่สำหรับคนรักกูถึงยอม" ตอนนั้นเราแบบน้ำเน่าไปป่ะว่ะ เราก็ไม่เคยง้อใครค่ะ เลิกคือเลิก ถ้าเขาง้อถึงจะหาย เราไม่เคยแคร์ความรู้สึกแฟนเราเลยค่ะ เราคิดอย่างเดียว เลิกยังไงเขาก็กลับมาอยู่ดี เรามีคนคุยเยอะคะ คุยเยอะมาก แฟนมีรหัสเฟสเรานะคะ แต่เราไม่สนคะ คิดอยู่อย่างเดียวตอนนั้นกูจะคุย แฟนก็คุยเยอะเหมือนกัน คือสมัยเด็กน้อยก็ต้องมีรุ่นน้องรุ่นพี่มาปลื้มบ้างก็ไม่แปลก เราก็เข้าใจแฟน แฟนก็เข้าใจเรา ต่างคนต่างมีคนคุย เราเคยเลิกกัน แล้วก็กลับมาคบกันหลายครั้งมาก คือแบบ2วันดี 5วันทะเลาะก็ว่าได้ แฟนก็ง้อเราตลอดค่ะ เวลาเจอหน้ากันเราจะรักกันดี เราไม่ค่อยมุ้งมิ้งกับแฟนเราเท่าไหร่แต่แฟนเราชอบมุ้งมิ้งค่ะ เราก็ไม่รู้เหมือนกันอาจเพราะเราเบื่อง่าย เราชอบอะไรที่มันตื่นเต้นอ่ะ แฟนเราดีกับเรามากเลยเหละยอมเราตลอด ตอนนั้นเราคิดว่าเราเป็นผู้ชนะใจแฟน ตอนคบกันก็มีอยู่แค่นี้เลิกๆคบๆ หลังๆมาเราเริ่มเบื่อคุยกันทุกวัน บวกกับเราไม่ค่อยมีเวลาให้แฟนด้วยค่ะ เราทำงานเลิก5ทุ่ม แฟนเรานอน4ทุ่ม คือแบบนอนไวมากโครตด็กน้อย เราก็โทรหา แฟนก็จะตื่นมารับโทรศัพท์แล้วก็นอนต่อค่ะ เป็นแบบนี้ทุกวัน ตอนไปเรียนคาบไหนว่างก็โทรคุย คิดว่าแบบนี้ก็มีความสูขแต่นานเข้านานเข้า เราเริ่มเบื่อค่ะ เราเคยแอบมีคนอื่นแฟนเราจับได้ค่ะ เราก็เลิกกับคนอื่น เพราะใจเรายังรักแฟนอยู่ คือเรารักแฟนเราแต่เราเบื่ออยากมีคนอยู่ใกล้ๆบางอารมณ์ในเวลาที่เราต้องการใครสักคน แต่กับรู้สึกไม่มีเขา เรารู้สึกว่าเราชินชากับการอยู่คนเดียวได้แล้วค่ะ ถ้าเราไม่มีเขาเราคงอยู่ได้ แต่ไม่เลย เราทะเลาะกันอีกครั้งแต่ครั้งนี้มันแปลกกว่าครั้งที่ผ่านมา แฟนเราไม่ง้อเราเราค่ะ เราจบกันแบบไม่รู้เลยว่าเลิกกันเพราะอะไร แต่ตอนนั้นเราโกรธมากค่ะ โกรธจนด่าเขาสารพัดไม่ดีอย่างนู้นไม่ดีอย่างนี้ เราไม่เคยย้อนดูตัวเองเลยค่ะ เราเห็นแก่ตัวแค่ไหน
เลิกกันครั้งแรกเรารู้ว่าคงไม่เหมือนกับครั้งที่ผ่านมา เราไม่เคยปิดใจเลยนะคะ เราก็ยังทำตัวปกติ เต๊าะคนอื่นไปทั่ว เราไม่แคร์แฟนเราว่ารู้สึกยังไง เราคิดอย่างเดียวเดี๋ยวก็กลับมามั้ง ไม่กลับก็ไม่ง้อ พอเลิกกันครึ่งปี เราลองคบคนอื่นดูบ้าง ตั้งสถานะคบกับแฟนใหม่ (แฟนใหม่ขอเราคบค่ะ เป็นทอม) ช่วงนั้นเราเรียนมหาลัยพอดี เป็นครั้งแรกที่เราได้มีแฟนที่อยู่ใกล้กัน เรียนมหาลัยเดียวกัน (ซึ่งก่อนจบม.6เรากับแฟนเก่าได้คิดว่าจะต่อมหาลัยเดียวกัน แต่เลิกกันก่อน)ตอนเจอกันครั้งแรกกับแฟนใหม่เรารู้สึกไม่ตื่นเต้นอะไรเลยเรากับรู้สึกเฉยๆ ทั้งที่แฟนใหม่เราหล่อกว่าสูงพอได้แต่เตี้ยกว่าเราอยู่ดี เราไม่เคยกล้าจับมือแฟนใหม่ สรุปไม่เคยจับมือกัน ไม่เคยถ่ายรูปคู่กัน เราแบบเฟลนะ ต่างคนต่างไม่กล้าที่จะแสดงออก แฟนใหม่เรามีนิสัยคล้ายเราค่ะ จะไม่พูดในสิ่งที่รู้สึกคะ ปากแข็ง แคร์แต่จะแกล้งทำเป็นไม่แคร์ เราพยายามจะเปลี่ยนนิสัยเราค่ะ (เราพึ่งมาคิดได้ก็ตอนเลิกกับแฟนเก่าไป) เรายอมแฟนใหม่เราทุกอย่าง จากคนที่ไม่เคยง้อก็พยายามง้อ ตั้งแต่คบกันมาเราไม่เคยโทรคุยกันเลยคุยแต่ในแชท เราก็พยายามคิดว่าเขาคงไม่ว่าง เพราะเราก็ไม่เคยโทรหาเขา แต่โทรก็ต่อเมื่อกลับบ้าน บ้านเรากลับทางเดียวแรกๆก็กลับด้วยกันบ่อย หลังๆมาเขาบอกงานยุ่งเลิกค่ำ เราจึงกลับก่อนค่ะ เรียนมหาลัยเดียวกันแต่ก็ไม่ค่อยเจอกัน อยู่ใกล้กันแต่ไม่เคยออกมาพบกันไม่เคยไปเที่ยวด้วยกัน เราชวนแฟนใหม่ ก็ตอบไม่ค่อยว่าง เราอึดอัดมาก คบกันได้เดือนกว่าๆก็เลิกค่ะ เราพยายามง้อแฟนใหม่ แฟนใหม่ก็บอกเป็นเพื่อนกันดีกว่า เราก็ยินดี พอเลิกกันได้สักพักเรารู้ข่าวว่าแฟนใหม่มีคนอื่นในคณะเดียวกันปิ้งกันทั้งที่คบกับเราอยู่ แต่เราก็ไม่ได้อะไรเพราะคิดว่าเราไกลสำหรับเขา มันต้องมีบ้างเหละที่รู้สึกดีกับคนใกล้ตัว
มันก็มีบ้างเหละค่ะ ที่เราจะเพ้อถึงใครสักคน แล้วแฟนใหม่ของแฟนเราก็โพสลอยๆประมาณว่า "เรารู้สึกดีที่ได้คุยกับคนนี้ แต่แค่มาเจอกันมาช้ากว่า" อื้มจ้ะ คงไม่ได้หมายถึงเราหรอก ผ่านไปปป
หลังจากที่ไม่ได้เจอแฟนเก่ามานานเกือบปี แต่ก็ยังคุยอยู่บ้าง (ขอใช้แฟนเก่าแทนว่า เอ็นแล้วกัน) เอ็นบอกกับเราจะมาเที่ยวกรุงเทพไปเที่ยวด้วยกันเปล่า เราอยากไปนะเพราะไม่ได้เที่ยวด้วยกันนานมาก อีกอย่างเราก็เที่ยวที่ไหนไกลไม่ได้ด้วย เอ็นบอกให้มาหาเอ็นที่ฟิวเจอร์หน่อย เราบอกไม่ไปคะ เอ็นก็บอกไม่เป็นไร เราเสียใจนะที่เขาไม่เหมือนเดิมแล้ว ทุกครั้งเขาจะตามใจเราทุกอย่าง สักพักเขาก็บอกให้ออกมาหาห้างใกล้บ้านเราหน่อย (ห้างที่เมื่อก่อนเราชอบไปบ่อยๆ) เรารีบออกไปเลยค่ะ ทุกครั้งเอ็นจะรอเรา แต่ตอนนี้เรารอเอ็นค่ะ รอได้นานพอสมควร เรามาเจอเอ็นอีกครั้งใจเราเต้นเหมือนเดิม แต่ก็ทำตัวปกติในฐานะเพื่อน เราเดินเล่น กินข้าว แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งก่อนๆ เรารู้สึกตกหลุมรักเอ็นอีกครั้ง แต่ก็ไม่แสดงอะไรออกไป เอ็นได้ชวนพี่คนรู้จักเราคะบอกให้ออกมาเจอหน่อย อีเห้ชวนกูละชวนคนอื่นอีก สักพักคนรู้จักก็มา ทุกครั้งเวลาคนรู้จักจะมา เอ็นจะมานั่งข้างเรา แต่ครั้งนี้ไม่ เอ็นกับนั่งที่เดิม ก็ไม่อยากคิดมากให้เสียบรรยากาศ สักพักคนรู้จักก็คุยกับเราสองคนว่า
คนรู้จัก : ยังไงสองคนนี้ จะกลับมาคบกันไหม
เอ็น :
อยากกลับมาคบกับกูไหม
เรา : ไม่อะ (ในใจนี่แบบ)
เอ็น : เอ็นก็เหมือนกันนะ
คนรู้จัก : จริงดิ
เอ็น : จริงๆพี่ เอ็นคิดว่ามันผ่านจุดนั้นไปแล้ว ยังไงกลับมาก็ไม่เหมือนเดิมหรอกพี่
เรารีบเดินหนีไม่พูดอะไร
จนเวลาผ่านยิ่งนานเท่าไหร่เรายิ่งกับคิดถึงมากขึ้น จากที่เราไม่เคยง้อเอ็นเลย เราจึงพยายามง้อเอ็น พยายามให้มันกลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่อะไรรู้ไหม เอ็นตอบกลับมาว่า "ยังรักเหมือนเดิมยังคิดถึงเหมือนเดิม แต่อยู่แบบนี้ดีกว่า" ตลกดีนะ คนที่แข็งแกร่งที่สุดในวันนั้นกลายเป็นคนอ่อนแอที่สุดในวันนี้ (ประโยคนี้เจอมา) เราเคยคิดที่ง้อเขาโดยซื้อชุดคอสเพลหมูมาเซอร์ไฟร์ทง้อ เพราะคิดว่าวันเกิดเราที่จะมาถึง เอ็นต้องมาหาเราแน่ๆ แต่คิดผิดเอ็นไม่ได้มาหาเราเอ็นไม่ได้มาเอชบีดีเราเลย ถามว่าเสียใจไหมเสียใจมาก ที่ลืมวันเกิดเรา วันถัดไปเอ็นได้ลงรูปเซอร์ไฟร์ทขอเป็นแฟน(แต่เป็นคนอื่น) เราแทบช็อคเอาเวลาทั้งวันของเมื่อวานเพื่อคิดจะมาเซอร์ไฟร์ท แต่ไม่เสียสละเวลาสักนิดมาเอชบีดีเรา เรารู้ค่ะว่าไม่มีสิทธิ์อะไร วันเกิดเอ็นทุกปีเราไม่เคยลืม สักวันเราคงลืมเรื่องราวเกี่ยวกับเขาไปเอง
#มีคนรักก็หัดแคร์เขาบ้างอย่ากลัวฟอร์มระวังจะเสียคนรักแบบเรา
- รักมากแค่ไหนก็ต้องปล่อยให้เขาไปเจอที่ดีกว่า
- อย่าคิดว่าเขารักแล้วจะยอมเราได้ตลอด ไม่มีหรอกค่ะ (อาจมี)
- มาระบายเฉยๆ
เคยตกหลุมรักคนเดิมไหม ?
แล้วเขาก็กลับมาขอคืนดีอีกครั้งค่ะ
เรา : ทำไมถึงอยากกลับมาคบกับเรา
เขา : ไม่รู้สิ อยากลองขอโอกาสอีกครั้ง
เราจึงตัดสินใจกับมาคบอีกครั้ง
สมัยนั้นช่วงบีบีคุยกันแบบเห็นหน้าก็ไม่ได้ แต่เราคุยโทรศัพท์กับเขาในช่วงเวลาที่ว่างตลอด เราผลัดกันสมัครโปรโทรวันละ9บาท คุยได้ถีงเที่ยงคืน คุ้มมาก
เราคบกันมาได้ประมาณ5เดือนได้แล้วค่ะ เขาบอกจะมาหาเราที่กรุงเทพ เราแบบดีใจมาก จนวันนึงวันที่เราจะได้พบกัน วันนั้นเป็นวันเกิดของเราพอดีเลยค่ะ เขาอาจจะมาเป็นของขวัญให้เราก็ได้ เขามาหาเราถึงกรุงเทพตัวคนเดียวซึ่งเราเขินเราดีใจที่ได้เห็นเขาครั้งแรก เขาเหมือนโดเรม่อนเลย ตัวป้อมๆแต่ขาว น่ารัก ลืมบอกไปค่ะแฟนเราเป็นทอม เราสูง167ได้ แฟนเราสูง158ได้มั้ง เราก็เดินเที่ยวกินข้าว เข้าใจฟิวแบบจับมือกันครั้งแรกไหม โอ้ยใจเราเต้นตึกตักตึกตัก ไม่รู้จะเขินไรนักหนา เราเคยมีแฟนมาก่อนนะแต่กับคนอื่นเราไม่รู้สึกตื่นเต้นอะไรแบบนี้แต่กับคนนี้เรากับรู้สึก หรือมันจะเรียกว่ารักแรกพบหรือเปล่าก็ไม่รู้ เราอยากหยุดเวลาไว้ให้นานที่สุด
ตลอดเวลาที่คบกันเราก็โทรคุยกันตลอด นานๆเจอกันทีแบบเดือนเว้นเดือน เขาจะมาหาเราตลอดค่ะ เราไม่เคยไปหาเขาเลย ซึ่งเราเป็นผู้หญิง ครอบครัวเราก็ไม่ชอบให้ไปต่างจังหวัดคนเดียว ครอบครัวเรายังไม่รู้ค่ะว่ามีแฟนเพราะเราไม่เคยบอก แฟนเราก็เข้าใจเรานะคะว่าเป็นผู้หญิงเขาก็คงเป็นห่วงธรรมดา เรากับแฟนคบกันมีแค่เพื่อนๆที่รู้ไม่ได้เปิดเผยอะไรมาก เราอยากอยู่ใกล้เขาอยากไปไหนด้วยกันทุกวันแต่มันทำไม่ได้ เรายังเด็กเกินกว่าจะเข้าใจอะไรๆอีกหลายๆอย่าง เราทะเลาะกันเกือบทุกวัน เขาก็ง้อเราตลอด เขาบอกเรา "กูไม่เคยง้อใคร แต่สำหรับคนรักกูถึงยอม" ตอนนั้นเราแบบน้ำเน่าไปป่ะว่ะ เราก็ไม่เคยง้อใครค่ะ เลิกคือเลิก ถ้าเขาง้อถึงจะหาย เราไม่เคยแคร์ความรู้สึกแฟนเราเลยค่ะ เราคิดอย่างเดียว เลิกยังไงเขาก็กลับมาอยู่ดี เรามีคนคุยเยอะคะ คุยเยอะมาก แฟนมีรหัสเฟสเรานะคะ แต่เราไม่สนคะ คิดอยู่อย่างเดียวตอนนั้นกูจะคุย แฟนก็คุยเยอะเหมือนกัน คือสมัยเด็กน้อยก็ต้องมีรุ่นน้องรุ่นพี่มาปลื้มบ้างก็ไม่แปลก เราก็เข้าใจแฟน แฟนก็เข้าใจเรา ต่างคนต่างมีคนคุย เราเคยเลิกกัน แล้วก็กลับมาคบกันหลายครั้งมาก คือแบบ2วันดี 5วันทะเลาะก็ว่าได้ แฟนก็ง้อเราตลอดค่ะ เวลาเจอหน้ากันเราจะรักกันดี เราไม่ค่อยมุ้งมิ้งกับแฟนเราเท่าไหร่แต่แฟนเราชอบมุ้งมิ้งค่ะ เราก็ไม่รู้เหมือนกันอาจเพราะเราเบื่อง่าย เราชอบอะไรที่มันตื่นเต้นอ่ะ แฟนเราดีกับเรามากเลยเหละยอมเราตลอด ตอนนั้นเราคิดว่าเราเป็นผู้ชนะใจแฟน ตอนคบกันก็มีอยู่แค่นี้เลิกๆคบๆ หลังๆมาเราเริ่มเบื่อคุยกันทุกวัน บวกกับเราไม่ค่อยมีเวลาให้แฟนด้วยค่ะ เราทำงานเลิก5ทุ่ม แฟนเรานอน4ทุ่ม คือแบบนอนไวมากโครตด็กน้อย เราก็โทรหา แฟนก็จะตื่นมารับโทรศัพท์แล้วก็นอนต่อค่ะ เป็นแบบนี้ทุกวัน ตอนไปเรียนคาบไหนว่างก็โทรคุย คิดว่าแบบนี้ก็มีความสูขแต่นานเข้านานเข้า เราเริ่มเบื่อค่ะ เราเคยแอบมีคนอื่นแฟนเราจับได้ค่ะ เราก็เลิกกับคนอื่น เพราะใจเรายังรักแฟนอยู่ คือเรารักแฟนเราแต่เราเบื่ออยากมีคนอยู่ใกล้ๆบางอารมณ์ในเวลาที่เราต้องการใครสักคน แต่กับรู้สึกไม่มีเขา เรารู้สึกว่าเราชินชากับการอยู่คนเดียวได้แล้วค่ะ ถ้าเราไม่มีเขาเราคงอยู่ได้ แต่ไม่เลย เราทะเลาะกันอีกครั้งแต่ครั้งนี้มันแปลกกว่าครั้งที่ผ่านมา แฟนเราไม่ง้อเราเราค่ะ เราจบกันแบบไม่รู้เลยว่าเลิกกันเพราะอะไร แต่ตอนนั้นเราโกรธมากค่ะ โกรธจนด่าเขาสารพัดไม่ดีอย่างนู้นไม่ดีอย่างนี้ เราไม่เคยย้อนดูตัวเองเลยค่ะ เราเห็นแก่ตัวแค่ไหน
เลิกกันครั้งแรกเรารู้ว่าคงไม่เหมือนกับครั้งที่ผ่านมา เราไม่เคยปิดใจเลยนะคะ เราก็ยังทำตัวปกติ เต๊าะคนอื่นไปทั่ว เราไม่แคร์แฟนเราว่ารู้สึกยังไง เราคิดอย่างเดียวเดี๋ยวก็กลับมามั้ง ไม่กลับก็ไม่ง้อ พอเลิกกันครึ่งปี เราลองคบคนอื่นดูบ้าง ตั้งสถานะคบกับแฟนใหม่ (แฟนใหม่ขอเราคบค่ะ เป็นทอม) ช่วงนั้นเราเรียนมหาลัยพอดี เป็นครั้งแรกที่เราได้มีแฟนที่อยู่ใกล้กัน เรียนมหาลัยเดียวกัน (ซึ่งก่อนจบม.6เรากับแฟนเก่าได้คิดว่าจะต่อมหาลัยเดียวกัน แต่เลิกกันก่อน)ตอนเจอกันครั้งแรกกับแฟนใหม่เรารู้สึกไม่ตื่นเต้นอะไรเลยเรากับรู้สึกเฉยๆ ทั้งที่แฟนใหม่เราหล่อกว่าสูงพอได้แต่เตี้ยกว่าเราอยู่ดี เราไม่เคยกล้าจับมือแฟนใหม่ สรุปไม่เคยจับมือกัน ไม่เคยถ่ายรูปคู่กัน เราแบบเฟลนะ ต่างคนต่างไม่กล้าที่จะแสดงออก แฟนใหม่เรามีนิสัยคล้ายเราค่ะ จะไม่พูดในสิ่งที่รู้สึกคะ ปากแข็ง แคร์แต่จะแกล้งทำเป็นไม่แคร์ เราพยายามจะเปลี่ยนนิสัยเราค่ะ (เราพึ่งมาคิดได้ก็ตอนเลิกกับแฟนเก่าไป) เรายอมแฟนใหม่เราทุกอย่าง จากคนที่ไม่เคยง้อก็พยายามง้อ ตั้งแต่คบกันมาเราไม่เคยโทรคุยกันเลยคุยแต่ในแชท เราก็พยายามคิดว่าเขาคงไม่ว่าง เพราะเราก็ไม่เคยโทรหาเขา แต่โทรก็ต่อเมื่อกลับบ้าน บ้านเรากลับทางเดียวแรกๆก็กลับด้วยกันบ่อย หลังๆมาเขาบอกงานยุ่งเลิกค่ำ เราจึงกลับก่อนค่ะ เรียนมหาลัยเดียวกันแต่ก็ไม่ค่อยเจอกัน อยู่ใกล้กันแต่ไม่เคยออกมาพบกันไม่เคยไปเที่ยวด้วยกัน เราชวนแฟนใหม่ ก็ตอบไม่ค่อยว่าง เราอึดอัดมาก คบกันได้เดือนกว่าๆก็เลิกค่ะ เราพยายามง้อแฟนใหม่ แฟนใหม่ก็บอกเป็นเพื่อนกันดีกว่า เราก็ยินดี พอเลิกกันได้สักพักเรารู้ข่าวว่าแฟนใหม่มีคนอื่นในคณะเดียวกันปิ้งกันทั้งที่คบกับเราอยู่ แต่เราก็ไม่ได้อะไรเพราะคิดว่าเราไกลสำหรับเขา มันต้องมีบ้างเหละที่รู้สึกดีกับคนใกล้ตัว
มันก็มีบ้างเหละค่ะ ที่เราจะเพ้อถึงใครสักคน แล้วแฟนใหม่ของแฟนเราก็โพสลอยๆประมาณว่า "เรารู้สึกดีที่ได้คุยกับคนนี้ แต่แค่มาเจอกันมาช้ากว่า" อื้มจ้ะ คงไม่ได้หมายถึงเราหรอก ผ่านไปปป
หลังจากที่ไม่ได้เจอแฟนเก่ามานานเกือบปี แต่ก็ยังคุยอยู่บ้าง (ขอใช้แฟนเก่าแทนว่า เอ็นแล้วกัน) เอ็นบอกกับเราจะมาเที่ยวกรุงเทพไปเที่ยวด้วยกันเปล่า เราอยากไปนะเพราะไม่ได้เที่ยวด้วยกันนานมาก อีกอย่างเราก็เที่ยวที่ไหนไกลไม่ได้ด้วย เอ็นบอกให้มาหาเอ็นที่ฟิวเจอร์หน่อย เราบอกไม่ไปคะ เอ็นก็บอกไม่เป็นไร เราเสียใจนะที่เขาไม่เหมือนเดิมแล้ว ทุกครั้งเขาจะตามใจเราทุกอย่าง สักพักเขาก็บอกให้ออกมาหาห้างใกล้บ้านเราหน่อย (ห้างที่เมื่อก่อนเราชอบไปบ่อยๆ) เรารีบออกไปเลยค่ะ ทุกครั้งเอ็นจะรอเรา แต่ตอนนี้เรารอเอ็นค่ะ รอได้นานพอสมควร เรามาเจอเอ็นอีกครั้งใจเราเต้นเหมือนเดิม แต่ก็ทำตัวปกติในฐานะเพื่อน เราเดินเล่น กินข้าว แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งก่อนๆ เรารู้สึกตกหลุมรักเอ็นอีกครั้ง แต่ก็ไม่แสดงอะไรออกไป เอ็นได้ชวนพี่คนรู้จักเราคะบอกให้ออกมาเจอหน่อย อีเห้ชวนกูละชวนคนอื่นอีก สักพักคนรู้จักก็มา ทุกครั้งเวลาคนรู้จักจะมา เอ็นจะมานั่งข้างเรา แต่ครั้งนี้ไม่ เอ็นกับนั่งที่เดิม ก็ไม่อยากคิดมากให้เสียบรรยากาศ สักพักคนรู้จักก็คุยกับเราสองคนว่า
คนรู้จัก : ยังไงสองคนนี้ จะกลับมาคบกันไหม
เอ็น : อยากกลับมาคบกับกูไหม
เรา : ไม่อะ (ในใจนี่แบบ)
เอ็น : เอ็นก็เหมือนกันนะ
คนรู้จัก : จริงดิ
เอ็น : จริงๆพี่ เอ็นคิดว่ามันผ่านจุดนั้นไปแล้ว ยังไงกลับมาก็ไม่เหมือนเดิมหรอกพี่
เรารีบเดินหนีไม่พูดอะไร
จนเวลาผ่านยิ่งนานเท่าไหร่เรายิ่งกับคิดถึงมากขึ้น จากที่เราไม่เคยง้อเอ็นเลย เราจึงพยายามง้อเอ็น พยายามให้มันกลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่อะไรรู้ไหม เอ็นตอบกลับมาว่า "ยังรักเหมือนเดิมยังคิดถึงเหมือนเดิม แต่อยู่แบบนี้ดีกว่า" ตลกดีนะ คนที่แข็งแกร่งที่สุดในวันนั้นกลายเป็นคนอ่อนแอที่สุดในวันนี้ (ประโยคนี้เจอมา) เราเคยคิดที่ง้อเขาโดยซื้อชุดคอสเพลหมูมาเซอร์ไฟร์ทง้อ เพราะคิดว่าวันเกิดเราที่จะมาถึง เอ็นต้องมาหาเราแน่ๆ แต่คิดผิดเอ็นไม่ได้มาหาเราเอ็นไม่ได้มาเอชบีดีเราเลย ถามว่าเสียใจไหมเสียใจมาก ที่ลืมวันเกิดเรา วันถัดไปเอ็นได้ลงรูปเซอร์ไฟร์ทขอเป็นแฟน(แต่เป็นคนอื่น) เราแทบช็อคเอาเวลาทั้งวันของเมื่อวานเพื่อคิดจะมาเซอร์ไฟร์ท แต่ไม่เสียสละเวลาสักนิดมาเอชบีดีเรา เรารู้ค่ะว่าไม่มีสิทธิ์อะไร วันเกิดเอ็นทุกปีเราไม่เคยลืม สักวันเราคงลืมเรื่องราวเกี่ยวกับเขาไปเอง
#มีคนรักก็หัดแคร์เขาบ้างอย่ากลัวฟอร์มระวังจะเสียคนรักแบบเรา
- รักมากแค่ไหนก็ต้องปล่อยให้เขาไปเจอที่ดีกว่า
- อย่าคิดว่าเขารักแล้วจะยอมเราได้ตลอด ไม่มีหรอกค่ะ (อาจมี)
- มาระบายเฉยๆ