GHost Detective File 3-6 เรื่องหลอนจากบังกะโล

เช้าวันใหม่ มันเป็นเช้าที่สดใส แต่เมื่อตื่นมาต้องกลับเหมือนไม่ค่อยมีแรง กว่าจะลากสังขารไปอาบน้ำแต่งตัวก็ทุลักทุเลยิ่งนัก วันนี้เป็นวันที่เค้าต้องทำงานวันแรกในที่ทำงานใหม่ ทำให้แม้จะอ่อนเพลียแค่ไหนก็ตาม

เช้านี้ต้อมแต่เครื่องแบบเต็มยศร้อยตำรวจโท เนื่องจากว่าเช้านี้เขาไม่ค่อยสดชื่อนเท่าไหร่ ทำให้เขาดื่มแค่กาแฟนแก้วเดียวแล้วออกไปทำงาน แต่ขณะที่เข้ากำลังขับรถออกจากบ้าน เข้าก็นึกบางอย่างได้ขึ้นมา

(เวรแล้ว ลืมปิดไฟ)

เมื่อคืนที่ต้อมคิดมากไปจนหลอนทำให้เปิดไฟไว้ทั่วบ้านทิ้งไว้ตั้งแต่เมื่อคืน และเช้านี้เค้าก็ยังไม่ได้ปิดไฟเลย และเมื่อนึกได้ตามนั้นเค้าก็จอดรถไว้ที่หน้าบ้านแล้วรีบเดินเข้าบ้านไปทันที

แต่สิ่งที่เค้าเห็นมันทำให้ถึงกับเข่าอ่อน เมื่อไฟทั้งบ้านมันก็ถูกปิด ซึ่งต้อมเองเองก็จำได้แน่ๆว่าเค้าไม่ได้ปิดมัน แต่อีกความคิดนึงคือ เค้าอาจจะเพลียและเบลอ จนปิดไปแล้วจริงๆ แต่ไม่ว่าความจริงจะเป็นยังไง ต้อมก็รีบออกจากบ้านแล้วไปทำงานทันที

......................

ที่สถานีตำรวจวันแรก ต้อมที่เข้ามารายงานตัวกับผู้กำกับ ก้เป็นไปด้วยดีเกินไป เพราะต้อมเป็นลูกของนักธุรกิจใหญ่ ตระกูลดัง ซึ่งหากรักษาตัวดีๆก็อาจจะถึงขั้น ผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติก้ได้ ซึ่งต้อมก็เออออไปตามเรื่อง เพราะต้อมก็ยังห่วงเรื่องที่บ้านอยู่ ว่าวันนี้เค้าจะกลับไปนอนที่บ้านดีมั้ย

"สวัสดีครับหมวด" เสียงทักทายของชายวัยกลางคน เขาคือดาบตำรวจวัย50ต้นๆ ชื่อว่าดาบตำรวจมิตรชัย คนเก่าคนแก่ประจำสถานี

ดาบมิตรสังเกตุสีหน้าอมทุกข์ของผู้หมวดใหม่ได้จึงเจรจาซักถาม ซึ่งผู้หมวดต้อมก็เห็นว่าดาบตำรวจคนนี้ดูมีอายุน่าจะมีประสบการณืและอีกทั้งมียศน้อยกว่าแก ยังไงซะคงไม่หัวเราะเรื่องราวของแกแน่ๆ

"ดาบครับ ที่บ้านผมมีผี ผมควรทำยังไงดี" จู่ๆผู้หมวดต้อมก็ซัดคำถามชวนอึ้งออกมา ดาบมิตรเงียบไปซักครู่หนึ่ง จึงแนะนำให้นิมนต์พระมาสวด ซึ่งผู้หมวดต้อมก็บอกว่าเค้าก็คิดจะทำตอนขึ้นบ้านใหม่เหมือนกัน แต่ก่อนจะถึงเวลนั้น เค้ายังไม่รู้จะทำยังไงดี อีกทั้งไม่รู้ว่า ที่เค้าเจอๆอยู่มันคือผีหรือว่าเค้าหลอนไปเอง

"แล้วผู้หมวดกลัวผีขนาดไหนเหรอครับ" ดาบมิตรถาม ซึ่งหมวดต้อมก็ตอบสวนไปทันทีว่ามาก

ต้อมเล่าให้ดาบที่เพื่องร่วมงานกันวันแรกฟังว่าตอนเค้าเด็กๆ เค้าและครอบครัวไปพักผ่อนที่รีสอร์ทหรูที่ภาคเหนือ แต่ เนื่องจากตระกูลเค้ารวยจึงถูกโจรลักพาตัวไปเรียกค่าไถ่ ด้วยค่าตัวสิบล้านบาท

และนั่นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เค้ากลัวผีมากกว่ากลัวตายและเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เค้าอยากเป็นตำรวจ นั่นเพราะโจรที่ลักพาเค้าไปนั้น ถูกผีป่าฆ่าตายในกระท่อมกลางป่า วึ่งต้อมเองก้หวุดหวิดที่จะถูกกิน ดีที่มีสร้อยพระเส้นเล็กที่เค้าติดตัวตังแต่เด็กห้อยคออยู่ ผีป่านั้น มันฆ่า และกินกลุ่มโจรนั้นอย่างสยดสยอง ผ่านไปสามวันสามคืน ทุกคืนพวกผีป่า ก็ออกมากินศพโจร ครั้นฟ้าสางก้หายไป ต้อมตกอยู่ในความกลัวเพราะผีป่าพวกนั้นก้กะจะกินเค้าเหมือนกัน แต่ก็ทำไม่ได้ จนผ่านไปสามวันที่ต้อมต้องดำรงชีวิตด้วยผลไม้ ที่โจรนำมาเป็นเสบียง จนตำรวจมาช่วยได้ทัน

"ตำรวจคนนั้นเค้าช่วยผม กอดผมที่กำลังกลัวในตอนนั้น เค้าบอกว่าไม่เป็นไรตำรวจมาช่วยแล้ว แล้วเค้าก้ถอดหมวกที่มีตราตำรวจสวมให้ผม เค้าบอกว่าผีกลัวตราแผ่นดิน มันจะช่วยผมได้ จากนั้นผมก็มาเป็นตำรวจ ทุกครั้งที่ผมปฏิบัติงานในเครื่องแบบ ผมไม่เคยกลัวอะไร แต่พอไม่ได้ทำงาน ผมก็ยังกลัวผีเหมือนเดิม ผมกลัวที่จะเป็นเหมือนผีป่าพวกนั้น" หมวดต้อมเล่าเรื่องในวัยเด็กให้ดาบมิตรฟัง ทั้งสองคนกลายเป็นเพื่อนต่างวัยกันนอกจาก ลูกน้องและเพื่อนร่วมงาน

"ผู้หมวดลองไปบูชาพระมาซักองค์สิครับ เข้าบ้านใหม่ อย่างน้อยก็ต้องมีพระประจำบ้านนะ"ดาบมิตรแนะนำ ซึ่งต้อมก้เห็นด้วย ทั้งสองกะว่าพอออกเวรจะไปบูชาพระพุทธรูปมาซักองค์

............................

งานวันแรกที่ที่ทำงานใหม่ของต้อม ถ้ามองเผินๆก็เหมือนว่าจะมีแต่งานง่ายๆแต่สำหรับต้อมมันยิ่งทำให้เค้าไม่กล้าไปนอนที่บ้านมากขึ้น เพราะวันนี้ มีผู้หญิงสองคนมาเถียงกันบนสถานี เรื่องที่สุนัขที่อีกบ้านเลี้ยงไว้เห่าหอนไม่หยุดทั้งคืน ทำให้ข้างบ้านเกิดความรำคาญ แต่ประเด็นมันอยู่ที่ ผูหญิงสองคนนนี้อยู่ในหมู่บ้านเดียวกับหมวดต้อม และ ยังอยู่บ้านตรงข้ามอีกต่างหาก

เรื่องมันมีอยู่บ้านบ้านเจ้าปัญหานั้นเลี้ยงหมาไว้สามตัว ซึ่งปกติก็สงบเสงี่ยมดี แต่เมื่อคืนนั้น ทั้งสามตัวเห่าหอนชวนขนลุกอยู่ที่รั้วหน้าบ้านของมัน ซึ่งแค่นี้ก็น่าจะพอเดาได้ว่า มันคงเห็นอะไรที่บ้านของผู้หมวดแน่ๆถึงหอนได้อย่างนี้ และเพื่อเป็นการแก้ปัญหา ต้อมจึงแนะนำให้ลองเอาหมาเข้าบ้านเผื่อจะดีขึ้น ทำให้คู่กรณีทั้งสองตกลงกันได้

และเมื่อเลิกงาน ดาบมิตรจึงพาหมวดต้อมไปบูชาพระพุทธรูปที่วัดแถวนั้น และหลังนั้นพอหมวดต้อมกลับบ้านจึงวางพระพุทธรุปไว้บนตักขณะขับรถมาตลอดทาง

..................................

เมื่อกลับมาที่หมู่บ้าน ตรงบ้านตัวอย่างข้างสำนักงานขาย ต้อมเห็นเจ้าของโครงการกำลังรถน้ำต้นไม้อยู่ จึงลงรถไปทักทาย ส่วนหนึ่งก็เพราะอยากล่วงความลับว่าเค้ารู้เห็นที่บ้านของต้อมมีผีหรือไม่ถึงได้ยกให้ฟรีๆ

ไม่พูดพร่ำทำเพลง ต้อมก็เปิดประเด็นทันที จนเจ้าของโครงการต้องจูงแขนต้อมมาคุยในบ้าน

"ต้องขอโทรคุณต้อมด้วยนะครับ จริงๆผมก้อยากยกบ้านให้แทนดอกเบี้ยที่พ่อของคุณต้อมให้ยืมนั่นแหละ แต่อีกกรณีหนึ่งคือ หมู่บ้านเราถือว่าเป็นหมู่บ้านระดับหรู แต่บ้านหลังนั้น เป็นบ้านที่แพงที่สุด ขนาดใหญ่ที่สุด กลับไม่มีคนพักเลย ผมจึงเกรงว่าจะเกิดภาพลบกับโครงการก็เลยยกให้พ่อของคุณน่ะครับ" คำตอบของเจ้าของโครงการ ทำให้ต้อมเข้าใจว่าเขาคงไม่รู้ว่าบ้านนั้นมีผีหรือเปล่า  แต่เพียงแค่ว่าไม่มีใครมาซื้อเลย อาจจะมีหลายสาเหตุที่ว่ามูลค่าบ้านอาจจะแพงเกินไป

"แล้วคุณเจ้าของโครงการไม่สงสัยบ้างเหรอครับว่าทำไมถึงขายไม่ออก" ต้อมถามกลับ แต่สีหน้าของเจ้าของโครงการก็ดูจะหนักใจ

"ผมก็ไม่ทราบครับ เรื่องราคาคงจะไม่มีปัยหาเพราะพอแจ้งราคาไปก็มีคนสนใจมากเหมือนกัน แต่ก็ไม่มีใครเอาซักคนเลย จนบางทีผมก็สงสัยนะว่ามันจะมีอะไรหรือเปล่า"

"มีอะไรเหรอครับ" ต้อมแกล้งถามไป แต่คำตอบที่ได้ ไม่นึกว่าเจ้าของโครงการจะตอบเขามาตรงๆ

"ผมสงสัยว่าจะมีผีน่ะครับ แต่ผมบอกใครไม่ได้ เดี๋ยวชาวบ้านจะตื่นกันหมด" คำตอยนั้นทำให้ต้อมถึงกับโกรธแต่ก็กลั้นเอาไว้ได้ เพราะเมื่อคิดดูอีกที เรื่องผีนั้นแม้แต่เจ้าของโครงการก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน

"ถ้าจะพูดไปผมก้เจอเรื่องแปลกๆเหมือนกัน" ต้อมตัดสินใจเล่าให้เจ้าของโครงการฟังถึงเรื่องแปลกที่เขาเจอ ทำให้สุดท้ายทั้งคู่ก้ได้ข้อสรุปมาว่าต้องทำอะไรซักอย่าง โดยที่ต้องหาสาเหตุและไม่ทำให้ชาวบ้านแตกตื่น

"ทั้งสองคนตัดสินใจค้นหา ใครซักคน ที่จะสามารถช่วยพวกเขาได้ จากในอินเตอร์เนต โดยคืนนี้ต้อมตัดสินใจนอนกับเจ้าของโครงการคืนนึง เพื่อช่วยกันค้นหาใครที่จะมาช่วยได้ เพราะต้อมก็รู้ดีว่าบ้านหลังนี้ก้ได้มาฟรีๆ จะเรียกร้องโวยวายก็ไม่ควร ยิ่งจะทำให้คนอื่นเสียหายอีก

เมื่อทั้งสองหาสิ่งที่เป็นไปได้ยากอยู่นานซึ่งส่วนมากก็พบแต่สำนักทรงไม่ก็ สำนักงานนักสืบปกติ แต่ก็มาสะดุดกับข่าวเล็กๆข่าวหนึ่ง

"ชมรมถ่ายภาพของนักศึกษาช่วยผู้ซื้อเรียกค้าเสียหายจากคนขายกรณีบ้านผีสิง"

...............................................

ติชมกันได้ครับ

file 1 เหงา ตั้งแต่ตอนแรก http://ppantip.com/topic/34830541

file 2 พิธีกรรมสยองขวัญ ตั้งแต่ตอนแรก http://ppantip.com/topic/34973254

file 3-1 http://ppantip.com/topic/35224663

file 3-2 http://ppantip.com/topic/35231042

file 3-3 http://ppantip.com/topic/35242777

file 3-4 http://ppantip.com/topic/35250252

file 3-5 http://ppantip.com/topic/35293741

ตอนต่อไป http://ppantip.com/topic/35310446
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่