เราชอบคนคนนึง เค้ามีแฟนแล้วแต่เราก้รู้จักกันเป็นเพื่อนกัน
เราก้คอยดูแลอยู่ห่างๆช่วยเหลือ แค่คิดว่าได้อยู่ใกล้ๆก้มีความสุขแล้ว
แต่ตลอดเวลามันก็มีความสุขปนความทุกข์ จนวันนึงมันมีเรื่องให้เรารู้สึกว่าเรายืนอยู่ตรงนี้ไม่ได้แล้ว
แต่การเดินออกมามันยากจริงๆ เรารู้ว่าเรื่องนี้เราผิดเอง ทำตัวเอง แต่เรื่องของความรู้สึกมันพูดยากจริงๆ
ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้าง ตัดใจยังไง
เคยชอบคนที่มีแฟนแล้วมั๊ยคะ
เราก้คอยดูแลอยู่ห่างๆช่วยเหลือ แค่คิดว่าได้อยู่ใกล้ๆก้มีความสุขแล้ว
แต่ตลอดเวลามันก็มีความสุขปนความทุกข์ จนวันนึงมันมีเรื่องให้เรารู้สึกว่าเรายืนอยู่ตรงนี้ไม่ได้แล้ว
แต่การเดินออกมามันยากจริงๆ เรารู้ว่าเรื่องนี้เราผิดเอง ทำตัวเอง แต่เรื่องของความรู้สึกมันพูดยากจริงๆ
ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้าง ตัดใจยังไง