อันยองงง เรามาเจอกันอีกแล้วว กระทู้ที่แล้วเป็นการเล่าเรื่องราวชีวิตของคร่าวๆของอนยูเอง แต่นี้จะมาเล่าแบบระเอียดยิบเลย ...อันนี้จะมาเล่าใหม่ตั้งแต่ต้นจนจบ
คือว่าเราชื่ออนยู เราเป็นคนไทย อายุ 15 ปี เราดำแต่ไม่ดำมาก เราเป็นคนที่บ้าผู้ชายเกาหลีมากมากถึงมากที่สุด ตอนปิดเทอมพ่อกับแม่เราก็เลยส่งเราไปเรียนซัมเมอร์เพราะเรามีญาติอยู่ที่นั้นด้วย เราไปเกาหลีไม่บ่อยนักแต่คราวนี้อยู่ยาวเลยค่ะ555 เราพอพูดเกาหลีได้บ้างนิดหน่อย พอเข้าใจบ้าง
วันแรกที่เราเข้าไปเรียนนะ(แต่คือเราไปเรียนเหมือนนักเรียนแลกเปลี่ยนแต่เราไปเรียนระหว่างปิดเทอมของบ้านเรา)ก็เหมือนเด็กใหม่ที่พึ่งเข้าไปเรียนธรรมดาอะแหละ ไม่มีเพื่อนไม่มีใครคุยด้วยเหมือนโดนรังเกียจเพราะเป็นคนต่างประเทศ แต่เราก็ทนๆไปเพราะว่าอยากมาเรียนเองพ่อแม่ได้บังคับ พออยู่ไปนานๆก็ต้องมีคนเอาเข้ากลุ่มบ้างละ กลุ่มเรามีอยู่ 4 คน มี เรา แฮซอง เชบี ฮานา ถึงจะอยู่กันไม่นานแต่เราสนิทกันมากๆๆ แล้วมีโอปาอยู่คนนึงอย่างที่บอกเค้าชื่อแทซัน เค้าเป็นคนที่น่ารักมากเป็นคนเฟรนลี่มาก แต่ตอนนั้นเรายังไม่ชอบเค้าหรอกๆ เพราะเพิ่งเข้าไปใหม่ๆยังไม่ค่อยรู้จักโอปาที่หล่อๆ แต่โอปาแกก็เฟรนลี่ดีนะ สังสัยสนิทกันทั้งโรงเรียน555 เวลาเพื่อนเราเรียกมาหาโอปาแกก็มาคุยกันอย่างสนิทมากแต่เราสิ...นั่งเล่นเกมส์ ฟังเพลงทำเป็นไม่ค่อยสนใจ แต่ในใจโครตอยากจะกระโจนเข้าไปกอดเลย ถ้าโอปาแกเฟรนลี่ก็ตั้งมีผู้หญิงเยอะเป็นธรรมดาใช่มั้ย...เราคิดว่าผู้หญิงในสต๊อกนี่คงเยอะ แต่ที่ไหนได้โอปาแกโสดจ้า ไม่เคยมีเรื่องชู้สาวเรานี่แบบ..เริ่มแอบปลื้มละ555 อุส่าห์กลั้นใจไม่ให้แอบชอบตั้งนาน พอเพื่อนรู้ว่าเราแอบชอบแทซันโอปานะ ก็ล้อเราก็ใหญ่เลย ชอบชวนโอปามานั่งคุยบ่อยๆ เราก็เขินสิค่ะ เวลาไปกินข้าวเอย ตอนเดินเข้าโรงเรียนเอย เราก็มองหาโอปาตลอด555 เวลาเดินชวนกันไรงี้เราก็หันมองจนสุดสายตานะ จนบางทีเดินไปชนคนอื่นงะ555 แล้วมีอยู่วันนึงเป็นกิจกรรมของโรงเรียนเป็นจิตอาสา เราอยู่ ม.ต้นปีสาม ส่วนแทซันโอปาอยู่ ม.ปลายปีสาม เหมือนพรมลิขิตเนอะ555 แล้วให้จับคู่บัดดี้จ้าา งานนี้เสร็จเราเพราะ ม. เราต้องอยู่คู่กับ ม.ของแทซันโอปา ตอนที่จับสลากเลิกคู่บัดดี้นี่โครตลุ้นง่ะ แต่ก็นะเหมือนพระเจ้าแกล้ง ไม่ได้คู่กันจ้า555 แต่โอปาไปคู่กับเพื่อนเราจ้า นางเพื่อนตัวดีก็ขอสลับคู่อีก ปราฎกว่าเราก็ต้องคู่กับโอปา ตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกเลย เราก็เลยเลือกที่จะเงียบมากกว่า5555 พอโอปาถามชื่อตอนนั้นเราก็ไม่บอกนะเหมือนเราโง่ -_- พอหมดกิจกรรมของวันนั้น ความสัมพันธ์ก็ไม่มีอะไรคืบหน้าสักนิดเลย55 พอหลังจากนั้นเราก็มองโอปาทุกวันๆ ไม่ว่าเค้าจะไปเล่นบอลเราก็ซื้อน้ำไปวางไว้ให้ ซื้อขนมไปวางไว้ให้
พอถึงทีเราบ้างบางวันก็มีดอกกุหลาบวางไว้ที่โต๊ะ มีขนมบ้าง มีข้อความบ้าง ตอนนั้นเราไม่รู้ว่าเป็นใครเราเคยคิดนะว่าเป็นโอปารึป่าว แต่พอคิดไปคิดมาอาจจะไม่ใช่ก็ได้555 มีความมโนมากค่ะตอนนั้น พอหลังจากวันที่ทำกิจกรรมก็กลุ่มโอปาก็เหมือนมาสนิทสนิมกับกลุ่มเรามากขึ้น มานั่งคุยด้วยทุกวัน ต่างจากเมื่อก่อนที่ต้องเรียกมาคุย แต่ตอนนี้ถึงไม่เรียกโอปาก็เดินมาหากลุ่มเรา บางทีก็ซื้อขนมมาเลี้ยงอีก มีอยู่วันนึงกลุ่มโอปาชวนกลุ่มเราไปดูหนัง กลุ่มเราก็ไม่ปฏิเสธจ้าเหมือนปฏิเสธใครไม่เป็นทำนองนั้น5555 พอถึงวันดูหนังจริงๆๆ อิพวกเพื่อนแกล้งฉันอีกแล้วหรอเนี่ย เราได้นั่งข้างโอปาความรู้สึกมันไม่เหมือนตอนที่ไปทำจิตอาสาสักนิด เพราะว่าตอนที่ทำจิตอาสามันเป็ที่แจ้งแต่นี่ในโรงมันเป็นที่มืดเกิดเราไปมิดีมิร้ายโอปาจะทำไงละ เอ้ยๆ ไม่ใช่555 พอหนังเริ่มไปสักพัก มือเริ่มมาแล้วค่ะ โอปาจับมือเรา อยากกรี๊ดให้ดังลั่นโรงหนังมากแต่นิ่งไว้พอเราจะดึงมือออกโอปาจับแน่นเลยค่ะทีนี้ท่าท่น่าจะไม่ยอมปล่อยง่ายๆ พอผ่านไปอีกสัก 5 นาที เราเลยขอตัวไปเข้าห้องน้ำโดยมีโอปาติดตูดมาด้วยอีกแล้ว พอเข้าห้องน้ำเสร็จเราเดินออกมาเรายังหน้าแดงไม่หายจากตอนที่โอปาจับมือเราเลย โอปานึกว่าเราไม่สบายเลยถามเราว่า ไม่สบายหรอ แล้วเอามือทาบหน้าผากเราอ่ะแก ถ้าเป็นแกแกเขินป่ะ555 เราหน้าแดงมากกว่าเก่าเลยจ้าา เราเลยบอกว่าไม่ได้เป็นอะไรค่ะเข้าไปดูหนังกันต่อเถอะ พอระหว่างทางโอปาเลยถามชื่อเรา ว่าเราชื่ออะไร เราเลยไม่ตอบ โอปาเลยบอกว่า คนอะไรใจร้ายจัง แล้วทำแก้มป่องๆเดินเข้าโรงหนังไป ปล่อยให้เรายืน งง อยู่คนเดียว พอหลังจากวันดูหนังเสร็จเราไม่กล้ามองหน้าโอปาเลยค่ะเรายังเขินไม่หาย555 แต่โอปาก็มานั่งคุยกับกลุ่มเราปกติดี แต่เราเองที่ทำตัวผิดปกติให้คนอื่นสังเกตุ พอเจอหน้าโอปาทีไรเราหน้าแดงทุกที แล้วโอปาก็จะคอยถามว่าไม่สบายรึป่าวแล้วชอบเอามือมาทาบหนัาผากเราบ่อยๆ มีอยู่วันนึงนะวันนั้นเป็นวันที่โอปาไม่สบาย...ทุกคนในกลุ่มรู้หมดยกเว้นเรา เราเลยคิดไปไกลเลยว่า โอปาเบื่อเราแล้วสินะ ผู้ชายก็เป็นงี้ทุกคนและ แต่ที่ไหนได้เช้าวันต่อมาแกก้มานั่งคุยจ่อยๆๆ แล้วยังมีหน้าบอกว่าตัวเองไม่สบายไม่กล้าบอกเราเพราะกลัวเราเป็นห่วง เราอยากตะโกนใส่หน้าดอปามากเลยว่า บอกดีกว่าไม่บอกรู้มั้ยเป็นห่วงขนาดไหน เวลาโอปาแกไปเล่นบอลทีไร แกก็ชอบให้เราไปนั่งเฝ้าทุกที เหมือนเราเป็นหมาเฝ้ายาม แกบอกว่าเวลาเห็นหน้าเราแล้วมีกำลังใจดี เรามีรุ่นพี่ทีรุ้จักอยู่คนนึงเค้าแอบชอบเพื่อนเราอยูเค้าเลยอยากได้คำปปรึษาเค้าเลยนัดเราไปร้านกาแฟแถวๆโรงเรียน วันนั้นเหือนเพราะส่งเราให้มาพบกันแทซันโอปาจ้าา มาเจอเรานั่งคุยกันอย่างสนิทสนมเลยหน้าปูดเป็นตูดลิงกลับไป พอตอเช้าที่มาโรงเรียนแกก็ไม่มานั่งกับพวกเรา เพื่อนเราเลยบอกว่าให้เราไปง้อ เราไม่รู้จะทำไงง้อก็ง้อว่ะ ตอนที่ไปง้อนะโครตเขินเลยคนเยอะมากเหมือนโอปารู้ว่าเราจะไปง้อเลยมาที่คนเยอะๆ พอเราอธิบายให้ฟังเสร็จสรรพจากโอปาที่งอนเรากลายเป็นโอปาที่บ้าอยู่ดีก็กระโดดแล้วตะโกนดังๆ(บ้าป่ะละ) ทุกคนคงสงสัยใช่ม้ะว่าเล่นกันอย่างนี้ทำไมถึงยังไม่รู้ชื่ออีก เราไม่ยอมบอก5555 เราไม่อยากให้โอปาจำเรายังไม่เดี๋ยวก็กลับไทยแล้ว(เรื่องช่างน่าเศร้า) คราวนั้นโอปางอนเราใช่มั้ย...แต่คราวนี้ถึงตาเรางอนโอปาบ้าง ก็คือว่าวันนั้นเราไปเที่ยวห้างกับเพื่อนแต่ทุกคนน่าจะรู้นะว่าเราไปเจอใคร ใครโอปาเดินกับผู้หญิงค่ะ เจ็บใจจี๊ดมาก เดินควงแขนด้วย แต่เราทเป็นไม่สนใจ เห็นก็เหมือนไม่เห็น แต่โอปาเห็นเราปุ๊ปรีบสบัดแขนผู้หญิงคนนั้นออกทัน เห็นม้ะผู้ชายก็เป็นแบบนี้เหมือนกันทุกคน แต่อันนี้ไม่ใช่โอปาเดินมาง้อเราแต่เราก็ไม่ได้ออกอาการอะไรมากมายตอนที่โกรธเรื่องผู้หญิงคนนั้น หรือโอปากลัวเราเข้าใจผิด? แต่เราไม่สนง่ะ เราเดินหนีอย่างเดียว พอโอปาเดินตามนานๆเราวิ่งหนีสิค่ะ คราวนี้เหมือนโอปาท้อเลิกตามเราแล้วหันหลังกลับไปเราคิดในใจว่าต้องไปหาผู้หญิงคนนั้นแน่ๆเลย พอไปโรงเรียนเราฏ้หลบหน้าเค้าตลอดจนถึงเวลาที่เทพพระเจ้ากำหนดให้เรามาพบและได้พูดคุยกันอีกครั้ง
พอเวลาล่วงเลยไป....กี่วันไม่รู้อย่างที่บอก
เหมือนเทพเจ้าแกล้งให้เรามาพบกันในวันที่เราไปปั่นจักรยานที่สวนสาธารณะ ตอนนั้นเรากำลังนั่งพักนั่งดื่มน้ำอยู่...แทซันโอปาโผล่มาจากไหนไม่รู้มาขอนั่งด้วย เราก็เขินสิครับคนที่เราชอบมาขอนั่งข้างๆแต่เราก็ได้แค่พยักหน้าตอบกลับไป แทซันโอปาก็ถามนู้นถามนี่เราก็ตอบแค่คำเดียวคำว่า อือ จนแทซันโอปานึกว่าเรารำคาญแต่ที่ไหนได้ เขินเว้ยย เราเอาแต่คิดในใจว่าฉันงอนโอปอยู่ง้อสิเว้ย จนเราถามแทซันโอปาว่า...โอปารู้จักฉันด้วยหรอค่ะ(ตอนนั้นเรางอนกับเค้าอยู่ในเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง) พอโอปาตอบเท่านั้นแหละฟินเลยจ้าา แกตอบเรามาว่า...ก็ต้องรู้จักสิเห็นหน้ากันทุกวัน เธอเคยไปเที่ยวกับฉันด้วยทำไมจะจำไม่ได้แต่โอปายังไม่รู้ชื่อเธอเลย(เพราะตอนนั้นเราหยิ่ง555เราไม่อยากบอก หรือว่าโอปารู้แล้วแต่คงอยากได้ยินจากปากเรามั้ง555) เค้าก็ถามชื่อเราก็ตอบไป เราก็คุยกันไปเรื่อยๆจนลืมไปเลยว่านี่เรามาปั่นจักรยานนี่หว่าไม่ได้มานั่งคุยกับโอปาและเราก็หายงอนโอปาตอนไหนก็ไม่รู้555 พอเราจะขอตัวกลับไปบ้านโอปาก็บอกว่าเดี๋ยวเดินไปส่ง เราก็ไม่ปฏิเสธมีผู้ชายเดินไปส่งที่บ้านฟินจะตายยย!! โอปาก็ชวนเราคุยอีกถามว่าอยากกินนู้กินนี่รึป่าวเดี๋ยวเลี้ยงเองเราก็ไม่ปฏิเสธอีกตอนนั้นหิวจะตายอยู่แล้วว พอกินนู้กินนี่เสร็จอันเป็นเรียบร้อยพอเรามองหน้าโอปาดีๆจ้องนานๆแล้วหน้าโอปาหล่อมาก หล่อที่สุดหน้าเนียนกว่าเราอีก เรามองจนโอปาเขินง่ะ5555 พอระหว่างทางโอปาก็ถามคำถามนึงขึ้นมาถ้าทุกคนได้ยินคำถามนี้จากปากคนที่เราชอบ ก็น่าจะเขินเป็นธรรมดา โอปาถามว่าเราชอบโอปาหรอ เวลาโอปาจะเดินไปไหนที่โรงเรียนเห็นเรามองตลอดเลย บางที่โอปาก็คิดว่าเราเป็นโรคจิตวิปริต555 เราก็ตอบไปตามตรงไหนๆก็ไหนๆแล้วบอกๆไปสะเลยเพราะอีกไม่กี่เดือนก็จะต้องกลับไทยแล้ว แต่โอปาไม่ได้พูดอะไรแต่ขอตัวกลับบ้านก่อน เราก็คิดว่าเราพูดผิดอะไรทำไมโอปาต้องทำหน้าหงอยๆเราพูดอะไรแทงใจโอปารึป่าวว่ะเนี่ย เราก็เดินกลับบ้านเองและวังเวงโครต พอตอเช้าที่มาเรียนเราไม่เห็นโอปามาตั้งต่เช้าแล้ว
เค้าโกรธอะไรเรารึป่าว พอตอนเย็นเราก็ไปนั่งที่เดิมที่เราคุยกันเหมือนเมื่อวานแต่ไม่เจอ ไปร้านอาหารที่นั่งกินเมื่อวานก็ไม่เจอ ตอนนั้นเราท้อมากเรากลัวว่าโอปาจะเกลียดเรา เลยหนีหน้าเราไม่อยากเจอเรา ตอนที่เรากำลังเดินกลับบ้านเราเดินชนคนๆนึงแต่เราไม่เงยหน้าขึ้นไปมองว่าใคร พอเราหลีกมาอีกทางเค้าก็หลีกมาอีกทางตามเรา จนเราเริ่มรำคาญพอกำลังจะเงยหน้าขึ้นไปด่าคนที่อยู่ตรงหน้าก็ต้องชะงักเลย...โอปานี่หว่าเค้ามาอยู่ตรงนี้ได้ไงเค้าเกลียดเราไม่ใช่หรอรึว่าเราคิดไปเอง อยู่ดีๆโอปาแกก็ร้องไห้เค้าบอกว่าขอโทษนะที่วันนี้เอาแต่หลบหน้าเราตลอด พูดอยูแต่ว่าขอโทษๆๆ จนเราน้ำตาไหลตาม เราเลยถามไปว่าทำไมถึงหลบหน้าเราด้วย...โอปาบอกว่าเค้าไม่อยากทำให้ตัวเองเจ็บไปมากกว่านี้แล้ว อย่างที่บอกเพราะว่าอีกไม่กี่เดือนเราต้องกลับไทยแล้ว เราก็เลยบอกไปว่าเรื่องแค่นี้เอง โอปาจะเจ็บอะไรละฉันมากกว่าที่ต้องเจ็บรู้มั้ยฉันห่วงโอปาขนาดไหนที่โอปาหาย เป็นห่วงแทบตาย ฉันนึกว่าโอปาเกียจฉันไปแล้วตอนนั้นจ้าเราน้ำตาล่วงเลย โอปาก็ดึงเราไปกอด ...โอปาถามว่าอุ่นมั้ยถ้าอุ่นก็อยู่ในอ้อมอกของฉันนานๆนะ....ตอนนี้ยังมีจุดพีคนะ แต่เรายังไม่ได้เล่า คือว่า...เหมือนโอปาเตรียมมากกับเพื่อนเราแล้วง่ะ คงถามว่าเราอยู่ที่ไหนอะไรประมาณนี้ โผล่มากับเป็นโขลงช้างเลยค่ะทีนี้ มายินดีกับเราสองคนที่เป็นแฟนกัน555 พอเราเป็นแฟนกันโอปาก็ห้ามนู้นห้ามนี่ ห้ามไปเที่ยวกับผู้ชายคนอื่น เวลาไปไหนต้องมีโอปาไปด้วยตลอด อยากได้อะไรบอก บางทีห้ามเราไม่ให้กลับไทยเราเลยตัดสินใจย้ายมาเรียนที่เกาหลีสะเลย เพราะยังไงก็มีเพื่อนและมีแฟนที่หล่อน่ารักขนาดนี้...
#อันนี้ไม่ได้มาอวดนะค่ะ แต่แค่อยากบอกว่าผู้ชายดีๆก็ยังเลยถ้าคุณยังไม่รู้จักเค้าดีพอ
เคยมั้ยรู้จักใครสักคน
คือว่าเราชื่ออนยู เราเป็นคนไทย อายุ 15 ปี เราดำแต่ไม่ดำมาก เราเป็นคนที่บ้าผู้ชายเกาหลีมากมากถึงมากที่สุด ตอนปิดเทอมพ่อกับแม่เราก็เลยส่งเราไปเรียนซัมเมอร์เพราะเรามีญาติอยู่ที่นั้นด้วย เราไปเกาหลีไม่บ่อยนักแต่คราวนี้อยู่ยาวเลยค่ะ555 เราพอพูดเกาหลีได้บ้างนิดหน่อย พอเข้าใจบ้าง
วันแรกที่เราเข้าไปเรียนนะ(แต่คือเราไปเรียนเหมือนนักเรียนแลกเปลี่ยนแต่เราไปเรียนระหว่างปิดเทอมของบ้านเรา)ก็เหมือนเด็กใหม่ที่พึ่งเข้าไปเรียนธรรมดาอะแหละ ไม่มีเพื่อนไม่มีใครคุยด้วยเหมือนโดนรังเกียจเพราะเป็นคนต่างประเทศ แต่เราก็ทนๆไปเพราะว่าอยากมาเรียนเองพ่อแม่ได้บังคับ พออยู่ไปนานๆก็ต้องมีคนเอาเข้ากลุ่มบ้างละ กลุ่มเรามีอยู่ 4 คน มี เรา แฮซอง เชบี ฮานา ถึงจะอยู่กันไม่นานแต่เราสนิทกันมากๆๆ แล้วมีโอปาอยู่คนนึงอย่างที่บอกเค้าชื่อแทซัน เค้าเป็นคนที่น่ารักมากเป็นคนเฟรนลี่มาก แต่ตอนนั้นเรายังไม่ชอบเค้าหรอกๆ เพราะเพิ่งเข้าไปใหม่ๆยังไม่ค่อยรู้จักโอปาที่หล่อๆ แต่โอปาแกก็เฟรนลี่ดีนะ สังสัยสนิทกันทั้งโรงเรียน555 เวลาเพื่อนเราเรียกมาหาโอปาแกก็มาคุยกันอย่างสนิทมากแต่เราสิ...นั่งเล่นเกมส์ ฟังเพลงทำเป็นไม่ค่อยสนใจ แต่ในใจโครตอยากจะกระโจนเข้าไปกอดเลย ถ้าโอปาแกเฟรนลี่ก็ตั้งมีผู้หญิงเยอะเป็นธรรมดาใช่มั้ย...เราคิดว่าผู้หญิงในสต๊อกนี่คงเยอะ แต่ที่ไหนได้โอปาแกโสดจ้า ไม่เคยมีเรื่องชู้สาวเรานี่แบบ..เริ่มแอบปลื้มละ555 อุส่าห์กลั้นใจไม่ให้แอบชอบตั้งนาน พอเพื่อนรู้ว่าเราแอบชอบแทซันโอปานะ ก็ล้อเราก็ใหญ่เลย ชอบชวนโอปามานั่งคุยบ่อยๆ เราก็เขินสิค่ะ เวลาไปกินข้าวเอย ตอนเดินเข้าโรงเรียนเอย เราก็มองหาโอปาตลอด555 เวลาเดินชวนกันไรงี้เราก็หันมองจนสุดสายตานะ จนบางทีเดินไปชนคนอื่นงะ555 แล้วมีอยู่วันนึงเป็นกิจกรรมของโรงเรียนเป็นจิตอาสา เราอยู่ ม.ต้นปีสาม ส่วนแทซันโอปาอยู่ ม.ปลายปีสาม เหมือนพรมลิขิตเนอะ555 แล้วให้จับคู่บัดดี้จ้าา งานนี้เสร็จเราเพราะ ม. เราต้องอยู่คู่กับ ม.ของแทซันโอปา ตอนที่จับสลากเลิกคู่บัดดี้นี่โครตลุ้นง่ะ แต่ก็นะเหมือนพระเจ้าแกล้ง ไม่ได้คู่กันจ้า555 แต่โอปาไปคู่กับเพื่อนเราจ้า นางเพื่อนตัวดีก็ขอสลับคู่อีก ปราฎกว่าเราก็ต้องคู่กับโอปา ตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกเลย เราก็เลยเลือกที่จะเงียบมากกว่า5555 พอโอปาถามชื่อตอนนั้นเราก็ไม่บอกนะเหมือนเราโง่ -_- พอหมดกิจกรรมของวันนั้น ความสัมพันธ์ก็ไม่มีอะไรคืบหน้าสักนิดเลย55 พอหลังจากนั้นเราก็มองโอปาทุกวันๆ ไม่ว่าเค้าจะไปเล่นบอลเราก็ซื้อน้ำไปวางไว้ให้ ซื้อขนมไปวางไว้ให้
พอถึงทีเราบ้างบางวันก็มีดอกกุหลาบวางไว้ที่โต๊ะ มีขนมบ้าง มีข้อความบ้าง ตอนนั้นเราไม่รู้ว่าเป็นใครเราเคยคิดนะว่าเป็นโอปารึป่าว แต่พอคิดไปคิดมาอาจจะไม่ใช่ก็ได้555 มีความมโนมากค่ะตอนนั้น พอหลังจากวันที่ทำกิจกรรมก็กลุ่มโอปาก็เหมือนมาสนิทสนิมกับกลุ่มเรามากขึ้น มานั่งคุยด้วยทุกวัน ต่างจากเมื่อก่อนที่ต้องเรียกมาคุย แต่ตอนนี้ถึงไม่เรียกโอปาก็เดินมาหากลุ่มเรา บางทีก็ซื้อขนมมาเลี้ยงอีก มีอยู่วันนึงกลุ่มโอปาชวนกลุ่มเราไปดูหนัง กลุ่มเราก็ไม่ปฏิเสธจ้าเหมือนปฏิเสธใครไม่เป็นทำนองนั้น5555 พอถึงวันดูหนังจริงๆๆ อิพวกเพื่อนแกล้งฉันอีกแล้วหรอเนี่ย เราได้นั่งข้างโอปาความรู้สึกมันไม่เหมือนตอนที่ไปทำจิตอาสาสักนิด เพราะว่าตอนที่ทำจิตอาสามันเป็ที่แจ้งแต่นี่ในโรงมันเป็นที่มืดเกิดเราไปมิดีมิร้ายโอปาจะทำไงละ เอ้ยๆ ไม่ใช่555 พอหนังเริ่มไปสักพัก มือเริ่มมาแล้วค่ะ โอปาจับมือเรา อยากกรี๊ดให้ดังลั่นโรงหนังมากแต่นิ่งไว้พอเราจะดึงมือออกโอปาจับแน่นเลยค่ะทีนี้ท่าท่น่าจะไม่ยอมปล่อยง่ายๆ พอผ่านไปอีกสัก 5 นาที เราเลยขอตัวไปเข้าห้องน้ำโดยมีโอปาติดตูดมาด้วยอีกแล้ว พอเข้าห้องน้ำเสร็จเราเดินออกมาเรายังหน้าแดงไม่หายจากตอนที่โอปาจับมือเราเลย โอปานึกว่าเราไม่สบายเลยถามเราว่า ไม่สบายหรอ แล้วเอามือทาบหน้าผากเราอ่ะแก ถ้าเป็นแกแกเขินป่ะ555 เราหน้าแดงมากกว่าเก่าเลยจ้าา เราเลยบอกว่าไม่ได้เป็นอะไรค่ะเข้าไปดูหนังกันต่อเถอะ พอระหว่างทางโอปาเลยถามชื่อเรา ว่าเราชื่ออะไร เราเลยไม่ตอบ โอปาเลยบอกว่า คนอะไรใจร้ายจัง แล้วทำแก้มป่องๆเดินเข้าโรงหนังไป ปล่อยให้เรายืน งง อยู่คนเดียว พอหลังจากวันดูหนังเสร็จเราไม่กล้ามองหน้าโอปาเลยค่ะเรายังเขินไม่หาย555 แต่โอปาก็มานั่งคุยกับกลุ่มเราปกติดี แต่เราเองที่ทำตัวผิดปกติให้คนอื่นสังเกตุ พอเจอหน้าโอปาทีไรเราหน้าแดงทุกที แล้วโอปาก็จะคอยถามว่าไม่สบายรึป่าวแล้วชอบเอามือมาทาบหนัาผากเราบ่อยๆ มีอยู่วันนึงนะวันนั้นเป็นวันที่โอปาไม่สบาย...ทุกคนในกลุ่มรู้หมดยกเว้นเรา เราเลยคิดไปไกลเลยว่า โอปาเบื่อเราแล้วสินะ ผู้ชายก็เป็นงี้ทุกคนและ แต่ที่ไหนได้เช้าวันต่อมาแกก้มานั่งคุยจ่อยๆๆ แล้วยังมีหน้าบอกว่าตัวเองไม่สบายไม่กล้าบอกเราเพราะกลัวเราเป็นห่วง เราอยากตะโกนใส่หน้าดอปามากเลยว่า บอกดีกว่าไม่บอกรู้มั้ยเป็นห่วงขนาดไหน เวลาโอปาแกไปเล่นบอลทีไร แกก็ชอบให้เราไปนั่งเฝ้าทุกที เหมือนเราเป็นหมาเฝ้ายาม แกบอกว่าเวลาเห็นหน้าเราแล้วมีกำลังใจดี เรามีรุ่นพี่ทีรุ้จักอยู่คนนึงเค้าแอบชอบเพื่อนเราอยูเค้าเลยอยากได้คำปปรึษาเค้าเลยนัดเราไปร้านกาแฟแถวๆโรงเรียน วันนั้นเหือนเพราะส่งเราให้มาพบกันแทซันโอปาจ้าา มาเจอเรานั่งคุยกันอย่างสนิทสนมเลยหน้าปูดเป็นตูดลิงกลับไป พอตอเช้าที่มาโรงเรียนแกก็ไม่มานั่งกับพวกเรา เพื่อนเราเลยบอกว่าให้เราไปง้อ เราไม่รู้จะทำไงง้อก็ง้อว่ะ ตอนที่ไปง้อนะโครตเขินเลยคนเยอะมากเหมือนโอปารู้ว่าเราจะไปง้อเลยมาที่คนเยอะๆ พอเราอธิบายให้ฟังเสร็จสรรพจากโอปาที่งอนเรากลายเป็นโอปาที่บ้าอยู่ดีก็กระโดดแล้วตะโกนดังๆ(บ้าป่ะละ) ทุกคนคงสงสัยใช่ม้ะว่าเล่นกันอย่างนี้ทำไมถึงยังไม่รู้ชื่ออีก เราไม่ยอมบอก5555 เราไม่อยากให้โอปาจำเรายังไม่เดี๋ยวก็กลับไทยแล้ว(เรื่องช่างน่าเศร้า) คราวนั้นโอปางอนเราใช่มั้ย...แต่คราวนี้ถึงตาเรางอนโอปาบ้าง ก็คือว่าวันนั้นเราไปเที่ยวห้างกับเพื่อนแต่ทุกคนน่าจะรู้นะว่าเราไปเจอใคร ใครโอปาเดินกับผู้หญิงค่ะ เจ็บใจจี๊ดมาก เดินควงแขนด้วย แต่เราทเป็นไม่สนใจ เห็นก็เหมือนไม่เห็น แต่โอปาเห็นเราปุ๊ปรีบสบัดแขนผู้หญิงคนนั้นออกทัน เห็นม้ะผู้ชายก็เป็นแบบนี้เหมือนกันทุกคน แต่อันนี้ไม่ใช่โอปาเดินมาง้อเราแต่เราก็ไม่ได้ออกอาการอะไรมากมายตอนที่โกรธเรื่องผู้หญิงคนนั้น หรือโอปากลัวเราเข้าใจผิด? แต่เราไม่สนง่ะ เราเดินหนีอย่างเดียว พอโอปาเดินตามนานๆเราวิ่งหนีสิค่ะ คราวนี้เหมือนโอปาท้อเลิกตามเราแล้วหันหลังกลับไปเราคิดในใจว่าต้องไปหาผู้หญิงคนนั้นแน่ๆเลย พอไปโรงเรียนเราฏ้หลบหน้าเค้าตลอดจนถึงเวลาที่เทพพระเจ้ากำหนดให้เรามาพบและได้พูดคุยกันอีกครั้ง
พอเวลาล่วงเลยไป....กี่วันไม่รู้อย่างที่บอก
เหมือนเทพเจ้าแกล้งให้เรามาพบกันในวันที่เราไปปั่นจักรยานที่สวนสาธารณะ ตอนนั้นเรากำลังนั่งพักนั่งดื่มน้ำอยู่...แทซันโอปาโผล่มาจากไหนไม่รู้มาขอนั่งด้วย เราก็เขินสิครับคนที่เราชอบมาขอนั่งข้างๆแต่เราก็ได้แค่พยักหน้าตอบกลับไป แทซันโอปาก็ถามนู้นถามนี่เราก็ตอบแค่คำเดียวคำว่า อือ จนแทซันโอปานึกว่าเรารำคาญแต่ที่ไหนได้ เขินเว้ยย เราเอาแต่คิดในใจว่าฉันงอนโอปอยู่ง้อสิเว้ย จนเราถามแทซันโอปาว่า...โอปารู้จักฉันด้วยหรอค่ะ(ตอนนั้นเรางอนกับเค้าอยู่ในเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง) พอโอปาตอบเท่านั้นแหละฟินเลยจ้าา แกตอบเรามาว่า...ก็ต้องรู้จักสิเห็นหน้ากันทุกวัน เธอเคยไปเที่ยวกับฉันด้วยทำไมจะจำไม่ได้แต่โอปายังไม่รู้ชื่อเธอเลย(เพราะตอนนั้นเราหยิ่ง555เราไม่อยากบอก หรือว่าโอปารู้แล้วแต่คงอยากได้ยินจากปากเรามั้ง555) เค้าก็ถามชื่อเราก็ตอบไป เราก็คุยกันไปเรื่อยๆจนลืมไปเลยว่านี่เรามาปั่นจักรยานนี่หว่าไม่ได้มานั่งคุยกับโอปาและเราก็หายงอนโอปาตอนไหนก็ไม่รู้555 พอเราจะขอตัวกลับไปบ้านโอปาก็บอกว่าเดี๋ยวเดินไปส่ง เราก็ไม่ปฏิเสธมีผู้ชายเดินไปส่งที่บ้านฟินจะตายยย!! โอปาก็ชวนเราคุยอีกถามว่าอยากกินนู้กินนี่รึป่าวเดี๋ยวเลี้ยงเองเราก็ไม่ปฏิเสธอีกตอนนั้นหิวจะตายอยู่แล้วว พอกินนู้กินนี่เสร็จอันเป็นเรียบร้อยพอเรามองหน้าโอปาดีๆจ้องนานๆแล้วหน้าโอปาหล่อมาก หล่อที่สุดหน้าเนียนกว่าเราอีก เรามองจนโอปาเขินง่ะ5555 พอระหว่างทางโอปาก็ถามคำถามนึงขึ้นมาถ้าทุกคนได้ยินคำถามนี้จากปากคนที่เราชอบ ก็น่าจะเขินเป็นธรรมดา โอปาถามว่าเราชอบโอปาหรอ เวลาโอปาจะเดินไปไหนที่โรงเรียนเห็นเรามองตลอดเลย บางที่โอปาก็คิดว่าเราเป็นโรคจิตวิปริต555 เราก็ตอบไปตามตรงไหนๆก็ไหนๆแล้วบอกๆไปสะเลยเพราะอีกไม่กี่เดือนก็จะต้องกลับไทยแล้ว แต่โอปาไม่ได้พูดอะไรแต่ขอตัวกลับบ้านก่อน เราก็คิดว่าเราพูดผิดอะไรทำไมโอปาต้องทำหน้าหงอยๆเราพูดอะไรแทงใจโอปารึป่าวว่ะเนี่ย เราก็เดินกลับบ้านเองและวังเวงโครต พอตอเช้าที่มาเรียนเราไม่เห็นโอปามาตั้งต่เช้าแล้ว
เค้าโกรธอะไรเรารึป่าว พอตอนเย็นเราก็ไปนั่งที่เดิมที่เราคุยกันเหมือนเมื่อวานแต่ไม่เจอ ไปร้านอาหารที่นั่งกินเมื่อวานก็ไม่เจอ ตอนนั้นเราท้อมากเรากลัวว่าโอปาจะเกลียดเรา เลยหนีหน้าเราไม่อยากเจอเรา ตอนที่เรากำลังเดินกลับบ้านเราเดินชนคนๆนึงแต่เราไม่เงยหน้าขึ้นไปมองว่าใคร พอเราหลีกมาอีกทางเค้าก็หลีกมาอีกทางตามเรา จนเราเริ่มรำคาญพอกำลังจะเงยหน้าขึ้นไปด่าคนที่อยู่ตรงหน้าก็ต้องชะงักเลย...โอปานี่หว่าเค้ามาอยู่ตรงนี้ได้ไงเค้าเกลียดเราไม่ใช่หรอรึว่าเราคิดไปเอง อยู่ดีๆโอปาแกก็ร้องไห้เค้าบอกว่าขอโทษนะที่วันนี้เอาแต่หลบหน้าเราตลอด พูดอยูแต่ว่าขอโทษๆๆ จนเราน้ำตาไหลตาม เราเลยถามไปว่าทำไมถึงหลบหน้าเราด้วย...โอปาบอกว่าเค้าไม่อยากทำให้ตัวเองเจ็บไปมากกว่านี้แล้ว อย่างที่บอกเพราะว่าอีกไม่กี่เดือนเราต้องกลับไทยแล้ว เราก็เลยบอกไปว่าเรื่องแค่นี้เอง โอปาจะเจ็บอะไรละฉันมากกว่าที่ต้องเจ็บรู้มั้ยฉันห่วงโอปาขนาดไหนที่โอปาหาย เป็นห่วงแทบตาย ฉันนึกว่าโอปาเกียจฉันไปแล้วตอนนั้นจ้าเราน้ำตาล่วงเลย โอปาก็ดึงเราไปกอด ...โอปาถามว่าอุ่นมั้ยถ้าอุ่นก็อยู่ในอ้อมอกของฉันนานๆนะ....ตอนนี้ยังมีจุดพีคนะ แต่เรายังไม่ได้เล่า คือว่า...เหมือนโอปาเตรียมมากกับเพื่อนเราแล้วง่ะ คงถามว่าเราอยู่ที่ไหนอะไรประมาณนี้ โผล่มากับเป็นโขลงช้างเลยค่ะทีนี้ มายินดีกับเราสองคนที่เป็นแฟนกัน555 พอเราเป็นแฟนกันโอปาก็ห้ามนู้นห้ามนี่ ห้ามไปเที่ยวกับผู้ชายคนอื่น เวลาไปไหนต้องมีโอปาไปด้วยตลอด อยากได้อะไรบอก บางทีห้ามเราไม่ให้กลับไทยเราเลยตัดสินใจย้ายมาเรียนที่เกาหลีสะเลย เพราะยังไงก็มีเพื่อนและมีแฟนที่หล่อน่ารักขนาดนี้...
#อันนี้ไม่ได้มาอวดนะค่ะ แต่แค่อยากบอกว่าผู้ชายดีๆก็ยังเลยถ้าคุณยังไม่รู้จักเค้าดีพอ