คงเคยเห็น  เคยได้ยินนะครับ   ที่มีคนพูดว่า

อยากทำอะไรก็ทำได้ตามปกติ  ไม่มีอะไรเป็นผลกระทบ
ยังไปทำงาน  ยังไปดูหนัง  ยังทำมาหากินได้ตามปกติ
ไม่ทำผิดแล้วจะเดือดร้อนอะไร




สังคมคน  จะมีกรอบกติกาที่เป็นเงื่อนไขในการอยู่ร่วมกัน
กรอบกติกานั้น  ต้องเป็นธรรม  ต้องตามหลักสากล  
เช่น กฎหมายแพ่งฯ  กฎหมายอาญา  ฯลฯ

เหล่านี้  คือกรอบกติกาที่ทุกคนยอมรับ   เป็นธรรม   และพร้อมปฏิบัติตาม

ด้วยกรอบกติกานี้  ทุกคนมีสิทธิและเสรีภาพในชีวิตและทรัพย์ตามสมควร ตามหลักสากล
จึงไปไหนมาไหนได้ตามปกติ   จึงทำมาหากินได้ตามปกติ
เพราะทุกคนดำรงชีวิตตามปกติ  ที่ไม่ขัดกรอบกติกา  ไม่ผิดทั้งทางแพ่งฯ และทางอาญา



ประเด็นคือ   แล้วทำไมจึงรู้สึกว่าสิทธิและเสรีภาพโดยคุกคามริดลอน

นั่นก็เพราะว่า  โดนห้าม  โดนปิดกั้นสิทธิเสรีภาพตามกรอบกติกาปกติที่มีอยู่

กินพิซซ่ก็ไม่ได้   พบปะเกินห้าคนก็ไม่ได้   ประชุมพรรคการเมืองก็ไม่ได้   ฯลฯ
นี่แหละครับ  ที่เรียกว่า  สิทธิและเสรีภาพถูกปิดกั้น




สิทธิและเสรีภาพโดนละเมิดคืออะไร
ก็คืออยากทำอะไรแล้วทำไม่ได้นั่นเอง

คำว่า ทำอะไร ในที่นี้  ก็คือการทำอะไรตามกรอบกติกาที่มีอยู่ที่เป็นอยู่
แล้วอยู่ดี ๆ ก็โดนปิดกั้น  นี่แหละคือการโดนละเมิด





เมื่อคุณทำอะไร ๆ ตามชีวิตประจำวันปกติ  คุณก็ไม่รู้สึกว่าโดนปิดกั้น
คุณก็มองว่า  ไม่เห็นเดือดร้อนอะไร

แต่คนอื่น  ที่เขาอยากแสดงออก อยากพูด  อยากเขียน  แต่ทำไม่ได้
เขาก็ย่อมเดือดร้อน

หากจะบอกว่า  ก็อย่าไปทำสิ   ไม่ทำจะตายไหม
ก็ต้องตอบให้ได้ก่อนว่า  สิ่งที่เขาอยากทำมันผิดอะไร ?






จบข่าว
หน้าตาดี ไม่มีแฟน   สถานี 99.99 รายงาน