สวัสดีค่ะ..นี่เป็นกระทู้แรกนะคะ สร้างมาเพื่อตั้งกระทู้ อยากได้คำปรึกษาค่ะ
จขกท.อายุ 20 ปี แล้ว เป็นลูกสาวคนโต มีน้อง 1 คน เป็นผู้ชาย
ตอนเด็กๆ เวลาโดนพ่อแม่ตีจะชอบแอบนอนร้องไห้คนเดียว ไปร้องไห้ที่ๆ ไม่มีใครเห็น
แล้วชอบคิดถึงความทรงจำแย่ๆ เวลาที่ร้องไห้
จะชอบเขียนไดอารี่ ว่าน้อยใจใครเรื่องอะไร แล้วก็เคยคิดฆ่าตัวตาย
เป็นคนขี้น้อยใจ จนกระทั่งโตมาทุกวันนี้ก็ยังไม่หาย
เวลาโดนพ่อแม่เพื่อนหรือแฟนด่า ชอบเก็บมาคิดและแอบนอนร้องไห้ คิดว่าทำไมไม่มีใครรักเราเลย
แต่ตอนใช้ชีวิตกับเพื่อนๆ ก็ปกตินะคะ เป็นคนคุยตลกเฮฮา แต่พอโดนเรื่องอะไรสะกิดนิดหน่อย (จริงๆ) ก็
ร้องไห้แล้ว อยากรู้ทำไม จขกท.ถึงต้องเป็นคนขี้น้อยใจแบบนี้
#อาการแบบนี้เข้าข่ายโรคจิตไหมหรือโรคซึมเศร้า
ชอบร้องไห้บ่อยๆและชอบคิดว่าไม่มีใครรัก
จขกท.อายุ 20 ปี แล้ว เป็นลูกสาวคนโต มีน้อง 1 คน เป็นผู้ชาย
ตอนเด็กๆ เวลาโดนพ่อแม่ตีจะชอบแอบนอนร้องไห้คนเดียว ไปร้องไห้ที่ๆ ไม่มีใครเห็น
แล้วชอบคิดถึงความทรงจำแย่ๆ เวลาที่ร้องไห้
จะชอบเขียนไดอารี่ ว่าน้อยใจใครเรื่องอะไร แล้วก็เคยคิดฆ่าตัวตาย
เป็นคนขี้น้อยใจ จนกระทั่งโตมาทุกวันนี้ก็ยังไม่หาย
เวลาโดนพ่อแม่เพื่อนหรือแฟนด่า ชอบเก็บมาคิดและแอบนอนร้องไห้ คิดว่าทำไมไม่มีใครรักเราเลย
แต่ตอนใช้ชีวิตกับเพื่อนๆ ก็ปกตินะคะ เป็นคนคุยตลกเฮฮา แต่พอโดนเรื่องอะไรสะกิดนิดหน่อย (จริงๆ) ก็
ร้องไห้แล้ว อยากรู้ทำไม จขกท.ถึงต้องเป็นคนขี้น้อยใจแบบนี้
#อาการแบบนี้เข้าข่ายโรคจิตไหมหรือโรคซึมเศร้า