ผมขอพูดตรงๆนะ คือผมเล่น Facebook  บ่อยมาก จนกระทั่งตอนนี้ผมไม่ค่อยสนใจอะไรมากแล้วครับ กับสังคมใน Facebook ตอนนี้ผมไม่ค่อยได้เข้า ไม่ได้อัพเดทอะไรเลย เมื่อก่อนาทิตย์ละประมาณ3 ครั้ง เดียวนี้แทบจะเดือนละครั้ง... จนกระทั่งมีหลายๆคนถามผม
“เอ้ยFacebook ไม่มีความเคลื่อนไหวเลยหรอ”  ในใจก็คิดว่า อืม...ก็ดี ไม่ต้องเข้า ไม่ต้องไปอะไรกับเรื่องของใครมาก เพราะเราก็มีเรื่องส่วนตัวเหมือนกันไม่ต้องไปอัพเดทซะทุกเรื่อง ทุกอย่างมันมีอีกด้านนึงซ่อนอยู่เสมอ  แล้วอยู่กับตัวเราเอง และคนรอบข้างเนี่ยมีความสุขกว่าเยอะ ไม่ใช่สังคมก้มหน้า

ในตอนที่ผมเล่น Facebookผมก็รู้สึก และอดที่จะคิดไม่ได้เลยว่า สังคมใน Facebook กับสังคมในชีวิตจริงเนี่ย มันเหมือนกันไหม
บางคนเพื่อนเยอะ ยอดไลค์เพียบ มีคนเม้นเพียบ บางคนเม้นเหมือนสนิทกับมากอ่ะครับ แต่จริงๆแล้วไม่ได้สนิทอะไรกันมากมาย
ไม่เคยได้ไปไหนด้วยกันเลย แม้กระทั่งรวมวงทานข้าวกลางวันด้วยกัน... และในชีวิตจริงเค้าได้รับการยอมรับขนาดนั้นเลยหรอครับ
คนที่มียอดไลค์เยอะ มีคนมาเม้นเยอะเนี่ย หรือแค่ในสังคมFacebook (หรือมันเป็นแค่ค่านิยมผิดๆในสังคมออนไลน์)  

นอกจากนั้น...เวลาเดือดร้อน ที่ผมเห็นเพื่อนเค้าก็มีเยอะ ไอ้เราก็อดคิดไม่ได้นะว่าไอ้คนที่มากดไลค์ มาเม้นเนี่ย หายไปไหนหมด...
สรุปสุดท้ายมีเพื่อนจริงๆ ไม่กี่คน หรืออาจจะไม่มีเลยก็ได้ (ประมาณว่าหายหมด มีแต่ยอดไลค์และเม้นสวยๆไว้ จะมีเข้ามาช่วยเหลือจริงๆ ไม่กี่คน และในชีวิตจริง มันเรียกยอดไลค์ไม่ได้) และในบางทีผมเห็นคน up status เบื่อ เศร้า เหงา เซ็ง เพ้อเจ้อ นู้นนี้นั่น ด่าคนนี้ว่าคนนั้น บางครั้งเราอ่านแล้วเราก็รู้สึกไม่ดีอ่ะนะ คือแบบ...โอเค พื้นที่ส่วนตัวก็ไม่ว่าอะไร (เลิกติดตามแล้ว แล้วกันแต่ยังเป็นเพื่อนกันอยู่นะ ล่าสุดไปเจอคนที่ยืมเงินในกลุ่มเพื่อนๆไป ชีวิตในสังคมFacebook นี่หรูมากครับ แต่ไม่ยอมจ่ายคืนกับเงินที่ยืมไปอย่างว่าแหละเรื่องแย่ๆ หรืออีกมุมคงไม่เอามาลงกัน)  

*** อันนี้ยกเว้นเรื่องที่มีสาระจริงๆ เช่นติดตามข่าวสาร และนัดMeeting ประชุมประจำปี หรือทำให้เจอเพื่อนเก่าๆนะครับ


ปล. ผมคิดว่า เทคโนโลยี และการติดต่อสื่อสารที่มันรวดเร็วมากขึ้นเนี่ย มันเหมือนเป็นดาบสองคมนะถ้าใช้ถูก ก็ดีไป และมันทำให้ชีวิตคนเราเหมือนจะง่ายขึ้นนะครับ แต่วุ่นวายปวดหัวมากกว่าเดิม

#ขอความคิดเห็นนะครับ
#แชร์ประสบการณ์ได้นะครับ
#งดดราม่า


ขอบคุณครับ