หน้าเปิด


เปิดตอน ย้อนอดีตไปในวันที่ 16 พฤษภาคม โฮเซ็นกำลังคุยโทรศัพท์กับใครบางคน(น่าจะเป็นฮิซุย)ถึงการหาทางจะเปิดทางสู่การ์เด็นพาเลส และเพราะรู้ว่าจำเป็นต้องใช้มณีราชาเลยคิดจะหาใครบางคนที่จะสามารถเปิดทางได้ช่วยเปิดทาง แต่ปัญหาคือมณีราชาไม่รู้ว่าใครมี โฮเซ็นเดาว่าไอกะน่าจะมี หรือไม่ก็อาเธเน่ หรือเจ้างูนั้น(มาชินะ)สักคนที่น่าจะมี และเพราะยังมีเวลาอยู่โฮเซ็นเลยคิดว่าถ้าจับตาดูฮายาเตะไว้คนพวกนั้นจะต้องติดต่อมาแน่ๆ แล้วโฮเซ็นก็เริ่มลงมือใช้จรวดดอกไม้ไฟโจมตีฮายาเตะ(ช่วงตอนที่ 284 ที่ฮายาเตะแอบย้ายทามะมาอพาร์ทเมนต์)


กลับมาปัจจุบัน ที่คฤหาสน์ของฮิซุย โฮเซ็นกำลังทรมานเคราส์เพื่อให้บอกว่ากุญแจอยู่ที่ไหน แต่เคราส์ขอเอาเกียรติแห่งพ่อบ้านตระกูลซังเซงอิงเป็นเดิมพันจะไม่ยอมพูดเด็ดขาด โฮเซ็นขอชมว่าเตรียมใจได้ดีแต่พูดอีกว่าถ้าท่อนล่างที่เปิดเผยแบบนั้นแล้วจะยังยืนหยัดได้ไหม เคราส์ตกใจบอกพูดอะไร ตอนนี้เขาก็ยังใส่กางเกงขายาวอยู่นะไม่ได้เปิดเผยอะไรสักหน่อย โฮเซ็นก็ทำท่าอายบอกอย่าพูดอะไรลามกแบบนั้นสิพึ่งแค่เริ่มเอง เคราส์พยายามดถียงบอกไม่ได้เปิดเผยอะไรให้คิดลึกสักหน่อยหยุดพูดเลยเถิดได้แล้ว


ขณะที่ขู่อยู่นั้นเองก็มีเสียงออดประตูเหมือนมีใครมา ฮิซุยเลยบอกจะไปดูเองให้โฮเซ็นจัดการเคราส์ต่อ แต่โฮเซ็นแปลกใจว่าดึกปานนี้แล้วใครที่มาก็เลยมองดูทางหน้าต่าง ปรากฎว่าคนที่มาก็คือซาคุยะ แต่ที่แปลกใจคือทั้งๆที่เห็นคนเดียวแต่ซาคุยะดูท่าทางกำลังคุยกับใครอยู่ พอโฮเซ็นสังเกตรอบๆดูก็เห็นอีกคนนั้น นั้นคือมาชินะที่กำลังซ่อนตัวอยู่บนต้นไม้ โฮเซ็นถึงกับแปลกใจที่งูของอาเธเน่ที่หายตัวไปกลับปรากฎตัวแบบคาดไม่ถึงว่าจะอยู่กับซาคุยะ และสิ่งที่คาดหวังไว้ มณีราชาที่ตามหาน่าจะอยู่กับมาชินะ


พอซาคุยะเข้ามาแล้วก็คุยกับฮิซุยขอให้คืนเคราส์มา แต่ฮิซุยก็บอกตรงๆเลยว่าจะคืนให้ทันทีเมื่อเคราส์บอกที่ซ่อนกุญแจ ซาคุยะที่รู้เรื่องมาก่อนแล้วก็บอกจะดวลกันไปทำไม ทำไมไม่แบ่งกันดีๆล่ะ ฮิซุยก็เลยพูดว่าซาคุยะนี่โง่อย่างคาดไม่ถึงจริงๆ พูดแบบนี้ซาคุยะเลยมียั่วโวยเลยว่าไม่ต้องการให้คนโง่มาบอกว่าเธอโง่ แต่ฮิซุยทำงงว่าหมายถึงตัวเธอที่พูดนะ ซาคุยะเลยเซ็งบอกเรื่องแบบนี้คนฉลาดไม่คิดกันหรอก

ซาคุยะเปลี่ยนเรื่องถามว่าทำไมฮิซุยถึงอยากได้ไปซะหมด ไม่เคยคิดเรื่องการแบ่งปันให้คนอื่นเอาแค่ที่ตัวเองต้องการเลยงั้นเหรอ ฮิซุยบอกไม่เคย บอกเธออยากได้ทั้งหมด ทุกอย่างในโลกนี้เลย เพราะงั้นจะไม่ยอมแพ้เรื่องผู้รับมรดก ไม่ยอมให้ใครได้ไป ต่อให้เป็นนางิ ซาคุยะเลยพูดอีกครั้งว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่คนฉลาดคิดหรอก

ขณะที่คุยกันอยู่ โฮเซ็นเข้ามาบอกว่าดูเหมือนเคราส์จะไม่มีอะไรให้รู้เลยคงจะเปล่าประโยชน์ ซาคุยะถามว่าคนๆนี้เป็นใคร ฮิซุยเลยบอกโฮเซ็นเป็นเมดของเธอเองและกำลังเล่นกับท่อนล่างของเคราส์อยู่ ซาคุยะรีบโวยเลยว่าเป็นเมดที่เลวร้ายสุดๆ ฮิซุยถามเคราส์ไม่พูดอะไรเลยเหรอ โฮเซ็นบอกไม่เลยแต่ก็ทำให้เคราส์เริ่มเรียกตัวเธอว่า "เมียน้อย" ได้ ซาคุยะถึงกับคิดเลยว่านี่ทำอะไรกับเคราส์บ้างเนี้ย โฮเซ็นพูดกับฮิซุยว่าถ้าไม่ได้อะไรจากเคราส์ แต่เธออาจจะนำของขวัญน่ารักๆมาให้ฮิซุยได้ ฮิซุยเลยตกลงให้โฮเซ็นจัดการเรื่องเคราส์และขอตัวไปนอน


ด้านนางิก็ได้รับการติดต่อจากซาคุยะว่าช่วยเคราส์มาได้แล้วแถมดูง่ายกว่าที่คิด นางิก็ขอบคุณถึงจะสงสัยนิดหน่อย พอคุยเสร็จปุ๊บมิกิก็บอกนางิว่าเรื่องปริศนาหอนาฬิกาขอให้ลูกน้องช่วยแก้เสร็จแล้ว พอทุกคนไปดูที่หอสมุด แผนผังหอนาฬิกาที่สามารถเขียนเป็นตัวอักษรได้เมื่อนำมาเรียงกันก็ได้ประโยคหนึ่ง...

"ที่อยู่กุญแจไม่ใช่ที่ไหน กุญแจนั้นอยู่เหนือภายในโลงศพของสถานที่ที่เข้าใจถึงความหมายแห่งความรัก"

ฮายาเตะอ่านปุ๊บก็นึกได้ทันที


จบตอน