เรืองมันมีอยู่ว่า : ผมกับแฟนคบกันมา 2ปี ผมเป็นคน ลาว แฟนผมเป็นคน ไทย .
ผมกับแฟนของผมอยู่คนละที่ ผมอยู่จีนที่ยังเรียน แต่ แฟนผมทำงานอยู่ที่ไทย . แฟนผมเป็นอาจารสอนภาษาจีน แล้วมีมาวันนึ่งแฟนได้มาส่งนักเรียนที่จีน แล้วผมบอกว่าอยากให้ผมไปหา แฟนผมได้บอกให้ผมหาตั๋วเครื่องบินเพื่อบินไปหาแฟนผม แต่ผมกลับไม่ทำอะไรเลยไม่ได้สนเรื่องที่จะไปหาแฟนของผมเลย แต่ ในใจลึกๆผมก็อยากไปหาเพราะผมก็คิดถึงแฟนผมแต่ผมก็เลือกที่จะไม่ไปหาแฟนของผม . แล้วพอถึงวันที่แฟนของผมมาทถึงจีนผมก็ไม่ได้ไปหาแฟนผม แล้วแฟนก็ถามว่าทำไมไม่มาหาบ้างแฟนผมคิดถึงผมมาก ผมก็คิดถึงแฟนผมมาก . แต่ผมไม่กล้าไปเพราะผมอายที่จะเจอหน้าแฟนของผมเพราะว่าผมโกหกว่าผมไปเรียนทุกวัน แล้วบอกว่าติดเรียนแล้วไปหาไม่ได้ . ผมก้ชั่วดีเนาะโกหกเรื่องนี้กับแฟนตัวเอง . แล้วแฟนผมมาจีน 7 วันแฟนผมก็บ่นผมทุกว่าทำไมไม่มาหา . แล้ววันสุดท้ายผม อดทน คำถามนี้ไม่ไหวผมเลยพูดไปว่า " อย่าถามคำถามเดีมๆได้ไหมผมไม่ชอบ เบื่อ ที่ได้ยินคำถามเดีมๆ เราลองห่างกันสักพัก รอวันที่ผมเรียนจบไหมค่อยกับมาคุยกันอีกครั้ง " พูดด้วยใช้อารม . พอผ่านไป 2อาทิศ ผมก็ไปง้อแฟนผม แต่ สิ่งที่ได้คืนมาคือแฟนผมบอกเลีกผม . ผมก็ช๊อกไปผมก็ตอบไปว่า " ก็ได้ " ทั้งที่ผมไม่อยากเลีกแต่ผมไม่คิดว่าแฟนผมพูดนี้ออกมา ผมเลยทำอะไรไม่ถูก .
ด้วยความที่อยู่ไกลกันจะง้อก็ทำได้มากสุดก็ได้แต่แชทคุยกับโทรคุย แต่แฟนผมพยายามฟังคำพูดที่ผมพยายามพูดกับแฟนของผมตั้งมากมายแต่ แฟนผมก็ไม่ยอมใจอ่อนสักที . ผมพูดทุกอย่างกับความจิงที่ผมเคยทำกับแฟนผมไว้ . ผมบอกว่า : ผมขอโอกาศแก้ตัวครั้งสุดท้ายได้ไหม ผมจะไม่ทำให้เสียใจอีกแล้ว ผมจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง จะเลีกทำทุกอย่างที่แฟนผมไม่ชอบ ผมพยามทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้แฟนผมต้องมาทนกับความเห็นแก่ตัวของผม . สุดท้ายมันก็ไม่มีความหมายอะไรกับแฟนของเลย ผมกับแฟนผมได้สัญญากันว่าถ้าวันไหนเราทะเลาะกันเราจะไม่ปล่อยมือกัน แต่วันนั้นผมได้บอกห่างกับแฟนของผมไป .
แล้วเค้าก็บอกกับผมว่าถ้าวันไหนผมเรียนจบแล้วจะบินมาหา แปลยังรักหลืออะไรคับ
ผมตามง้อแฟนผมจนแฟนผมรำคารบล๊อกผมจนนับไม่ได้ บล๊อกผมทุกทาง แต่ผมก็พยายามทุกอย่างเพื่อจะติดกับแฟนของผมให้ได้ . เพราะเคยบอกแฟนของผมว่า ถ้าวันไหนผมเรียนจบผมจะไปขอแฟนผมแต่งงาน .
"ใครพอจะมีวิธีขอคืนดีแบบไหนได้ผลที่สุดช่วยผมด้วยคับ"
ขอคืนดีแฟน
ผมกับแฟนของผมอยู่คนละที่ ผมอยู่จีนที่ยังเรียน แต่ แฟนผมทำงานอยู่ที่ไทย . แฟนผมเป็นอาจารสอนภาษาจีน แล้วมีมาวันนึ่งแฟนได้มาส่งนักเรียนที่จีน แล้วผมบอกว่าอยากให้ผมไปหา แฟนผมได้บอกให้ผมหาตั๋วเครื่องบินเพื่อบินไปหาแฟนผม แต่ผมกลับไม่ทำอะไรเลยไม่ได้สนเรื่องที่จะไปหาแฟนของผมเลย แต่ ในใจลึกๆผมก็อยากไปหาเพราะผมก็คิดถึงแฟนผมแต่ผมก็เลือกที่จะไม่ไปหาแฟนของผม . แล้วพอถึงวันที่แฟนของผมมาทถึงจีนผมก็ไม่ได้ไปหาแฟนผม แล้วแฟนก็ถามว่าทำไมไม่มาหาบ้างแฟนผมคิดถึงผมมาก ผมก็คิดถึงแฟนผมมาก . แต่ผมไม่กล้าไปเพราะผมอายที่จะเจอหน้าแฟนของผมเพราะว่าผมโกหกว่าผมไปเรียนทุกวัน แล้วบอกว่าติดเรียนแล้วไปหาไม่ได้ . ผมก้ชั่วดีเนาะโกหกเรื่องนี้กับแฟนตัวเอง . แล้วแฟนผมมาจีน 7 วันแฟนผมก็บ่นผมทุกว่าทำไมไม่มาหา . แล้ววันสุดท้ายผม อดทน คำถามนี้ไม่ไหวผมเลยพูดไปว่า " อย่าถามคำถามเดีมๆได้ไหมผมไม่ชอบ เบื่อ ที่ได้ยินคำถามเดีมๆ เราลองห่างกันสักพัก รอวันที่ผมเรียนจบไหมค่อยกับมาคุยกันอีกครั้ง " พูดด้วยใช้อารม . พอผ่านไป 2อาทิศ ผมก็ไปง้อแฟนผม แต่ สิ่งที่ได้คืนมาคือแฟนผมบอกเลีกผม . ผมก็ช๊อกไปผมก็ตอบไปว่า " ก็ได้ " ทั้งที่ผมไม่อยากเลีกแต่ผมไม่คิดว่าแฟนผมพูดนี้ออกมา ผมเลยทำอะไรไม่ถูก .
ด้วยความที่อยู่ไกลกันจะง้อก็ทำได้มากสุดก็ได้แต่แชทคุยกับโทรคุย แต่แฟนผมพยายามฟังคำพูดที่ผมพยายามพูดกับแฟนของผมตั้งมากมายแต่ แฟนผมก็ไม่ยอมใจอ่อนสักที . ผมพูดทุกอย่างกับความจิงที่ผมเคยทำกับแฟนผมไว้ . ผมบอกว่า : ผมขอโอกาศแก้ตัวครั้งสุดท้ายได้ไหม ผมจะไม่ทำให้เสียใจอีกแล้ว ผมจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง จะเลีกทำทุกอย่างที่แฟนผมไม่ชอบ ผมพยามทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้แฟนผมต้องมาทนกับความเห็นแก่ตัวของผม . สุดท้ายมันก็ไม่มีความหมายอะไรกับแฟนของเลย ผมกับแฟนผมได้สัญญากันว่าถ้าวันไหนเราทะเลาะกันเราจะไม่ปล่อยมือกัน แต่วันนั้นผมได้บอกห่างกับแฟนของผมไป .
แล้วเค้าก็บอกกับผมว่าถ้าวันไหนผมเรียนจบแล้วจะบินมาหา แปลยังรักหลืออะไรคับ
ผมตามง้อแฟนผมจนแฟนผมรำคารบล๊อกผมจนนับไม่ได้ บล๊อกผมทุกทาง แต่ผมก็พยายามทุกอย่างเพื่อจะติดกับแฟนของผมให้ได้ . เพราะเคยบอกแฟนของผมว่า ถ้าวันไหนผมเรียนจบผมจะไปขอแฟนผมแต่งงาน .
"ใครพอจะมีวิธีขอคืนดีแบบไหนได้ผลที่สุดช่วยผมด้วยคับ"