เกือบตาย!! ความฝันหรือเรื่องจริง

     เรื่องนี้เป็นเรื่องของเราเอง ไม่รู้ว่ามีคนไหนเคยเป็นแบบนี้บ้างหรือเปล่า
    เมื่อคืนนอนดึกเข้านอนประมาณตีสอง พอใกล้จะเคลิ้มๆหลับ เริ่มรู้สึกหายใจไม่ออก ชาไปทั้งตัว ขยับตัวไม่ได้ ลืมตาไม่ได้ พยายามพูดแต่ไม่มีเสียงเปล่งออกมา   เราพยายามทำทุกวิถีทางที่จะให้ตัวเองขยับตัวได้แต่ก็ไม่เป็นผล
สักพักก็เริ่มเวียนหัว มีลมพัดผ่านที่ใบหน้าเป็นระยะๆ  รู้สึกเหมือนถูกดูดเข้าไปในวังวนความมืด  จู่ๆก็มีเสียงดังแว่วๆมาว่า
“จะอยู่ทำไมอยู่ไปก็ไร้ค่า ไม่มีใครสนใจ ไปตายดีกว่า”
แล้วภาพก็ปรากฏเป็นหน้าผา เรายืนอยู่ตรงหน้าผา เสียงนั้นดังแว่วขึ้นเป็นระยะๆ เรารู้สึกคล้อยตามเสียงแล้วเดินตรงไปที่หน้าผา
แล้วเสียงนั้นก็ดังขึ้นอีกครั้ง “อยู่ไปก็ไร้ค่าไปตายดีกว่า”
แต่เราก็รู้สึกเริ่มมีสติ เราคิดในใจว่า
(ไม่! ฉันจะไม่ตาย ฉันจะต้องอยู่ต่อไปเพื่อแม่และน้อง)
สิ้นสุดความคิด เราก็รู้สึกว่าหายใจคล่องขึ้น สบายตัวขึ้น แล้วลืมตาขึ้นมาเหลือบไปดูนาฬิกาที่บ่งบอกเวลาว่าเกือบตีสาม


มันน่ากลัวมากๆตื่นมาร้องไห้นอนไม่หลับเลย