คือเราคบกะเเฟนคนนึง คือไอ่คนนี้มันคือเเฟนคนเเรกของเรา ตอนเเรกไม่อยากคบหรอกเพราะเราสเป็คสูง เป็นคนตลกนะเเต่โลกส่วนตัวก็สูงเหมือนกัน ไม่ชอบคนจู้จี้เลยไม่อยากมีเเฟนเเละเราก็รู้ตัวเราว่าเราเป็นคนที่ถ้ารักใครจะใส่เต็มร้อย คือให้ได้หมดเเต่กะไอ่คนนี่คือเเพ้ลูกอ้อนมันล้วนเลยคบกะมัน  ทั้งทีเพื่อนๆก็บอกมันเจ้าชู้  เเต่ก็อยากลองดู เพราะมันก็ดูเเลเอาใจใส่ดี 555555 ด้วยความดื้อด้านล้วนๆ เเต่ก็ไม่ได้ใส่เต็มนะมากสุดให้เเค่จับมือ เดินไปส่งที่รถ คือเพื่อนก็เตือนนะว่าไอ่คนนี้มันเสือผู้หญิง ตอนนั้นก็คิดว่าลองดูซิ55555ใช้พลังความดีสู้ ช่วงนั้นก็ดีมีคนคอยรับฟัฃปัญหา ช่วยคิดช่วยตัดสินใจ เเต้คุยกันได้ซักพัก5-6เดือน เราก็จับได้ว่ามันเเอบคุยกับครู พูดง่ายๆคือมันกำลังเต๊าะครู จำได้ว่าตอนนั้นเวลาประมาน3-4ทุ่ม ปกติจะเป็นคนที่ไม่ชอบเช็คเฟสเช็คไลน์ ไม่อยากยุ่งเรื่องส่วนตัว อยากให้มีพื้นที่ส่วนตัวให้กันเเละกันบ้าง  เเต่วันนั้นอารมณ์ไม่รู้เปิดดูเมจเสจมันกำลังคุยกะครู เป็นห่วงอย่างนั้นอย่างนี้ โทรไปปลอบ ไปให้กำลังใจ จุ้บๆโน้นนั้นนี่ คือเเค่เห็นนิดเดียวก็ไม่อ่านต่ออ่ะ คือมันเสียความรู้สึกมาก คือครูคนนั้นกำลังห่างกะเเฟน เเล้วที่สำคัญครูคนคนั้นรู้จักกันเเละสนิทกันกับเรา ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมพวกเขาถึงทำเเบบนี้ เเต่ก็ไม่ใช่ว่าพอเห็นเขาคุยกันก็เลิกเลย ก็ถามมันก่อนว่าคืออะไร จีบครูหรือไง มันก็ตอบว่าก็เป็นห่วงครู ครูเเกอกหัก เลยโทรไปปลอบ เราก็บอกอ่อ นี่สนิทกะครูเขาถึงขั้นโทรไปปลอบครูเลยเหรอ ก็ถามมันเลยนะว่าจะจีบครูใช่ไหม มันก็ไม่ตอบ เราเลยบอกโอเคงั้นก็คุยกันไปเถอะ กุกะเลิกกันเถอะ มันก้บอกว่าไม่เลิก เราเลยถามเเล้วจะคบ2คนพร้อมกันเหรอ หล่อรวยดีประเสริฐขนาดที่กุต้องยอมเหรอ? มันเงียบไปเลย เเล้วมันก็ตอบว่าโอเคเลิกก็เลิกกูคงไม่ดีพอสำหรับ เเต่ตอนที่เรากำลังทะเลาะกันมันก็ยังคุยกะครูปกติ หยอกเย้ากันจุ้บๆนุ้นนั้นนี้ฝันดี มันยิ่งเจ้บอ่ะ คือทะเลาะกันอยู่จะเลิกกันมันยังคุยกันเฉย คือพอเราบอกเลิกมันเราก้วางสายปิดคอมปิดไฟนอนเลย เเต่ก็คิดมาตลอดนะว่าซักวันยังไงก็เลิกเพราะเรารู้ว่าไอ่คนนี่มันไม่ใช่คนที่เราอยากชีวิตไว้ด้วย เเต่ตอนมันก็เสียใจ คือเรารักใครความรู้สึกก็มาเต็มทั้งที่พยายามบอกตัวเองว่าอย่าไปถล้ำมาก เเต่ก็เสียใจได้เเค่2-3วัน 2วันที่ผ่านมามันเจ็บมาก เดินผ่านตรงที่เคยนั่งคุยกันทุกเที่ยงทุกเย็นมันก็คิดถึง เเต่มันก็เเค่ช่วงเวลาสั้นๆ คือเราซื้อนาฬิกาให้มันเรือนนึงมันก็ใส่ติดตัวตลอดเวลานะ เเต่เราก็ได้ข่าวมาว่ามันจีบครูคนนะ้นจริงจัง ไปเฝ้าที่ห้องพยาบาลทุกวันคือครูคนนั้นจะมาประจำห้องพยาบาลบ่อยๆมันก็ไปประจำ เเล้วก้รู้มาอีกว่าครูซื้อนาฬิกาให้มันเเทนของเรา เเต่ตอนนั้นไม่ได้อะไรนะ คือมันก้ถามว่าเอาคืนไหม เดี๋ยวเอาไปให้ที่ห้องประจำ ก็บอกเลยว่าไม่ เพื่อนบอกว่ามันก้ถามหาบ่อยๆนะ เเต่ตอนนั้นเราตัดไปเเล้วอ่ะ ไม่ได้โกรธเเล้วด้วย เเต่มันกะครูก้ไม่ได้คบกันนะเพราะเเฟนเก่าครูเขากลับมาง้อ มันก็หมาหัวเน่านะสิ555555555555 เเต่มันก็ทักมาเรื่อยๆนะถามๆเหมือนว่ารู้สึกผิดที่ทิ้งเราไป ที่ทำให้เราเสียใจ บลาๆสารพัดคำพุด ก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้างคือนอนนั้นกลับอยู่บนยอดไม้ดังเดิม เพราะกลุ่มจะไม่ค่อยมีเเฟนกัน ไม่ใช่ไม่สวยเเต่คือเข้าถึงยาก (ชมตัวเองก็มา)คริคริ จะคุยเเค่คนที่รู้จักเเละเเอบชอบเท่านั้น555555เเลดูสวย คือตอนนั้นก้เชิงง้อเเหละ เเต่มันก็ไม่จีบอีกคนนะ เอารูปเขามาตั้งเป็นปกเฟซมัน เเต่ผู้หญิงคนนั้นก็ไม่เอามันนะ มันตามจีบยุนานเลย มันเลยเปลี่ยนคนทีนี้จีบติดจ้า มันก็ดูหวานกันดีเเต่ซักพักก็เลิก ทีนี้มันกลับมาง้อเราเต็มรูปเเบบมาก โพสเฟซถึงเราทุกวัน รูปเราจะเต็มหน้าเฟซไอจีไลน์มันเลยล่ะ ถามว่าตอนนั้นรู้สึกยังไงมันก็ดีนะเเต่มันลำบากใจมากก็ไม่อยากทำร้ายจิตใจมัน ได้เเต่ขอให้มันเจอคนถุกใจจะได้เลิกยุ่งกะเรา เเต่มันก็ง้อมาจน2เดือน เราก็ไม่กลับนะ คือกลับไปมันก็เสียเวลาอ่ะ เรารู้ยุเเล้วว่ามันไม่ใช่คุยต่อไปก็เปลืองค่าโทรศัพท์ ก็บอกเลยว่าไม่ไม่ไม่เเละไม่ มันจะเป็นจะตายไม่สนใจ เเต่เพื่อนพี่น้องก้มาว่านะทำไมใจเเข็งจังไม่ลองมห้โอกาสมันบ้าง ไม่ใช่เราไม่เคยให้นะช่วงที่มันจีบครูเเล้วไม่ติด มันก็มาทักมาปรึกษา(หน้าด้านเนาะ)เราก็ถามมันนะว่าจะกลับมาไหม คือตอนนั้มันช่วงอกหักเเรกๆไง ยังทำใจไม่ได้มันเหงาหว้าเหว่มากเลยให้โอกาสมันเเต่มันก็บอกว่ายังไม่พร้อมกลัวทำเราเสียใจอีก(หืมมมล้วนๆ) ตอนให้โอกาสคงหลงเขามากก็จบมันตรงนั้นเเหละ มันไม่มีโอกาสให้กะคนเเบอีกเเล้ว พ่อเดม่มันนี่รู้หมดว่ามันง้อเราอยู่ให้เเม่มันคุยกะเรา เเม่ก็บอกว่ามันร้องไห้ทุกวันเลยนะ ไม่กลับมาหามันจริงๆเหรอ ก็ตอบไปเลยว่าไม่ค่ะ ให้คุยกันคุยได้เเต่จะมาเรียกร้องนุ้นนั้นนี่ไม่ได้ เกรงใจเเม่อยู่นะ เเต่คือไม่เอาเเล้วอ่ะ มันไม่ใช่มันก็คือไม่ใช่ มันง้อมาเรื่อยๆจน3-4เดือนมันก็กลับไปคบกะเเฟนเก่าคนที่คบก่อนจะมาง้อเรา (ได้ข่าวอีกเเล้ว555ว่าที่2คนนี้มันเลิกกันก็เพราะมีปัญหามือที่สามเหมือนเรา) มันคือสันดานที่เเก้ยังไงก็ไม่ได้เนอะ ดีเเค่ไหนคนจะไปก็ไปอยู่ดี. เรื่องนี้ไม่เคยเล่าให้ใครฟังกลัวมันจะเสียทั้งครูทั้งนักเรียน(ดูซิทุกคนเราดีเเค้ไหน)เเม้เเต่เพื่อน เราก็บอกว่ามันไม่เวิคเลยเลิก ดีไปอีกกกกเธอขาาา
ปล.วิธีที่เราเลิกเสียใจได้เร็วไม่ได้บล็อกเฟสบล็อกไลน์บล็อกไอจีเเต่บล็อกมันออกจากใจ
ปล.2 ดูเราใจอ่อนมากเลยเนอะ ใช่ม่ะ
ปล.3 มันเอาเรื่องไม่ดีเราไปเล่าให้เพื่อนมันที่เป็นเเฟนเพื่อนเราฟังค่ะ เลวไหม
ปล.4ระบาย บรัยส์ฝันดีทุกคน
ปล.สุดท้าย นี่เป็นกระทู้เเรกๆ เเบ่งวรรคบรรทัดยังไม่เป็น