ขอพื้นที่ระบายค่ะ
เราเป็นคุณแม่ full time ค่ะ ตัวติดกับลูก24ชม. ไม่มีญาติช่วยดูช่วยเลี้ยง ในบ้านอยู่กัน พ่อ แม่ ลูก เราจะเลี้ยงลูก ส่วนเค้าจะทำงานหาเงิน มีวันนึงเราถกเถียงกัน เหมือนกับว่าเค้าเหนื่อย ไม่มีคนช่วยแบ่งเบาอะไรเค้าได้เลย เค้าต้องทำเองคนเดียวทั้งหมด หาเงินคนเดียว เหมือนกับว่าทำไมเราไม่ช่วยอะไรเค้าเลย

แต่ในส่วนของเราลูกยังเล็ก เราเลี้ยงเองคนเดียว จะเข้าห้องน้ำทียังลำบาก งานบ้านเราก็ทำทุกอย่าง ช่วงที่ลูกหลับ ไม่ได้นั่งดูลูกหลับเฉยๆนะคะ ทำทุกอย่างแข่งกับเวลา เงินซื้อของซื้อข้าวบางทีใช้เงินเก็บส่วนตัวค่ะ ไม่กล้าขอใช้ เกรงใจ เพราะไม่ได้เป็นคนหา แต่เราก็ทำหน้าที่ในส่วนของเราที่เราทำได้ แต่เค้าคิดว่าเราเลี้ยงลูกสบาย (เค้าชอบพูดอยู่บ่อยๆ)

ตอนที่เราถกกันไปมา เค้าก็พูดว่า "ถ้าไม่มีลูก ก็คงไม่ได้อยู่ด้วยกันหรอก" บอกตรงๆค่ะ อึ้งไปนานเลย จุกจริงๆ ทุกวันนี้อยู่ด้วยกัน รู้สึกอึดอัดใจ ไม่รู้ว่าต้องรู้สึกยังไง ทำตัวยังไง คือทุกวันนี้ไม่ได้รักเรา แต่ที่ต้องอยู่เพราะลูกใช่มั้ย เราผิดอะไร .. ทุกวันนี้ก็พยายามไม่คิดอะไร คิดแต่ว่าจะเลี้ยงลูกให้ดีที่สุดแค่นั้น ท่องแต่คำว่า ลูก ลูก ลูก อย่างเดียวเพื่อให้ลืมเรื่องต่างๆ แต่ก็อดคิดไม่ได้จริงๆค่ะ