Epilogue ของจริงละสำหรับ World 2


คุยกันเรื่องเดทเล็กน้อย สุบารุก็ลัลล้าตามสไตล์ตัวเอง


แต่สุบารุดันพูดจาบ้าบอมากไปหน่อย เอมิเลยเลยบอกว่าถ้าพูดอะไรบ้าๆ บอๆ มากเกินไปจะโกรธนะ
สุบารุเลยบอกว่า อย่างที่เป็นแบบเมื่อกี้น่ะเหรอ?
แต่เอมิเลียก็งงๆ บอกว่าไม่ได้โกรธอยู่ซักหน่อยนี่นา


สุบารุเลยพูดต่อว่าเพราะตัวเองไป(ตามหาเรม) แล้วทิ้งเอมิเลียไว้โดยไม่บอก เลยโกรธรึเปล่า?
เอมิเลียก็บอกไม่ได้โกรธซักหน่อย
แต่ก็ร่ายยาวตามมาว่า ไอเรื่องที่ว่าพอลืมตาตื่นขึ้นมา คนที่ตัวเองรักษาพยาบาลให้ก็หายไปแล้ว จะตามหาก็ไม่รู้จะยังไง โดนทิ้งไว้แบบนั้นน่ะ


เอมิเลีย : "เรื่องแบบนั้นน่ะ ชั้นไม่โกรธหรอกนะ !"
สุบารุ : "ดูท่าจะโกรธมากกว่าที่คิดไว้อีกนะเนี่ย......"
เอมิเลีย : "เปล่าซักหน่อยนี่นา ชั้นน่ะ ไม่ ได้ โกรธ อะไรเลยซักนิดเลยซักหน่อย"


สุบารุเลยรีบขอโทษที่ทิ้งเอมิเลียเอาไว้ แต่เอมิเลียก็ยังบอกเหมือนเดิมว่า ก็บอกว่าไม่ได้โกรธไงล่ะ


แต่เห็นสุบารุสำนึกผิดขนาดนั้น เลยยอมรับคำขอโทษนั้นไว้ก็ได้
พร้อมบอกด้วยรอยยิ้มว่าอย่าทำให้เป็นห่วงสิ ทำเอาสุบารุไปไม่ถูก
เอมิเลียเลยตกใจคิดว่าทำให้สุบารุรู้สึกผิดมากขึ้น สุบารุเลยรีบปฏิเสธว่าไม่ใช่แบบนั้น


สุบารุ : "เป็นเพราะรอยยิ้มนั่นน่ะ มัน E M P = Emilia Maji Pretty น่ะนะ"
เอมิเลีย : "..........................."
             "แต่ว่าก็ดีแล้วนะที่ปลอดภัย"
สุบารุ : "เมิน(เรื่องคำว่า EMP)เลยเหรอเนี่ย!?"


แล้วก็พูดเรื่องที่ตัวเอมิเลียไม่รู้เรื่องคำสาปสุบารุเลย แพ็คก็ไม่ยอมบอก สุบารุเลยรีบปลอบว่าไหนๆ ก็แก้คำสาปแล้วล่ะน่า ยกโทษให้กันไปเถอะนะ
แต่เอมิเลียก็ยังห่วงไม่เลิก ว่าถ้าพลาดขึ้นมานิดเดียวก็ตายได้เลยนะ


แล้วก็ถามต่อว่าที่แก้คำสาปได้เพราะจัดการพวกมาจู (พวกหมาน่ะแหละ) ไปหมดเลยสินะ
เอมิเลียเลยชวนว่า พรุ่งนี้ตอนไปเดทกัน ให้เอาช่อดอกไม้ไปกันเยอะๆ เถอะนะ
สุบารุก็เห็นด้วย เอมิเลียก็ขอบคุณ สุบารุเองก็ขอบคุณกลับเหมือนกัน


สุบารุ : และเพราะแบบนั้น ผมก็สามารถมุ่งหน้าสู่รุ่งอรุณที่รอมาเนิ่นนานได้ซะที
=จบตอน=



PV ตอนหน้า บทใหม่แล้ว !!