มีมั้ยเคยทำมั้ยเคยพูดมั้ยเคยเจออะไรแบบนี้มั้ยเอาเรื่องมาโยงกันจะว่าบ้าก็ได้คิดมากจนถึงมากที่สุดอาจจะไร้สาระคิดว่าไม่มีใครรักไม่ได้เรียกร้องน่ะแต่เรากลายเป็นแคร์ทุกคำพูดของทุกคนอ่ะรู้นะว่าเราไม่สามารถไปอธิบายทุกเรื่องให้ใครฟังพยายามแล้วทุกครั้งพยายามไม่คิดแต่มันทำไม่ได้จริงๆไม่ได้เมาไม่ได้ไรก็ใช้ชีวิตไปวันแต่พอวันนึงมีเรื่องเข้ามาพร้อมกันมันทำให้อดคิดไม่ได้เลยถามเพื่อนว่าเป็นเหมือนเดิมมั้ยแต่ทุกคนก็บอกเป็นเหมือนเดิมปลอบทุกครั้งขอบคุณมากขอโทษเหมือนกันที่ถามเพราะเมื่อก่อนเราไม่เคยเป็นแบบนี้จะเรียกว่าร่าเริงไปเลยก็ได้ แต่พอมาเจอเหตุการณ์ที่ทำให้เสียความเป็นเราไป(สติ)แล้วเราก็ไม่มั่นใจอีกเลยจะพูดจะตอบอะไรจะนัดอะไรก็ไม่มีความแน่นอน เราไม่อยากคิดแบบนี้อีกแล้วเคยเป็นกันมั้ยเลยอยากถามเพราะเรื่องบางเรื่องเราไม่สามารถคุยกับครอบครัวได้จริงๆ
เราควรคิดหรือทำอะไรต่อถึงจะดีขึ้นจากตอนนี้