เราซื้อชบามาปลูกไว้ข้างบ้าน ชบาขาว
ปลูกตั้งแต่ต้นสูงไม่ถึงหัวเข่า ปลูกเองรดน้ำใส่ปุ๋ยพวนดินเองกะมือ จนผ่านไป 7 - 8 ปี
ต้นสูงงาม เลยหลังคาบ้านไปแล้ว ออกดอกสวยบานตลอด   T T

ที่พีคคือ พอเราเข้ามหาลัยไปเรียนต่างจังหวัด ไม่ค่อยกลับเท่าไหร่ อาทิต2 อาทิตจะกลับที
เมื่อคืนแม่เราบอกว่า แม่บ้านที่บ้าน เค้าตัดต้นชบาขาวของเราออกเหลือแต่ตอ
ด้วยความที่เราเหนื่อยจากการเดินทางมาเลยแบบแม่คงพูดเวอร์ๆ ไปงั้นมั้ง เลยเข้านอนเลยไม่ได้สนใจ
เมื่อเช้า ตื่นมาอากาศ ดีๆ  เลยเอ้อ ไปดู เค้าหน่อยว่าตัดเหลือแต่ตอของแม่คือยังไง
พอไปเห็นแค่นั้นแหละ  สตั้น เข่าอ่อน ร้องไห้เลย เหลือแต่ตอ จริงๆ ตอเตี๊ยเรี่ยดินเลย
เรารับไม่ได้ เสียใจมาก คือเค้าก็มีชีวิต เค้าโตมากับเรา  เรารักต้นไม้ของเรามาก
เราไม่คุยกะแม่บ้านคนนั้นเลย ไม่ถามถึงเหตุผลอะไรใดๆ ทั้งนั้น โกรธมาก เสียใจมาก
เราไม่ได้อยู่ ปกป้องเค้าเลย เราเจ็บใจตัวเองตรงนี้
พ่อแม่ เราก็ทำงาน เดินทางตลอด ไม่ค่อยอยู่บ้านเช่นกัน กลับบ้านมารู้อีกทีก็เป็นตอแล้ว


****อยากรบกวนถามผู้รู้ ถามแบบไม่มีความรู้ตรงนี้เลยจริงๆ *****
อยากทราบว่าเค้ายังมีโอกาสโตจากตอได้อีกมั้ย ส่วนตัวเราแค่หวังว่าเค้าจะแตกหน่อได้อีก
โตมาได้อีก แต่ลึกๆ ก็เหมือนรู้ตัวว่ายาก เค้าคงจากไปแล้วเหลือแต่ตอแห้งๆ ไว้ดูต่างหน้า
แล้วมีทางใดจะทำให้เค้ากลับมาได้มั้ย ถ้าตัดไปแล้วก็คือ ตายแล้ว ทำไรไม่ได้ จะได้ทำใจยอมรับ T T