ละครจบไปนานแล้วนะคะ เจ้าของกระทู้ก็พิมพ์บทความนี้ไว้นานแล้วเหมือนกัน แต่พึ่งมีเวลาว่างมาโพสต์
ละครดีๆมีคุณภาพแบบนี้เราจะลืมง่ายๆได้ยังไง


ปดิวรัดา ภรรยาผู้ซื่อสัตย์และภักดีต่อสามี..  
จำได้เลยค่ะว่า แค่เริ่มต้นคำนี้ก็ทำให้ จขกท. สะดุด เหมือนมีความรู้สึกบางอย่างบอกให้ดูเถอะ ดูเถอะ ปกติจขกท.เป็นคนชอบดูละครพีเรียดเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แต่มักเจอละครที่ไม่ค่อยถูกใจเป๊ะเลยทีเดียว  เพราะละครไทยส่วนใหญ่แม้เนื้อเรื่องจะต่างกัน แต่รายละเอียดองค์ประกอบ มักจะคล้ายๆกันเสมอ  ต้องมีตัวร้ายที่ร้ายมาก ตบตีแย่งชิงพระเอก แค่นี้เราก็แอบผิดหวังแล้วค่ะ แต่ ปดิวรัดามาเหนือเมฆมาก ทำลายทุกปราการของคำปรามาสละครของเราให้หมดไปอย่างราบคาบ ตั้งแต่ชื่อเรื่องจนฉากเปิดตัวนางเอก  
“บรรดาเมียทุกเมียที่แจ้งไป เมียยิ่งใหญ่มีหนึ่งนางตามตำรา
เธองามนอก งามใน งามมารยาท
เฉลียวฉลาด สมรัก สมเสน่หา
ซื่อสัตย์ภักดีทุกเวลา “ปดิวรัดา” หมายถึงเธอ”
พอได้เห็นบุรณีอ่านกลอนบทนี้ ค่อนข้างแปลกใจมากเลยค่ะ เนื้อเรื่องปูทางให้นางเอกได้สวย งดงามมาก เบลล่าเล่นบทผู้หญิงเรียบร้อยได้สมบูรณ์แบบมากๆ ดูเป็นธรรมชาติ เพราะด้วยกลอนบทนี้ทำให้เราดูต่อแบบไม่ลังเลทันที ส่วนตัวชื่นชมผู้หญิงเรียบร้อย วางตัวดีเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว (เพราะเราไม่เรียบร้อย)  สมัยนี้ หาผู้หญิงอ่อนหวานแบบธรรมชาติค่อนข้างยากนะคะ
เราเลยอยากรู้จังว่า นางเอกเรื่องนี้จะเป็นเหมือนนางเอกไทยหลายๆคนอีกมั้ย อ่อนแอและต้องได้รับการปกป้อง และเราอยากรู้ด้วยว่า ปดิวรัดา เขาเป็นกันอย่างไร...

พอดูเท่านั้นแหละค่ะ คุณผู้ชมคะ เข้าใจแล้วค่ะว่าทำไมคุณหญิงเพ็ญแขบอกว่านางเอกคือ ปดิวรัดา

ขนลุกมากกับคำพูดนี้จนต้องรีดูหลายครั้ง  ต่อจากนี้จะแยกเป็นข้อๆของการเป็น ปดิวรัดา ของรินที่เราคิดว่าเราได้สัมผัสจากละครนะคะ

1.ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นแม้เธอไม่ได้รักศรัณย์ แต่เมื่อได้เป็นภรรยาของศรัณย์แล้ว เธอก็ทำหน้าที่ไม่มีขาดตกบกพร่องแม้สักเรื่องเดียว สิ่งที่บ่งบอกข้อนี้ได้ดีที่สุดคือ “ทำบ้านให้เป็นบ้าน” เพราะบ้านคือสถานที่ที่เราเมื่ออยู่แล้วมีความสุขที่สุด หากสามีรู้สึกอบอุ่นเมื่ออยู่บ้านก็เป็นสัญญาณที่ดีแล้วค่ะ  แม้เริ่มจากสิ่งเล็กๆน้อยๆเหมือนริน เช่น ทำอาหาร  ทำความสะอาด ทำสวน เธอไม่เคยละเลยสิ่งพวกนี้แม้จะไม่มั่นใจในสามีเพราะมีดวงสวาทอยู่ใกล้ๆ  
-บ้านน่าอยู่ใครๆก็อยากอยู่ จริงมั้ยคะ

2.เป็นคนว่านอนสอนง่าย  ไม่มีทิฐิ และตรงไปตรงมา
รินรับฟังคำสอนของคนอื่นเสมอและนำไปปฏิบัติตามทั้งคำสอนของเจ้าคุณ/คุณหญิงบำรุงประชากิจและคุณหญิงแก้ว เธอยังยอมรับความผิดพลาดของตัวเอง หลายครั้งที่ยอมเป็นคนยอมง้อสามีก่อน(หลังจากรักกัน)ไม่ถือทิฐิส่วนตัว ไม่ถือฐานะ(หลังจากเป็นรพิพันธุ์) เพราะไม่อยากอยู่แบบอึดอัด ไม่มีความสุข ความตรงไปตรงมาของเธอ ทำให้ละครเรื่องนี้พระนางไม่งอนกันนาน ติ่งก็ชื่นใจ

3.สนับสนุนและเข้าใจสามี
รินจะคอยให้กำลังใจช่วยเหลือศรัณต์เสมอในเรื่องงานเพราะรู้ว่าสามีรักงานนี้  แม้จะทำได้เพียงสิ่งเล็กๆน้อยๆเช่น เป็นขวัญกำลังใจให้ผู้หญิงในหมู่บ้าน  และยังแสดงออกชัดเจนค่ะว่าชื่นชมในสิ่งที่สามีทำ เช่น ตอนที่นั่งทำกับข้าวด้วยกันที่หมู่บ้านศรัณต์บอกรินถึงความหมายของข้าราชการ เธอก็ยิ้มรับด้วยสายตาชื่นชม หรือตอนจัดกระเป๋า เสบียงให้ศรัณย์เข้าป่าตามสืบเรื่องเสือขาว

ผู้หญิงแบบนี้ หาได้จากไหนคะ น่ารักมากๆ

3.เข้มแข็ง อดทนและปกป้องตัวเอง
ตอนถูกดวงสวาทระราน ก็ยังใจเย็น บางครั้งสู้กลับแบบชนะขาดด้วย แถมสงบนิ่ง ไม่โวยวาย


4. มีความเป็นมนุษย์ นั่นคือ รักเป็น  โกรธเป็นและแสดงออกมาให้เห็นด้วยว่าโกรธและไม่พอใจ อย่างตอนพระเอกแอบลงบันไดไปหาดวงสวาทวันแต่งงาน  ตรงนี้ทำให้เราอินมากยิ่งขึ้น เพราะความไม่สมบูรณ์แบบของมนุษย์นี่แหละค่ะ คือ เสน่ห์  เราชื่มชมข้อนี้มาก คนดีไม่จำเป็นต้องเก็บความทุกข์ไว้ในใจ แต่ควรกล้าที่จะเรียกร้องสิ่งที่ควรและแสดงออกมาให้คนอื่นรู้ว่า เราก็มีหัวใจ
ยอมรับว่าแรกๆเราเสียน้ำตาให้รินหลายครั้งมาก เพราะความสงสารที่ปลัดไม่ชัดเจนสักที แต่เธอก็ทน อึดไปอีก






5.ทำอาหารเก่ง เสน่ห์ปลายจวักถือเป็นส่วนเสริมในการมัดใจสามีนะคะ
ยอมรับจริงๆว่า ทำให้ผู้หญิงอย่างเราหันมาสนใจการทำอาหารและเริ่มน้ำพริกลงเรืออย่างจริงจัง 555


การถ่ายทำทำให้เราเพลินมากค่ะ ดูรินทำงานของผู้หญิงไปเรื่อยๆ ทำอาหาร เบลล่าสวยมาก

6. มีสติ ใช้สมองในการแก้ไขปัญหา
เห็นได้ชัดเจนจากตอนที่ ดวงส่งโทรเลขไปบอกรินว่า เสื้อผ้าปลัดอยู่ในห้องของเธอ  รินใช้เวลาครุ่นคิด ตรึกตรองเรื่องทั้งหมดสองวัน โดยไม่โวยวายหรือตีโพยตีพายไปก่อนแล้วกลับพระนคร  เธอยังทำหน้าที่นั่งทบทวน ใจเย็นไม่ใช้อารมณ์ จนได้ความจริงหรือตอนที่ปลัดจะปราบเสือขาว ไม่อยากให้รินอยู่ที่บ้าน(ตอนเป็นรพิพันธุ์แล้ว) เห็นดวงสวาทที่รอดจากการฆ่าตัวตายอยู่ในบ้านด้วย จึงทำให้เธอเข้าใจผิดว่าศรัณย์กลับไปคืนดีกับดวง แต่เดินหนีไปได้สักพัก อ้าว คิดได้ว่า คุณปลัดหลอก ฉลาดจริงๆ!




7.ทำสิ่งที่ควรในเวลาอันสมควร
หลังจากจดทะเบียนกันแล้ว มั่นใจ หาความหมายของกันและกันจนเจอ  รินจึงยอมให้ปลัด อิอิ ติ่งตาย ข้อนี้

หรือการง้อสามีโดยการดูแลสามีตอนป่วย

8. ไม่ทิ้งกันและกันในยามลำบาก  ทั้งเรื่องนี้เราจะเห็นนางเอกจะยืนเคียงข้างพระเอกเสมอ แม้ในตอนที่ศรัณย์ลำบากที่สุด


9.เป็นได้ทุกๆอย่างให้สามี  ทั้งงานบ้าน งานเรือน  เรื่องรัก หรือบู๊(ในคราวคับขัน)  ริน ระพีทำได้หมด




หลังจากดูจบแล้ว เราต้องยกนิ้วโป้งให้กับผู้หญิงคนนี้จริงๆ โดยเฉพาะตอนสุดท้าย ประทับใจในความเป็นคุณนายปลัดมาก ยิงปืนช่วยสามีฆ่าโจรก็ได้ ทั้งหวานทั้งเข้มแข็ง
นอกจาก ปดิวรัดา ที่ทำให้เราอยากหาสามีและทำได้อย่างรินแล้ว สิ่งที่เราได้เห็นจากละครเรื่องนี้คือ  สามีผู้ประเสริฐของภรรยา  เช่นกันค่ะ

จขกท.ชื่นชมศรัณย์ที่เป็นแบบอย่างให้ผู้ชายหันมาเป็นสามีที่ดีนะ
-ศรัณย์มีความเกรงใจและยึดมั่นในความถูกต้อง
มีฉากหนึ่งที่ศรัณย์เกือบเผลอไปกับดวงสวาท จู่ๆเขาก็หยุด มารู้ทีหลังตอนคุยกับคุณหญิงแก้วว่า เพราะทุกสิ่งที่รินทำให้เขา ทำให้เขาเกรงใจ แม้จะไม่ได้รัก แสดงให้เห็นว่าเขายังมีสำนึกที่ดี ผู้ชายที่แต่งงานแล้วไม่ควรมีหญิงอื่น  หลังๆบอกให้นางเอกเชื่อใจ ไว้ใจ เข้าใจอีกด้วย ช่างพูดช่างจานะพ่อคุณ


แถมยังเป็นคนดี ผดุงความยุติธรรมให้กับสังคมในเรื่องการปราบเสือขาว สามีก็รักษาหน้าที่ได้ดีไม่แพ้ภรรยาเลยค่ะ มีอาชีพ รักในเกียรติศักศรีดิ์

ขอสารภาพว่าเรื่องนี้เป็นละครเรื่องแรกที่เห็นพระเอกทำงานจริงๆจังๆ ไม่ได้สักแต่ว่าทำเช้าเย็นกลับ เรายังประทับใจฉากนี้ไม่หาย
“สิ่งดีงามทั้งปวง จงพร้อมหน้ามาต่อสู้ ขอให้อาคมอันเสื่อมทรามจงวิบัติ!”


ศรัณต์อ่อนโยนต่อภรรยา
พระเอกทำแบบนี้ตลอดหลังจากที่แต่งงานกันเลยค่ะ หรือก่อนแต่งด้วยก็ไม่รู้นะ


ศรัณย์สนับสนุนภรรยาไปในทางที่ดี
ฉากนี้ทำเอาเราร้องไห้ รู้เลยว่าคุณปลัดเค้ารักภรรยาขนาดไหน ที่ทำเป็นโกรธนางเอกเพราะอยากให้ภรรยาได้ดีนี่เอง บางทีก็เข้าใจเหตุผลเค้านะ แต่ตอนดูนี่ รับไม่ได้ คุณปลัดทำไมทำแบบนี้!

-ศรัณย์ยกย่อง ชมเชยภรรยา
บางครั้งการชมเชยฝ่ายตรงข้ามบ้างก็ทำให้ความรักหอมหวานงอกงามขึ้นได้นะคะ พูดง่ายๆคือ จีบเมียบ่อยๆค่ะ  ติ่งอย่างเราก็พลอยฟินไปกับความรักของสองคนนี้ด้วย



เรื่องฉาก เสื้อผ้า ทรงผม ต้องชมทีมงานว่า ทำได้ดีเหมือนสมัยก่อนจริงๆ สวยงามมากๆ องค์ประกอบละครลงตัว
อาหารไทยด้วย ทำเราหิว บางเมนูเกิดมาคนไทยอย่างเรายังไม่เคยกินเลย555 ต้องหากินซะแล้ว


ส่วนรินทำให้เราอยากเป็นปดิวรัดากับเขาบ้าง ลุกขึ้นมาปฏิวัติตัวเอง
ส่วนปลัดศรัณย์ ทำให้เราอยากมีสามี(ดีๆ)บ้าง 5555

คำคมที่แทรกไว้ในเรื่อง บทละครที่ลงตัวสลวย ตัวละครมีความคิดความอ่าน กระจายบทได้ทั่วถึงในเรื่องของคำคม  ตัวละครสีเทา ดีบ้างเลวบ้างปะปนกันบางเวลาให้สมกับเป็นคน เช่น บารณีที่เหวี่ยงบ้างดีบ้าง แต่โชคดีที่ดีมากกว่าร้าย ดวงสวาทที่รักพระเอกจริงๆ  
หรือไม่สงสัยเลยทำไมพระเอกและนางเอกถึงได้เติบโตมาเป็นคนดีเพราะทั้งบ้านบำรุงประชากิจมีแต่คนดีๆ  คุณหญิงแก้วธรรมะธรรมโมสอนลูกชายตลอด เราก็คอยฟังกะเขาอยู่เรื่อย5555
แต่เราข้องใจอยู่เรื่องหนึ่ง  เรื่องเดียว ทำไมต้องจบบริบูรณ์ที่บ้านนางเอกด้วยคะ น่าจะจบที่บ้านพระเอก ที่ที่เรื่องทุกๆอย่างมันเริ่มขึ้น บ้านขนาดกลางดูอบอุ่นๆ หรือไม่ก็สวน TT  แล้วทำไมไม่ให้คนดูเห็นเขาสองคนมีลูกกันเลย เสียใจอ่ะ 55555


แต่นอกจากนั้นแล้ว เรายังชอบเรื่องของความรักที่พระเอกและนางเอกเริ่มแรกไม่ได้รักกัน แต่ค่อยๆรักกันด้วยความมีเหตุมีผล รักในสิ่งที่เป็นตัวตนของกันและกันจริงๆ เห็นแล้วมันละมุน คิดแล้วยังสงสัยเลยว่า ความรักของคนสมัยก่อนทำไมถึงได้สวยงามและให้ความรู้สึกเย็นๆ ไม่ร้อนรุ่มเหมือนคนสมัยนี้  ละครทำให้เราเชื่อจริงๆค่ะว่า นี่คือรักแท้ ไม่ใช่รักฉาบฉวย  
เราขอฝากคำคมของเจน ออสเตน ไว้นะคะ  
It is such a happiness when good people get together and they always do.
ช่างมีความสุขจริงๆ เมื่อได้เห็นคนดีๆรักกันและพวกเขาก็มักจะรักกันเสมอ


ปล. เจ้าของกระทู้ไม่สามารถแทรกรูปลงได้เลยค่ะ เสียใจจัง