มาเข้าถึงจิตวิญญาณของการกีฬาก็ต่อเมื่อจบชีวิตการเป็นนักกีฬาแล้ว ช่างน่าเสียดายจริงๆ มาเข้าใจก็ต่อเมื่อตนเองได้เป็นโค้ชได้มองในภาพรวม เราอยากทำนักกีฬาให้เป็นเยาวชนที่ดีมีคุณภาพของสังคม มิใช่เครื่องจักรล่าเหรียญรางวัล ตราบใดที่เครื่องจักรนั้นทำผลงานให้ไม่ได้ ก็กลายเป็นสิ่งที่ไร้ความหมายไม่มีความสำคัญใดๆอีกต่อไป สิ่งนี้เป็นทัศนคติแย่ๆที่บรรดาผู้ปกครอง ครูสอนหรือแม้กระทั่งระดับสมาคม บางครั้งมันไม่ได้แสดงออกมาตรงๆ เป็นแนวความคิดที่ค่อยๆซึมซับมาในหลายๆรูปแบบ

บอกตรงๆตอนเป็นนักกีฬา มีความคิดติดลบมาก ทุกครั้งที่ตนเองพ่ายแพ้ จะรู้สึกหดหู่มาก และจะกดดันตัวเองฝึกซ้อมอย่างหนัก ไม่สนใจอาการบาดเจ็บทางร่างกาย ฝึกขนาดที่ว่าจะแยกความเจ็บจากร่างกายออกจากจิตใจ เจ็บแค่ไหนชั้นก็จะทน เพราะถ้าชั้นไม่ทน และถ้าไปแข่งไม่มีผลงาน ชั้นจะหมดคุณค่าทันที เมื่อทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ จากนักกีฬาชั้นดีที่มีอนาคต และน่าจะมีอายุการใช้งานที่นานกว่านี้ กว่าจะรู้ตัวว่าตัวเองไม่ไหวทั้งร่างกายและจิตใจเกินที่จะเยียวยาก็สายเสียแล้ว บางอย่างพังแล้วซ่อมไม่ได้ จิตใจซ่อมได้ถ้ามีคนที่เข้าใจมาปรับทัศนคติและแนวคิดเสียใหม่ นักกีฬาเยาวชนบางคนอนาคตไกล แต่ต้องเลิกเล่นก่อนเวลาอันควรเพราะอัดซ้อมหนักมาตั้งแต่เด็ก ตามที่พ่อแม่และผู้ฝึกสอนวางแผนไว้ให้ เพราะคิดว่านี่คือสิ่งที่ดีที่สุด ได้ผลงานง่ายที่สุด เด็กเหล่านี้เมื่อเข้าสู่วัยรุ่น ครึ่งหนึ่งเลิกเล่นเพราะบาดเจ็บและเบื่อ!!!

วันนี้อยากเห็นเด็กๆและเยาวชนเจิดจรัสในแต่ละชนิดกีฬาที่เค้าเล่น ถึงแม้เด็กจะพ่ายแพ้ในการแข่งขันสิ่งนั้นไม่ได้หมายความว่าเค้าเป็นเด็กที่ห่วยแตก อยากให้ครอบครัวและผู้ฝึกสอนทุกคนเข้าใจจุดนี้ ปรับทัศนคติของตนเอง มอบแนวคิดดีๆทางการกีฬาให้เด็กๆ เพราะผลที่จะเกิดขึ้นจากแนวความคิดนี้คือ โค้ชสอนอย่างมีความสุข พ่อแม่เชียร์กีฬาอย่างมีความสุข นักกีฬาฝึกซ้อมและแข่งขันอย่างมีความสุข ร่างกายสมบูรณ์แข็งแรง จิตใจแจ่มใส ทำให้เรื่องของการแพ้ชนะเป็นเรื่องปกติ ปลูกฝังมารยาททางการกีฬาที่ดีงาม สร้างมิตรภาพให้มากที่สุด เมื่อพลังทางด้านบวกมา ศักยภาพในการเล่นกีฬามีมากกว่าเดิม เด็กๆจะเล่นกีฬาด้วยสมองที่ปลอดโปร่ง ไม่ต้องระแวงระวังอะไร

สังเกตุกับตัวเองสมัยก่อนแมทช์ไหนตั้งใจมากเกิน กดดันมากเกิน เราจะเล่นไม่ดี แมทช์ไหนไม่ได้คาดหวังอะไร จะเล่นได้ดี

อยากเห็นเยาวชนไทยเป็นคนมีคุณภาพ โดยใช้กีฬาเป็นเครื่องมือ แต่ทั้งนี้จะสร้างคน หรือทำลายคน ต้องใช้ให้ถูกวิธีนะคะ

วิว เยาวภา บุรพลชัย

คัดลอกจาก.. https://www.facebook.com/yaowapa.boorapolchai?fref=nf