ไปวัดต่างจังหวัดแห่งหนึ่ง (ขอสงวนชื่อ)
เพราะพระองค์นั้นขอไว้

ลูกๆให้เงินมา บอกจะเอาไปทำอะไรก็ได้
ก็เลยไปเที่ยวต่างจังหวัด กับสหายธรรม

ตื่นเช้าก็ซื้อของใส่บาตรปรกติ
เจอพระสะพายร่มกรด ย่าม ถือบาตร จีวรเก่าเชียว

ก็เลยใส่บาตรไป แล้วถามท่านว่า จะไปใหน
ท่านบอกว่า ไปเดินเที่ยวมา กำลังจะกลับวัด

ตอนแรกไม่ได้คิดจะไปที่วัดนั้น
แต่พอใส่บาตรเสร็จก็ขึ้นรถ กะว่าจะไปกินข้าวกัน

คนขับรถบอกว่าคนในตลาดชมชอบพระรูปหนึ่ง
บอกว่าเป็นพระที่ดีมาก สมถะ ไม่รับของอะไรเลย
ถวายอะไรก็ไม่เอา ชอบออกธุดงค์ นานๆถึงจะกลับ
วันนี้ท่านกลับมา ชาวบ้านจะรวมกลุ่มเข้าไปกราบกัน

ก็เลยถามคนขับว่า ใช่รูปที่ใส่บาตรเมื่อกี้หรือเปล่า?
คนขับบอกว่า"ใช่"

เลยถามความเห็นกันว่าสายๆลองไปหากันมั้ย
คนขับเขาบอกว่า รู้จักทางไป ก็เห็นตรงกันว่า "ไป"

เข้าไปในวัด มองดูเก่าๆ แต่สะอาด
เห็นมีแต่หมา ไม่เห็นมีคนเลย หันซ้ายขวาอยู่นาน

มีเสียงรถเข้ามา เห็นคนนั่งท้ายกระบะเข้ามา
เขามาจอดตรงที่เรายืนกันอยู่ แล้วถามเราว่า
จะมาหาพระเหรอ? เราบอกว่า"ใช่"
เขาบอกให้ตามมา

เข้าไปข้างใน มีต้นไม้สองข้างทาง
"เดินเข้าไปเงียบๆ" ชาวบ้านบอก "รอตรงนี้เงียบๆ"

สักพักมีพระเดินมา เป็นรูปเดียวกับที่เราใส่บาตร
ก็พูดคุยกันปกติ ชาวบ้านบ้าง พระพูดบ้าง เราบ้าง
คุยกันนานเหมือนกัน

สุดท้ายก็เตรียมจะถวายของ
เราตั้งใจจะถวายอาหาร สังฆทาน จีวร ปัจจัย
พระหลวงพ่อรูปนั้นไม่รับสักอย่างเดียว

อาหารก็ไม่เอา บอก"อิ่มแล้ว"
สังฆทานกับจีวรก็ไม่เอาบอก "มีพอแล้ว"
ถวายปัจจัยเพื่อหวังให้ไปบูรณะวัด
ท่านก็ไม่ยอมรับบอกว่า "ไม่จำเป็น"

เรามองหน้ากัน แล้วถามหลวงพ่อว่า
เราทำอะไรผิดไปหรือเปล่า?

ท่านบอก "โยมไม่ผิดหรอก นั่งเงียบๆ
และตั้งสติฟังดีๆนะ ปัจจัยเหล่านี้เป็นสิ่งจำเป็น
แต่อะไรที่มากไปก็เป็นโทษ น้อยไปก็เป็นโทษ
คนๆเดียว วัดๆเดียว มันควรมีของแค่พอดี
ถ้าไม่อยากเป็นต้นเหตุของการสะสมกิเลสให้พระ
โยมอย่าคิดแต่จะถวายของ โยมต้องคิดที่จะสร้าง
จิตใจตัวเองไปพร้อมกับพระ เพื่อละกิเลสในใจตัว
นี่คือสิ่งที่ถูกต้อง และควรกระทำอย่างเร่งด่วน

พวกเราถาม "อะไรที่ต้องทำเร่งด่วน"
ท่านบอกว่า "นั่งยืนเดินนอนเงียบๆ ดูใจตัวให้มากๆ
ฝึกสติให้แข้มแข็ง ทำไปพร้อมๆกัน
เมื่อถึงที่หมาย เราทุกคนก็จะเข้าใจในธรรมแท้จริง
แล้วท่านก็บอกให้ทุกคนอยู่เงียบๆ

วันนั้นมีความสุขใจมากเลย
คุณคิดว่าไง ?