สวัสดีทุกโค้นนน ที่เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพราะเราอยากถามความรู้สึกจากใครหลายๆคนว่า มีใครเป็นเเละเจอแบบเราบ้าง เริ่มต้นเล่าจากตอนเเรกเลยน้ะที่มันเป็นจุดเริ่มต้นของการสงสัยจนเป็นเรื่องข้างคาใจในวันนี้ 5555555 #ขอเรียกแทนตัวเองว่า กี้ ส่วนเรียกแทนผู้ชายในท้องเรื่องว่า มาร์ค น้ะ
คือ ช่วงนั้นเรากำลังจะจบ ม.3 อ้ะ เรากำลังหาที่เรียนใหม่ พอดีมีอาจาร์ยจากโรงเรียนอื่นมาเเนะเเนวที่โรงเรียนพอดี มีโรงเรียนหนึ่ง เเนะเเนวสาขาวิชาธุรกิจค้าปลีก ซึ่งเรียนไปทำงานไปมีรายได้ระหว่างเรียน เราก็ตกลงกับเพื่อนว่าจะเรียนด้วยกัน
พอถึงวันเปิดเทอม ครูก็ให้เลือกกลุ่มลงว่าจะเรียนก่อนหรือฝึกงานก่อน (เรียนสามเดือนฝึกงานสามเดือน) เราก๋เลือกฝึกงานก่อนเลย เพราะอะไรไม่รู้ เราฝึกงานที่เซเว่น เลือกลงร้านเรียบร้อยว่าจะฝึกร้านไหน เมื่อถึงเวลาฝึกงานเราได้ลงผลัดบ่าย ซึ่งเข้าบ่ายโมงถึงห้าทุ่มวันไหนมีโอทีก็เลิกดึก ตีสองก็มี ด้วยความที่บ้านเราอยู่อีกจังหวัดจากที่เรียนซึ่งเดินทางลำบากมาก เราจึงปรึกษาคนที่บ้านจะมาเช่าห้องอยู่ใกล้ที่ทำงาน ใช่สิที่ผ่านมาเราอยู่ในกรอบตลอด 5555555 สนุกแน่คราวนี้คิดไม่ผิดจริงๆที่เลือกเรียนสาขานี้ อิอิ พอถึงวันฝึกงาน เราก็ไปฝึกงานตามปกติ จนวันที่10เป็นวันเงินเดือนเราออก พี่ที่ร้านก็นัดกันเที่ยว เราตกลงปลงใจว่าจะเที่ยวที่ #ขอใช้นามผับว่า โอโซน ซึ่งเป็นผับที่วัยรุ่นละแวกนั้นนิยมเที่ยวกัน เราก็ไปกับพี่ๆที่ร้านนั้นแหละ ก็กินเหล้ามองคนนู้นคนนี้ เต้นบ้าง เดินไปนู้นไปนี้บ้างตามประสา และแล้วก็มีชายนนึงเป็นคนไทยแท้ แต่ หน้าตาเหมือนลูกครึ่ง ตัวเล็ก เเต่งตัวสมาร์ต หน้าหวานจมูกโด่งมาก ขาว น่ารักสุดๆ เรียกได้ว่าหล่อเลยแหละ ซึ่งสาวๆหลายคนก็หมายปองนายไม่เบา เดินเข้ามาขอชนแก้ว (ก็คือมาร์คนั้นแหละ)
มาร์ค : ชนแก้วหน่อยดิ ตอนนั้นเราเริ่มตึงๆเลยไม่ค่อยได้สนใจ แต่ก็ชนแก้วไปแล้วนางก็ถามอีกว่า
มาร์ค : เมาดิบหรอ 555555
เรา : ยิ้มมมมม
เพราะเค้าหล่อ งานนางดีมากกกก เราเขินมากตอนนั้น แล้วซักพักนางก็มากอดคอเรา เราตกใจมากเพราะนางจู่โจมมากไปเราไม่เคยเจอเเบบนี้อีกอย่า
งนางหล่อ แล้วเราก็เคยเห็นนางก่อนหน้าที่จะมาเจอกันในผับเราก็ชอบนางนานแล้วแหละ แต่ก็ไม่ได้สนใจเพราะไม่ค่อยได้เจอ
ตอนจะกลับทุกคนเละ เราก็เละ เมามากกลับไม่หวต้องให้เพื่อนพากลับเพราะตอนนั้นเรายังเช่าบ้านอยู่กับเพื่อนสองคน มีพี่ที่ร้านคนนึงเป็นวัยรุ่นนี้แหละแล้วอีกอย่างเค้าเป็นเพื่อนกับมาร์คสะด้วย แน่นอนเค้าต้องกลับบ้านด้วยกัน 55555 แล้วจะมีอะไรหน้ะหรอ ก็ชวนไปต่อไงถามได้ 55555
พี่เรา : ไปกินข้าวต้มร้อนๆแก้แฮงค์กันมั้ย
เรา+เพื่อน : มองหน้ากัน
พี่เรา : บ้านอยู่ไหนอ้ะ กลับไหวป่ะ
เรา : เดี๋ยวค่อยคุยกันตอนนี้มึนหัวมาก ไปไหนก็ไป
เราขี่วนกันอยู่นานเลือกร้านไม่ถูก พอได้ร้านก็พากันสั่งอาหาร เรานั่งหันหน้าเข้าหามาร์ค แน่นอนเรามองหน้ากันได้อย่างชัดเจน 55555 แอบเขินเเบบเนียนๆด้วยแหละ ระวังกินพี่เราก็ถามขึ้นมาว่า
พี่เรา : กี้บ้านอยู่ไหน
เรา : อยู่ซอยโรงเเรม อินเฮาท์ อ่ะ
มาร์ค : เห้ยจริงง อยู่ซอบเดียวกันเลย บ้านหลังไหนอ้ะ
เรา : บ้านสองชั้นหลังสีฟ้าอ้ะ
พี่เรา : กุ้งดีล้ะ เดี๋ยวคืนนี้พี่นอนด้วยน้ะ
มาร์ค : เอ้า เเล้วกูอ้ะ นอนบ้านกูดิ
พี่เรา : หื่ย นอนบ้านกี้แหละ มีก้องว่างม้ะ
เรา : มีข้างล่างอ้ะว่าง ส่วนกี้กับเพื่อนนอนกันคนล้ะห้อง 5555555 ให้นอนข้างล่างกล้านอนป้ะ เรากับเพื่อนหัวเราะ แต่จริงๆก็รู้ว่าพี่เราคิดอะไรอยู่เหมือนเค้าอยากจะกินเพื่อนเรายังไงยังงั้น แต่เราก็ตีเนียน เพราะเราแอบหวังจะขย้ำมาร์ค 555555555555555
พอตอนกลับระหว่างขี่รถตามกัน เราเริ่มคิดวนไปวนมา ว่าเห้ยย เค้าจะไปป้ะว้ะ เค้าจะนอนมั้ยกับเรามั้ยว่ะ เราจะมีโอกาสมั้ยว้ะ จริงๆคืออยากได้มาร์ค ก็ดูแมร่งหล่อน่ารักขนาดนั้นใครจะไม่จ้องหล้ะ พอถึงหน้าบ้านเรา บ้านเราถึงก่อนบ้านมาร์คนึดนึง เพื่อนเราจอดรถ เราลงไปเปิดประตูแล้วเดินไปประตูบ้าน พี่เรากับมาร์คซึ่งขี่รถตามมาห่างๆก็เลี้ยวรถเข้ามาจอดหน้าบ้านเรา เเล้วก็พูดว่า
พี่เรา : ป้ะ นอนกันนน กูนอนนี้น้ะมาร์คนอนมั้ย
มาร์ค : กูไม่กล้า ไม่เอาอ้ะ กูกลับไปนอนบ้านดีกว่า ตอนนั้นเรากับเพื่อนก็ยืนหัวเราะที่เค้าถกเถียงกันด้วยท่าทีที่กวนตีน
มาร์คทำท่าทีเหมือนจะเดินออกจากประตูรั้วบ้านเรา ตอนนั้นใจเราเริ่มหวั่นๆหวิวๆ แบบ สัส ทำไมว้ะ ห่านิเดินกับมาเดี๋ยวนี้ ยังไงพี่กูกับเพื่อนกูก็ต้องนอนด้วยกันอยู่ล้ะ สันดารผู้ชายเราอ่านใจพี่เราออก ก็ต้องมานอนห้องกูดิว้ะสัส 555555 ด่าในใจเพราะเร็งมานานจะอาวววววว
เเล้วมาร์คก็หันเดินกลับมาพร้อมบอกว่า
มาร์ค : เอ้อออ กูนอนนี้ก็ได้ว้ะ แต่ก็ทำท่าทางลังเลเหมือนไม่กล้า แต่พี่เรานิขึ้นชั้นสองล้ะ 55555
ตอนนั้นเราก็นิ่งๆไม่ได้เเสดงอาการอะไรใดๆทั้งสิ้น เราปิดประตูเเล้วเดินขึ้นบันไดตาหลังมาร์ค ก่อนจะเปิดไฟห้องตัวเองเเล้วเดินไปนอนสลบบนที่นอน ตอนนั้นเราไม่สนใจคิดแต่จะนอนอย่างเดียว เพื่อนเรากับพี่เราเเล้วก็มาร์คก็มัวเเต่เล่นกันหยอกกันอยู่เเต่เราอ้ะ สลบไปล้ะ สักพักมาร์คก็เดินเข้ามาในห้องเเล้วบอกว่า
มาร์ค : ขอผ้าห่มกับหมอนหน่อย จะนอนตรงนี้ เราก็ยิบให้ไปแต่ไม่ก็ไมาสนใจเพราะเราง่วงและเพลียมากแถมยังต้องตื่นไปฝึกงานแต่เช้าอีก ก็กะจะนอนเอาเเรง แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น มาร์คเรียกเรา
มาร์ค : กี้ กี้ นอนล้ะหรอ เค้าขับเข้ามาหาเราบนที่นอน ส่วนเพื่อนเรากับพี่เราหน้ะหรอไม่ต้องพูดถึงจ้าาป่านนี้เรียบร้อยล้ะ
เรา : หื้อ อะไร มีไรหรอ ผู้ด้วยเสียงอ่อยๆแบบซึมอยู่ตอนนั้น
มาร์ค : ขอนอนบนที่นอนด้วยดิ หนาวอ้ะ นอนพื้น เราก็ขยับให้
เรา : ขยับมาดิ นอนข้างๆกันไม่เป็นไรหรอก นาทีนั้นเราร้อนรุ้มไปทั้งตัววว เเบบเขินที่ได้อยู่ใกล้ๆเค้า ตาเราโตขึ้นทันที หาบง่วงส่างไปเลย นาทีนั้น
มาร์ค : ขอกอดได้มั้ย
เรา : เงียบบบบบบบบ
มาร์ค : น้ะ ขอกอดอย่างเดียวไม่ทำไรสันยา
เรา : อื้ม ก้ได้ พอนางกอดเท่านั้นแหละ อีนางเอ้ยยย อกอีกี้จะเเตก สิ่งที่เราหวังมันกำลังจะเกิดดด เรากำลังจะได้เค้ามาเป็นเจ้าของ แน่ๆคืนนี้ต้องเเน่ๆ 555555555555555555
#จะเป็นยังไงต่อเดี๋ยวมาเล่าให้ฟังน้ะค้ะ ง่วงมากค้ะ อิอิ ฝรรดีทุกโค้นนนน
เป็นคนขี้เบื่อ ก็ให้ความชัดเจนกับใครไม่ได้หรอ ?
คือ ช่วงนั้นเรากำลังจะจบ ม.3 อ้ะ เรากำลังหาที่เรียนใหม่ พอดีมีอาจาร์ยจากโรงเรียนอื่นมาเเนะเเนวที่โรงเรียนพอดี มีโรงเรียนหนึ่ง เเนะเเนวสาขาวิชาธุรกิจค้าปลีก ซึ่งเรียนไปทำงานไปมีรายได้ระหว่างเรียน เราก็ตกลงกับเพื่อนว่าจะเรียนด้วยกัน
พอถึงวันเปิดเทอม ครูก็ให้เลือกกลุ่มลงว่าจะเรียนก่อนหรือฝึกงานก่อน (เรียนสามเดือนฝึกงานสามเดือน) เราก๋เลือกฝึกงานก่อนเลย เพราะอะไรไม่รู้ เราฝึกงานที่เซเว่น เลือกลงร้านเรียบร้อยว่าจะฝึกร้านไหน เมื่อถึงเวลาฝึกงานเราได้ลงผลัดบ่าย ซึ่งเข้าบ่ายโมงถึงห้าทุ่มวันไหนมีโอทีก็เลิกดึก ตีสองก็มี ด้วยความที่บ้านเราอยู่อีกจังหวัดจากที่เรียนซึ่งเดินทางลำบากมาก เราจึงปรึกษาคนที่บ้านจะมาเช่าห้องอยู่ใกล้ที่ทำงาน ใช่สิที่ผ่านมาเราอยู่ในกรอบตลอด 5555555 สนุกแน่คราวนี้คิดไม่ผิดจริงๆที่เลือกเรียนสาขานี้ อิอิ พอถึงวันฝึกงาน เราก็ไปฝึกงานตามปกติ จนวันที่10เป็นวันเงินเดือนเราออก พี่ที่ร้านก็นัดกันเที่ยว เราตกลงปลงใจว่าจะเที่ยวที่ #ขอใช้นามผับว่า โอโซน ซึ่งเป็นผับที่วัยรุ่นละแวกนั้นนิยมเที่ยวกัน เราก็ไปกับพี่ๆที่ร้านนั้นแหละ ก็กินเหล้ามองคนนู้นคนนี้ เต้นบ้าง เดินไปนู้นไปนี้บ้างตามประสา และแล้วก็มีชายนนึงเป็นคนไทยแท้ แต่ หน้าตาเหมือนลูกครึ่ง ตัวเล็ก เเต่งตัวสมาร์ต หน้าหวานจมูกโด่งมาก ขาว น่ารักสุดๆ เรียกได้ว่าหล่อเลยแหละ ซึ่งสาวๆหลายคนก็หมายปองนายไม่เบา เดินเข้ามาขอชนแก้ว (ก็คือมาร์คนั้นแหละ)
มาร์ค : ชนแก้วหน่อยดิ ตอนนั้นเราเริ่มตึงๆเลยไม่ค่อยได้สนใจ แต่ก็ชนแก้วไปแล้วนางก็ถามอีกว่า
มาร์ค : เมาดิบหรอ 555555
เรา : ยิ้มมมมม
เพราะเค้าหล่อ งานนางดีมากกกก เราเขินมากตอนนั้น แล้วซักพักนางก็มากอดคอเรา เราตกใจมากเพราะนางจู่โจมมากไปเราไม่เคยเจอเเบบนี้อีกอย่า
งนางหล่อ แล้วเราก็เคยเห็นนางก่อนหน้าที่จะมาเจอกันในผับเราก็ชอบนางนานแล้วแหละ แต่ก็ไม่ได้สนใจเพราะไม่ค่อยได้เจอ
ตอนจะกลับทุกคนเละ เราก็เละ เมามากกลับไม่หวต้องให้เพื่อนพากลับเพราะตอนนั้นเรายังเช่าบ้านอยู่กับเพื่อนสองคน มีพี่ที่ร้านคนนึงเป็นวัยรุ่นนี้แหละแล้วอีกอย่างเค้าเป็นเพื่อนกับมาร์คสะด้วย แน่นอนเค้าต้องกลับบ้านด้วยกัน 55555 แล้วจะมีอะไรหน้ะหรอ ก็ชวนไปต่อไงถามได้ 55555
พี่เรา : ไปกินข้าวต้มร้อนๆแก้แฮงค์กันมั้ย
เรา+เพื่อน : มองหน้ากัน
พี่เรา : บ้านอยู่ไหนอ้ะ กลับไหวป่ะ
เรา : เดี๋ยวค่อยคุยกันตอนนี้มึนหัวมาก ไปไหนก็ไป
เราขี่วนกันอยู่นานเลือกร้านไม่ถูก พอได้ร้านก็พากันสั่งอาหาร เรานั่งหันหน้าเข้าหามาร์ค แน่นอนเรามองหน้ากันได้อย่างชัดเจน 55555 แอบเขินเเบบเนียนๆด้วยแหละ ระวังกินพี่เราก็ถามขึ้นมาว่า
พี่เรา : กี้บ้านอยู่ไหน
เรา : อยู่ซอยโรงเเรม อินเฮาท์ อ่ะ
มาร์ค : เห้ยจริงง อยู่ซอบเดียวกันเลย บ้านหลังไหนอ้ะ
เรา : บ้านสองชั้นหลังสีฟ้าอ้ะ
พี่เรา : กุ้งดีล้ะ เดี๋ยวคืนนี้พี่นอนด้วยน้ะ
มาร์ค : เอ้า เเล้วกูอ้ะ นอนบ้านกูดิ
พี่เรา : หื่ย นอนบ้านกี้แหละ มีก้องว่างม้ะ
เรา : มีข้างล่างอ้ะว่าง ส่วนกี้กับเพื่อนนอนกันคนล้ะห้อง 5555555 ให้นอนข้างล่างกล้านอนป้ะ เรากับเพื่อนหัวเราะ แต่จริงๆก็รู้ว่าพี่เราคิดอะไรอยู่เหมือนเค้าอยากจะกินเพื่อนเรายังไงยังงั้น แต่เราก็ตีเนียน เพราะเราแอบหวังจะขย้ำมาร์ค 555555555555555
พอตอนกลับระหว่างขี่รถตามกัน เราเริ่มคิดวนไปวนมา ว่าเห้ยย เค้าจะไปป้ะว้ะ เค้าจะนอนมั้ยกับเรามั้ยว่ะ เราจะมีโอกาสมั้ยว้ะ จริงๆคืออยากได้มาร์ค ก็ดูแมร่งหล่อน่ารักขนาดนั้นใครจะไม่จ้องหล้ะ พอถึงหน้าบ้านเรา บ้านเราถึงก่อนบ้านมาร์คนึดนึง เพื่อนเราจอดรถ เราลงไปเปิดประตูแล้วเดินไปประตูบ้าน พี่เรากับมาร์คซึ่งขี่รถตามมาห่างๆก็เลี้ยวรถเข้ามาจอดหน้าบ้านเรา เเล้วก็พูดว่า
พี่เรา : ป้ะ นอนกันนน กูนอนนี้น้ะมาร์คนอนมั้ย
มาร์ค : กูไม่กล้า ไม่เอาอ้ะ กูกลับไปนอนบ้านดีกว่า ตอนนั้นเรากับเพื่อนก็ยืนหัวเราะที่เค้าถกเถียงกันด้วยท่าทีที่กวนตีน
มาร์คทำท่าทีเหมือนจะเดินออกจากประตูรั้วบ้านเรา ตอนนั้นใจเราเริ่มหวั่นๆหวิวๆ แบบ สัส ทำไมว้ะ ห่านิเดินกับมาเดี๋ยวนี้ ยังไงพี่กูกับเพื่อนกูก็ต้องนอนด้วยกันอยู่ล้ะ สันดารผู้ชายเราอ่านใจพี่เราออก ก็ต้องมานอนห้องกูดิว้ะสัส 555555 ด่าในใจเพราะเร็งมานานจะอาวววววว
เเล้วมาร์คก็หันเดินกลับมาพร้อมบอกว่า
มาร์ค : เอ้อออ กูนอนนี้ก็ได้ว้ะ แต่ก็ทำท่าทางลังเลเหมือนไม่กล้า แต่พี่เรานิขึ้นชั้นสองล้ะ 55555
ตอนนั้นเราก็นิ่งๆไม่ได้เเสดงอาการอะไรใดๆทั้งสิ้น เราปิดประตูเเล้วเดินขึ้นบันไดตาหลังมาร์ค ก่อนจะเปิดไฟห้องตัวเองเเล้วเดินไปนอนสลบบนที่นอน ตอนนั้นเราไม่สนใจคิดแต่จะนอนอย่างเดียว เพื่อนเรากับพี่เราเเล้วก็มาร์คก็มัวเเต่เล่นกันหยอกกันอยู่เเต่เราอ้ะ สลบไปล้ะ สักพักมาร์คก็เดินเข้ามาในห้องเเล้วบอกว่า
มาร์ค : ขอผ้าห่มกับหมอนหน่อย จะนอนตรงนี้ เราก็ยิบให้ไปแต่ไม่ก็ไมาสนใจเพราะเราง่วงและเพลียมากแถมยังต้องตื่นไปฝึกงานแต่เช้าอีก ก็กะจะนอนเอาเเรง แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น มาร์คเรียกเรา
มาร์ค : กี้ กี้ นอนล้ะหรอ เค้าขับเข้ามาหาเราบนที่นอน ส่วนเพื่อนเรากับพี่เราหน้ะหรอไม่ต้องพูดถึงจ้าาป่านนี้เรียบร้อยล้ะ
เรา : หื้อ อะไร มีไรหรอ ผู้ด้วยเสียงอ่อยๆแบบซึมอยู่ตอนนั้น
มาร์ค : ขอนอนบนที่นอนด้วยดิ หนาวอ้ะ นอนพื้น เราก็ขยับให้
เรา : ขยับมาดิ นอนข้างๆกันไม่เป็นไรหรอก นาทีนั้นเราร้อนรุ้มไปทั้งตัววว เเบบเขินที่ได้อยู่ใกล้ๆเค้า ตาเราโตขึ้นทันที หาบง่วงส่างไปเลย นาทีนั้น
มาร์ค : ขอกอดได้มั้ย
เรา : เงียบบบบบบบบ
มาร์ค : น้ะ ขอกอดอย่างเดียวไม่ทำไรสันยา
เรา : อื้ม ก้ได้ พอนางกอดเท่านั้นแหละ อีนางเอ้ยยย อกอีกี้จะเเตก สิ่งที่เราหวังมันกำลังจะเกิดดด เรากำลังจะได้เค้ามาเป็นเจ้าของ แน่ๆคืนนี้ต้องเเน่ๆ 555555555555555555
#จะเป็นยังไงต่อเดี๋ยวมาเล่าให้ฟังน้ะค้ะ ง่วงมากค้ะ อิอิ ฝรรดีทุกโค้นนนน