(สมุดปกหลังเล่มหนา  ด้านในเป็นข้างหลังของกระดาษเหลือใช้จากการถ่ายเอกสาร  เต็มไปด้วยลายมือขยุกขยุยเหมือยขนหงิกสีดำจากปากกาหลากสี  เกลื่อนรอยขีดฆ่า  ลูกศรชี้โยงสลับซับซ้อนวุ่นวายเหมือนเขาวงกตที่เต็มไปด้วยปริศนา  ผมเจอสมุดเล่มนี้ตอนไปยืนเยี่ยวข้างถังขยะสีเหลืองแตกและตูดทะลุ  มันนอนเน่าเหมือนกองอ้วกหรือศพแมวตายจากการถูกรถกระบะโหลดเตี้ยและเปิดเพลงเสียงดังผ่านหน้าต่างเปิดค้างชนกลางถนนในซอยหมู่บ้านที่มีป้ายจำกัดความเร็วว่า ๓๐  ผมรีบบิดเอว  ไม่ใช่ถือว่าหนังสือเป็นของศักดิ์สิทธิ์อะไรหรอก  แต่สะดุดตากับตัวหนังสือสีขาวบนปกสีดำ

THE FIGHT COOKBOOK

เหมือนหนังสืออนาคิสต์คุกบุ๊กของพวกอนาธิปไตย
ผมเขย่าและสะบัด  และเก็บเข้าในกางเกง  ก่อนจะก้มหยิบ  ใช้มือหยาบปัดมดขึ้นขนมกับนำ้กระเซ็นจากปลายกระจู๋  อาศัยแสงจากไฟทางสีเหลืองเพ่งสายตาอ่านตัวหนังสือบนหน้าแรก)

"ชีวิตไม่ใช่งาน  เราไม่ใช่ตัวเลขในบัญชีธนาคาร  ไม่ใช่รถที่ขับ  ไม่ใช่เสื้อผ้าที่ใส่  เราเป็นพวกร้องรำทำเพลงเต้นแร้งเต้นกาแห่งโลก"