ผมกับแฟนคบกันมาปีนึง
เรามีความสุขกันมาก ตลอดมาเธอดูสนใจผม เทคแคร์ผมอย่างดี
ผมก็ดูแล เอาใจใส่เธออย่างเต็มที
แต่ผมทำงานหลายอย่าง เธอมักจะบ่นว่าผมไม่ค่อยมีเวลาให้ ได้เจอกันอาทิตย์ละ 2-3 วัน
ผมรักเธอมาก อยากแต่งงานกับเธอ พยายามทำงานเพื่อสร้างอนาคต

ปัญหาคือเวลาที่เธองอน เธอมักจะบ่นว่ารู้สึกมั่นใจในตัวผม
เธอรู้สึกมีอะไรเล็กๆน้อยๆ หลายอย่างที่เข้ากันไม่ได้ ถ้าคบกันต่อจะไปรอดมั้ย
แต่พอเราเคลียร์กัน เธอก็กลับมาน่ารักเหมือนเดิม

ช่วงนึง มีคนเข้ามาจีบเธอ โทรมาคุยกับเธอ เธอก็บอกผมนะ ว่าไม่ได้คิดอะไร ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรเธอ
มีงอนบ้าง แต่เธอก็มาง้อ
จนมาวันนึง ผมไม่ว่างพาเธอไปธุระ คนนั้นเลยอาสาพาไปแทน เธอก็ไป ผมโทรไปเธอก็ไม่รับสาย
หลังจากนั้นเค้าก็คุยกันมากขึ้น ตอนนั้นผมโกรธมาก อยากจะเลิก เธอบอกว่าผมอย่าคิดมากสิ ไม่ได้มีอะไร
เธอเปรยบ่อยๆว่ารู้สึกเข้ากับเค้าได้มากกว่าผม แต่ก็ยังรักผมคนเดียว
แล้วเค้าก็นัดกันบ่อยขึ้น ผมโทรไปก็รับบ้าง ไม่รับบ้าง
จนวันนึงเธอบอกว่า ให้เราห่างกัน เธอบอกว่าเราคงไปไม่รอด เข้ากันไม่ได้ เธอเหนื่อยที่ต้องปรับตัวหลายๆอย่าง
ทั้งๆที่ ผมเองก็มีหลายอย่างที่ปรับตัวเหมือนกันให้เข้ากับเธอ แต่ผมก็พยายามจะจูน
เธอบอกว่าถึงไม่ใช่คนนี้ เธอก็คงจบกับผมอยู่ดี เธอรู้สึกกับผมน้อยลง จนไม่ยอมให้ผมกอดแล้ว

ความรู้สึกมันเปลี่ยนเร็วขนาดนั้นเลยหรอครับ ผมสงสัย แค่ไม่กีวัน จากที่รักกันกลายเป็นไม่รู้สึกอะไร
เธอบอกว่าพอเจอใครบางคน มันทำให้รู้ว่าที่ผ่านมาเธอแค่คิดว่ารักผม ทั้งๆที่จริงๆเธอไม่ได้รักผม
ผมงง.. มีด้วยหรอแบบนี้ มันขัดกับการกระทำที่ผ่านมาของเธอมาก
ตอนนี้เลยตื้อๆ ไม่รู้จะทำยังไงดี ตอนนี้เรายังคุยกันเหมือนเดิม เป็นปกติ แค่เธอไม่ได้รักผมแล้ว
ผมควรคุยต่อไป ยื้อเธอไว้ พยายามปรับปรุงตัวทำให้เธอมั่นใจ หรือจะเลิกคุยไปเลย เสียใจทีเดียวเอาให้จบ