เป็นที่แน่นอนว่า รายได้ต่อหัวมาจากรายได้ของคนในประเทศนั้น
แล้วนำมาเฉลี่ยกับจำนวนประชากรของชาติตนเอง กลายเป็นค่าเฉลี่ยรายได้ต่อหัว

ซึ่งดังนั้น "ชาติที่มีคนน้อยๆย่อมได้เปรียบ" อาทิ
สิงคโปร์ ฮ่องกง บรูไน การ์ตา ยูเออี เดนมาร์ก สวีเดน ฯลฯ

จากการจัดอันดับประเทศที่ร่ำรวย
ส่วนใหญ่ชาติที่ติดอันดับก็เป็นชาติเล็กๆ คนน้อยๆ เช่น การ์ตา สิงคโปร์

อยากรู้จริงๆครับว่า
ค่าเฉลี่ยรายได้นี้ มันบ่งบอกว่าประเทศนั้นร่ำรวยจริงหรือ?
(เพราะชาติใหญ่ๆที่เขามีคนเยอะๆก็คงเสียเปรียบ เมื่อหารเฉลี่ยออกมาก็ต้องน้อยกว่าชาติที่คนน้อยๆอยู่ดี ในกรณีรายได้ไม่ต่างกันมาก)

แล้วค่าเฉลี่ยรายได้นี้ มันบ่งบอกว่าประเทศนั้นเจริญจริงๆหรือ?
(ตัวอย่างเช่น มาเลย์เซีย เฉลี่ยรายได้มากกว่าไทย,,  คนไทยส่วนใหญ่มักเข้าใจตรงนี้ว่ามาเลย์เจริญกว่า รวยกว่าไทย เพราะรายได้ดีกว่า
แต่ผมเคยคุยกับคนมาเลย์หลายต่อหลายคน กลับไม่มีใครเคยคิดว่าชาติเขาเจริญกว่าไทยเลย
บางคนบอกว่ามาเลย์ยังสู้ไทยไม่ได้หลายด้าน บางคนเขาก็บอกเลยว่ามาเลย์ต้องดูไทยเป็นตัวอย่างหลายด้าน
บางคนบอก KL ยังห่างจาก BKK พอสมควรเรื่องภาพรวม ฯลฯ

สงสัยจริงๆ ตรงนี้ลล่ะครับว่า
ค่าเฉลี่ยรายได้ต่อหัว มันบอกถึงความเจริญและร่ำรวยจริงหรือ?
แล้วฝรั่งหัวทองที่เป็นคนจัดอันดับยึดเกณฑ์นี้จริงหรอในการวัดศักยภาพของแต่ละประเทศ?