ตามด้านบน เพิ่มให้

สรุปจากสมการ เป็นภาษาง่ายๆ ได้ดังนี้
- เหล็กเป็นสนิมเพราะเกิดปฏิกิริยากับออกซิเจนในอากาศ
- ปฏิกิริยาดังกล่าว มีน้ำ เป้นตัวเร่งปฏิกิริยา
- ดังนั้น จุดที่สัมผัสทั้งอากาศและน้ำ จะเกิดสนิมไวกว่าปกติ

จุดที่โดนน้ำฝน โดนทั้งอากาศและน้ำ ในขณะที่ส่วนที่จมคลองนั้น จมลึกโดนแต่น้ำไม่มีอากาศมีเฉพาะที่ละลายในน้ำเลยเกิดสนิมช้า
ลองดูก็ได้ ส่วนที่เกิดสนิมมาก จะเป็นบริเวณผิวน้ำ เพราะเหล็กโดนทั้งน้ำและอากาศ

หรือลองเอาตะปูเหล็กแช่น้ำจมไว้ครึ่งตัวแล้วเอาไปทิ้งไว้นานๆ จะเห็นว่าเกิดสนิมเฉพาะตรงรอยต่อน้ำ-อากาศ เหมือนกัน
ตรงที่ลอยในอากาศกับตรงที่จม แทบไม่เกิดสนิม

ทั้งนี้ยึดตามสมการในความเห็นด้านบนผมได้เลย เหล็กโดนอากาศและน้ำได้พวกเกอไทต์(สนิมเทาดำ)หรือไลมอไนต์(สนิมส้มเหลือง)ก่อน ที่จะเปลี่ยนเป็นฮีมาไทต์(สนิมส้มแดง)