ชีวิตที่เกือบจะดีของเด็กม.ปลายคนหนึ่ง..

สวัสดีค่ะ วันนี้มีเรื่องจะมาเล่าค่ะ เป็นประสบการณ์ชีวิต ม.ปลายของเราเอง เรากำลังเรียนอยู่ชั้น ม.6 ที๋โรงเรียนประจำจังหวัดแห่งหนึ่ง เริ่มเลยแล้วกันนะ คือ เมื่อปีที่แล้ว พ่อของเราเสียชีวิตลง แล้วเราก็เลิกกับแฟนด้วยค่ะ ชีวิตตอนนั้นเหมือนแบบไม่เหลือใครเลย แต่เรายังทีแม่ มีพี่น้อง มีเพื่อน คอยอยู่ข้างๆเรา  พอผ่านมาซักพักโรงเรียนก็เปิดเทอม ก็มีคนเข้ามาคุยๆค่ะ อารมณ์แบบมาจีบไรงี้ ทุกคนก็โอเคกับคนนี้นะไม่ว่าจะเป็นเพื่อนหรือคนที่บ้านแล้วเราก็คบกันค่ะ  
ช่วงนั้นเราก็อยุ่ด้วยกันค่อนข้างบ่อยค่ะ และเราก็โดนทุกคนที่โรงเรียนจับจ้อง เราก็ไม่เข้าใจนะคะคนเป็นแฟนกันเยอะแยะทำไมต้องมาจับจ้องที่เรา เราก็ไม่ได้อะไรค่ะเพราะเราไม่ได้ทำอะไรผิด  เรื่องมันเริ่มตรงนี้ละค่ะ ช่วงแรกที่คบกันเรายอมรับค่ะเราติดแฟนมากๆ อารมณ์แบบช่วงpromotion ก็ไม่ค่อยได้อยู่กับเพื่อนเลย หายหน้าหายตาจากกลุ่มเพื่อนไปเลย ก็เจอเพื่อนบ้างแต่ไม่บ่อยค่ะ  เวลามาอยู่กับกลุ่มเพื่อนเราก็รู้สึกแปลกๆ ทุกคนในกลุ่มก็ทำท่าทางแปลกๆ เช่นไม่คุยกับเรา ไปไหนไม่บอก อยู่จะไปไหนก็เดินไปเลย ประมาณนี้ค่ะ  และเราก็เคลียร์กันว่าทำไม ไม่ชอบแฟนเราหรือไง เค้าก็บอกเหตุผลร้อยแปดว่าไม่ชอบแฟนเรา (แต่ก่อนคบนี่ยุกันจัง55) เราก็ทะเลาะกันค่ะไล่เราออกจากกลุ่ม ลบเราออกจากกลุ่มในไลน์ แต่บอกเราว่าลบกลุ่มทิ้ง เรารู้ตัวนะว่าเราผิดเออเราติดแฟนมากไป แต่ให้อภัยกันไม่ได้ ? งงมากก เราก็โอเค เราก็หาเพื่อนใหม่ อยู่กับกลุ่มเพื่อนใหม่เหมือนอะไรๆมันกำลังจะดีขึ้น  แต่....
ตอนนั้นเราได้ลงเรียนพิเศษที่หนึ่งกับอาจารย์ท่านหนึ่ง พอจบคอร์สเราลืมจ่ายค่าเรียนค่ะ555 และอาจารย์ท่านนี้ที่เราเคยนับถือมากกลับเอาเราไปพูดกับคนอื่นว่า แม่เราให้เงินค่าเรียนมาแต่เราเอาไปใช้อย่างอื่น เอาไปเลี้ยงผู้ชาย  ไปเรื่อยเลยค่ะแล้วให้คนโทรมาหาที่บ้านเราว่าให้เงินเรามาหรือป่าว แล้วยังบอกว่ากลัวเราจะเอาไปใช้อย่างอื่น  ที่บ้านเราก็บอกไปว่าไม่ได้ให้ ปกติเราไม่เคยมีพฤติกรรมแบบนี้อยู่แล้ว เพื่อนเราที่อยู่ต่างห้องก็ถามเราค่ะว่าจริงหรือป่าวที่เราเอาเงินมาเลี้ยงผู้ชาย เราก็งงว่าเออรุ้ได้ยังไง เพื่อนในห้องก็แทบจะไม่คุยกับเราเลย เราไม่เข้าใจเลยว่าเราไปทำอะไรให้ขนาดนั้นเลยมาทำกับเราแบบนี้ แล้วเราก็จบม.5มาด้วยดีค่ะ5555
เริ่มมาม.6 เรายืนอยู่กับแฟนเราค่ะตอนนั้นคือไม่ได้ใกล้ชิดกันเลยนะคะ ยืนแบบคนละฝั่งถนนเลย แล้วมีอาจารย์ท่านหนึ่งเดินมา ถามเราว่า "ต้องให้ฉันเรียกแกไปอบรมไหม?" เรางงเลยค่าา ฉันไปทำอะไรให้อีกกกกก สรุปว่ามีรุ่นน้องมาบอก ว่าอ.ท่านนี้เห็นเราขึ้นอาคารกับแฟนเราสองคนซึ่งเรางงมากกกก คือตอนนั้นเป็นช่วงเปลี่ยนคาบแล้วเราเรียนตึกเดียวกับแฟนเราและเดินขึ้นไปเรียนพร้อมกัน แค่นั้น!!  แล้วประเด็นคือคนเป็นสิบๆคนอยู่ไม่ได้มีแค่เราสองคน คน รร นี้เป็นไรกันใหญ่ แล้วพอมาเรียนในคาบ เจออ.ท่านใหม่ เค้าก็เรียกเรายืนให้ตอบคำถาม
อ. : ถ้าท้องในวัยเรียนเธอจะทำยังไง?
เรา:รับผิดชอบคะ ทำอะไรลงไปก็ต้องยอมรับสิ่งที่เกิดค่ะ
อ:พ่อตายไม่ถึง7วันเห็นควงผู้ชายแล้วนี่
เรา:  ค่ะ(อึ้งแรงมากกกกกกก มือเริ่มสั่น หัวเริ่มร้อนค่ะ)อมยิ้ม24
อ.:แม่เธอเคยสอนเรื่องพวกนี้บ้างรึป่าว
เรา:ก็สอนค่ะ
ตอนนั้นปรี๊ดมากค่ะแต่ทำอะไรไม่ได้ แล้วอ.เค้าก็ให้เรานั่งลงแล้วมองด้วยหางตา
คือเราไปทำอะไรให้วะ เราว่าบางทีมันก็เกินไป ร้องไห้ร้องไห้ร้องไห้ร้องไห้ร้องไห้ร้องไห้ร้องไห้ร้องไห้

คือเราไม่เข้าใจเลยค่ะว่าคนพวกนี้เค้าเป็นอะไรเค้าต้องการอะไรจากเรา เราไปทำอะไรให้เค้าจะตามด่าตามแซะไปถึงไหน เวลาเราอยู่กับแฟนเราก็มีระยะห่างที่พอดีนะ ไม่ได้ใกล้ชิดกันเลย คือจะจับผิดอะไรเรานักหนา เราเคยคิดอยากลาออกจาก รร นี้มาก คือเราไม่เข้าใจค่ะเราควรทำยังไง เศร้า
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่