อา-หยุ-บา-ว๊อน   อา-หยุ-บา-ว๊อน    เสียงทักทายจากแอร์โฮสเตสสาวสวยตาคมที่อยู่ในชุดส่าหรีสีเขียว  มีลวดลายนกยูงประดับบนลายผ้า   ทำให้จขกท.สะดุ้งตื่นจากความเป็นจริงว่า  เฮ้ย  นี่ไม่ใช่ทริปไปพักร้อนแช่ออนเซนที่ญี่ปุ่นนะ   แต่ แต่ นี่เป็นอีกครั้งที่เจ้านายส่ง จขกท.ไปทำงานต่างบ้านต่างเมือง

และจขกท. กำลังจะไปศรีลังกา!  



นี่สิความจริง นั่นหมายถึงเสาร์อาทิตย์ และวันหยุดนักขัตฤกษ์ที่จะไม่ได้หยุด   โอเคนะ ณ จุดนี้ สูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆค่ะ ต้องทำใจนิดนึงตอนที่เปิดเฟสแล้วเห็นเพื่อนๆไปเช็คอินที่ญี่ปุ่น   หรือเกาะสวยๆทางใต้  บิกินี่และหาดทราย สายลม ฯลฯ

ไหนๆเลือกไม่ได้แล้วเรามาทำชีวิตให้สนุกกันดีกว่า  สิ่งหนึ่งที่จขกท.ชอบมากเวลาเดินทางไปต่างประเทศคือ  ตื่นเต้นกับอาหารแปลกๆใหม่ๆ  และชอบถ่ายรูปอาหาร  คือบางคนอื่นเค้าก้อเฉยๆนะแต่เราตื่นเต้นทำไมไม่รู้  

แต่อย่างที่บอกเน๊าะว่าไปทำงานและในทีมมีแต่หนุ่มๆ ถึกๆที่ไม่มีความมุ้งมิ้งและเข้าใจอิสตรียุคโซเชี่ยล   ว่าทำไม๊ ทำไมต้องถ่ายรูปก่อนกิน   
ฉะนั้นจขกท. จึงใช้ความว่องไวในการมานั่งที่โต๊ะอาหารมาปุ๊บ กด แชะ แชะ ใช้ความเร็วเพียงเสี้ยววินาที ไม่มีการถ่ายซ่อมนะจ้ะ  เบลอแล้วเบลอเลย  ภาพอาหารจึงอาจไม่ครบครันทุกมื้อ เอาเท่าที่ถ่ายทัน ไม่งั้นจะโดนกินหัวซะก่อนเพราะสมาชิกในทีมโมโหหิว  ฮ่า ฮ่า ฮ่า  
ฉะนั้นขออภัยไว้ ณ ทีนี้ด้วยหากบางภาพมุมมันไม่ค่อยจะงามเน๊าะ รวมทั้งข้อมูลอาจไม่ค่อยครบครันหรือละเอียดมากนัก  
เอาเป็นว่าอ่านเล่นๆเพลินๆล่ะกันค่ะ

**ขอแก้ไขเนื่องจากภาพขนาดใหญ่เกินไปค่ะ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ภาพที่นำมาลงในกระทู้  ส่วนหนึ่งมาจากเพจเฟสบุ๊คของ จขกท.เองนะคะ ชี้แจงไว้ล่วงหน้าเผื่อใครผ่านมาเห็น