สวัสดีครับ' นี่คือกระทู้แรกของผม ' ผิดพลาดประการใดขออภัยนะครับ

เรื่องก็คือผม เคยทำสิ่งหนึ่งครับ ที่ไม่ดี ยอมรับเลยครับคือ "เสพยา"
แต่มาวันนี้ผมได้เลิกแล้ว เลิกขาดด้วย แต่คือว่า.....

แฟนของผมเองซึ่งมีลูกด้วยกันแล้ว เขาเคยรู้ว่าผมเสพ แต่ตอนนี้ยังไงผมก็ยืนยันว่าผมเลิก
แต่เขาก็ชอบที่จะว่าผมว่า กินแต่เหล้ายา คำก็ว่ากินแต่ยา สองคำก็ว่ากินแต่ยา..

ทำไมครับ ? ผมต้องกินมันไปตลอด ผมต้องเอาอนาคต ลูก เมีย ผม มาทิ้งไว้จุดนี้หรอ. ?
ทำไมครับ ? มีแต่ประชดไม่มีเลยกำลังใจ คนที่เขาเลิกแล้วเนี่ยเขาไม่อยากได้ยินคนดูถูกแบบนี้หรอก

บางครั้งผมท้อ ผมเหนื่อย ผมทำงานคนเดียว หาเลี้ยงลูกเมีย ไหนผมมาโดนพูดใส่แบบนี้
ผมเคยโดนจับครับ แต่ไม่ใช่เรื่องยา แต่ว่า ในวันที่ผมโดนจับ

1-2 วันก่อนหน้านี้ ผมไม่สบาย ผมกินยา จำพวกสุลีดิน แก้ปวด แก้ไข้ต่างๆ แล้วฉี่ผมม่วง
แต่ผมมั่นใจ ยังไงก็ไม่ใช่สารเสพติด

ผมเหนื่อย ผมท้อจริงๆ แทนที่จะได้กำลังใจ ผมกลับได้แต่คำดูถูก จากคนใกล้ชิด
หากเป็นคุณ คุณรู้สึกอย่างไรครับ ?  สำหรับผม. คำว่าท้อ - หมดกำลังใจ คือที่สุดของผมแล้ว !!