เป้าหมายอยู่ที่เสี่ยงดวงหรือค่ะ
ทำดี แล้วพอไม่ได้ดีก็ท้อ..แท้ และนี่คือบทเรียนค่ะ
หากคุณทำดี ด้วยใจแห่งแสงสว่าง มันจะเต็มอิ่ม
เขาจะไม่สงสัยว่า ทำดีแล้วทำไมไม่ดี เพราะเมื่อทำดี มันดีมากตอนที่ทำ

บางทีบทเรียน บททดสอบของคุณคือ การทำความดี อย่างไรให้ปล่อยวาง
เชื่อมั่นบนเส้นทาง มองดูตัวเองมากๆ หากเกิดท้อแท้ใจ

ในด้านที่ดีมากๆ คือคุณยืนบนเส้นทางแห่งแสงสว่างที่คนส่วนใหญ่ทำแบบนี้ไม่ได้
แม้จะพยายามอีกหลายร้อย หลายพัน หลายหมื่นชาติ ก็ทำไม่ได้

การที่เราทำดีโดยไม่มีใครสอน ใครบอก แสดงว่า เราทำมามากแล้ว
มีรุ่นพี่คนหนึ่ง เธอดูดวงที่ไหน ก็บอกว่าดวงตก ดวงแย่ที่สุด
ตกงาน ผ่อนบ้าน ยังเลี้ยงลูก ในช่วงที่ชวลิตลดค่าเงินบาท ที่บ้านเมืองตอนนั้นระส่ำระส่าย หลายครอบครัวฆ่าตัวตาย
รุ่นพี่คนนี้ ชอบทำบุญ เพราะทุกครั้งที่ทำ มันเบิกบาน สบายใจ
ช่วงแรกๆการทำบุญของรุ่นพี่ เธอก็คิดเหมือนคุณนั้นล่ะ นั่งนับว่า ทำไปเท่าไร ทำไมไม่ดีขึ้น ทำไมคนนั้นเป็นแบบนั้น คนนี้ดีกว่าเรา

ภายหลัง จากที่เข้ามาบนเส้นทางการปฏิบัติธรรม อ่านหนังสือ เจอครูบาอาจารย์
เธอก็คิดว่า "พี่ เปลี่ยนความคิดใหม่ แทนที่จะคิดท้อใจ ทำดีแล้วไม่ได้ พี่คิดว่า นี่มันช่างโชคดีอะไรเช่นนี้ ที่มีโอกาสเปิด ให้เราได้ทำบุญ กุศล
ดังนั้นฉันจะยินดีในการทำ ไม่ว่าจะมากหรือน้อยไม่เคยบ่นเลย ทำให้มากเท่าที่จะทำได้"

รุ่นพี่ ไม่เคยร้องขอใคร ใบหน้ามีความสุขกับการทำดี เวลายกของ ก็ยกเอง ทำอะไรก็ลงมือทำเอง
ทั้งที่ดวงไม่มีเงิน ใครๆก็ดูแบบนั้น แต่รุ่นพี่ก็เริ่มหาเงิน มีรายได้มาก ผ่อนบ้านหมดใน 5 ปี

เคยมีครั้งหนึ่ง รุ่นพี่เดินแถวมาบุญครอง เห็นแหม่มสาวคนหนึ่ง กำลังสอบถามคนว่าจะนั่งรถบัสไปสวนโมกข์ไชยา ยังไง
รุ่นพี่เข้าไปสอบถาม จึงทราบว่า ฝรั่งสาวคนนี้ได้ลงทะเบียนเพื่อเข้าอบรมวิปัสสนาที่ไชยา
ลงทุนนั่งเครื่องบินจากอังกฤษมาเมืองไทย พอได้ยินยังนั้น รุ่นพี่บอกว่า งั้นฉันจะไปส่งเธอที่ไชยา

รุ่นพี่โทรมาหาบอกว่า ให้นั่งไปเป็นเพื่อน เพื่อขับรถไปไชยา พาแหม่มไปส่งเรียนสมาธิ
พวกเรานัดเจอฝรั่งคนนี้แถวข้าวสาร ตั้งแต่ 6:30 น แล้วขับรถไปส่งถึงไชยา ระหว่างทาง รุ่นพี่เลี้ยงอาหารเช้าอย่างดี
ส่งเสร็จก็ขับกลับกรุงเทพ ทำดีแล้วอย่ามาคิดท้อ เดินหน้า ทำงานอยู่กับปัจจุบัน