แรกๆต้องบอกไปธุระที่อื่นมาก่อน แล้วใช้จ่ายซื้อของ เรยเห็นว่ามีเวลาพอที่จะไปงานรับปริญญาเพื่อน

เหตูการณ์นี้เคยเจอกับตัว วันไปรับปริญญาเพื่อนที่จุฬา ก็ลงรถไฟฟ้าสยามก็เรียกวินปกติ
ขาไป จำได้ไม่กี่บาท แต่คุยกะเพื่อนปกติ10 บาท ช่วงบ่ายเหมือนเพิ่มมานิดหนึ่ง
ขากลับ(รีบขึ้นวินที่ขับมา เพราะคนแย่งกันกลับ และรถเริ่มทยอยกลับกันเยอะมาก)
บอกวินคันนี้ให้มาส่งที่สถานีรถไฟฟ้า วินก็ขับมาส่ง
พอถามว่าเท่าไร วินบอก80บาท (แล้วบอกว่าวันนี้ขอวันหนึ่ง เพราะคนเยอะ)
เรยบอกตังที่ตัวไม่พอจะกลับ เพราะไปสถานีสุดสาย ซึ่งไม่มีตัง ต่อรถแน่
วิน บอกเวอร์ล่ะ แล้วบอกหรือจะไม่เอา [พร้อมเอามือจะมาดึงเงินที่ทอนคืนอีกด้วย]
เรยต้องโทรบอกที่บ้านให้มารับสถานีต้นสายที่ลง
เหตุการณืนี้ผ่านมา3ปีได้แร้ว เรยมีความคิดใส่ใจกับความเอาเปรียบแบบนี้

วันนี้เผลอไปผิดทาง และรถติดแต่รถก็วิ่งได้อยู่ ไม่ถือว่าจอดสนิท ผ่านไป50นาที เรยเรียกวินที่ขับผ่านมา
แต่เหตุการณ์ครั้งแรก ทำให้ทุกครั้งจะถามรถรับจ้างก่อนว่าเท่าไร
ครั้งนี้ เรยถามก่อนว่าไปจุดนั้นเท่าไร วินทำหน้าคิด แล้วบอกว่า40บาท เราเรยบอกงันไว้ก่อน แพงไป
(เพราะระยะทางไม่กี่ร้อยเมตร เพราะต้องอ้อมวงเวียน ถ้าถามว่าทำไมไม่เดิน เพราะต้องข้ามฝั่ง2ครั้ง เดินต่ออีก )
ระยะตามนี้ ตั้งราคาในใจก่อนเรยว่า ปกติ10บาท ถ้าเงินเพิ่มก็20บาท (เพราะเท่าๆกับซอยที่พัก วินที่นี้10บาท)