ตั้งแต่มีลูก เราเหนื่อยมากเพลียมากไหนจะเลี้ยงลูกทั้งวันทำความสะอาดบ้านหาข้าวหาปลาให้ลูกให้สามีกินทำทุกอย่างในบ้านคนเดียวดูแลทุกส่วนพอตกดึกเรา ความเพลียจากเช้าเราต้องการนอนพัก บางครั้งฝืนไหวเราก็ร่วมเตียงกับสามีได้บางครั้งเหนื่อยมากเพลียมากอยากนอน เราให้ความสุขเค้าไม่ไหวทำให้ทะเราะกันไม่คุยกันทุกครั้ง เข้าใจว่านานๆทีจะมาขอ แต่บางครั้งวันที่มาขอบังเอิญเป็นวันที่เราเหนื่อยมากจริงเราให้ไม่ไหว โกรธเราทะเราะกัน ไม่คุยกัน เราควรให้เค้าไปหาจากที่อื่นไหม เราเหนื่อยมากเรายอมแพ้ เราไม่รู้จะทำยังไงแล้ว ล่าสุดเราบอกว่า เรายอมแพ้เรายอมให้เค้าไปหาจากที่อื่น เค้าก็อืม... ควรทำไงดีเราควรปล่อยเค้าไปใช่ไหม