สวัสดีคับ วันนี้ผมถูกคุณครูคนหนึ่งได้ทำโทษผมไปเนื่องจากตกแต่งไม่สวยงาม และให้ผมกลับไปทำงานมาใหม่ ผมก็คิดว่าจะทำให้ดีกว่านี้ แต่พอคุณครูพูดคำนี้กับผมผมหมดกำลังใจมากๆ เขาพูดว่า "นี่งานเด็กมัธยมเหรอ? นึกว่างานเด็กอนุบาล สมองน่าจะเด็กอนุบาล ให้เวลาตั้งเสาร์-อาทิตย์ ทำแบบนี้ไม่ต้องทำหรอก" ผมรู้สึกว่าคุณครูพูดทำร้ายจิตใจของผมมาก ผมอุตส่าห์ตั้งใจทำงานมากๆ เขียนบรรจงสวยๆ แต่ตกแต่งไม่สวยงาม โดนแบบนี้เข้าไปก็หมดกำลังใจมากๆ คับ ผมคิดว่า ผมเหนื่อยสุดๆ แล้ว ผมตั้งใจเรียนมากๆ แต่ผมเรียนไม่เก่งจริงๆ พยายามฝึกฝนมากๆ  ผมรู้สึกมันไม่ดีพอจริงๆ คุณครูก็สั่งการบ้านวันละ 5-6 วิชา ทำการบ้านผิดก็ถูกคุณครูตี เวลาคะแนนสอบไม่ดีก็ถูกตี โดนยัดเหยียดจนการเรียนผมตกลงมาเยอะมาก จากเมื่อก่อน ทุกวันต้องนั่งทำการบ้านทีแสนจะเยอะแยะ จนนอนดึก หน้าโทรม ตอนนี้ก็ไปโรงเรียนก็ไปนอนแล้วอะครับ ง่วงมากๆๆ เพราะนอนดึก ผมนอนประมาณ 4 ทุ่มกว่าๆ เกือบ 5 ทุ่มทุกวัน แต่วันนี้รู้สึกไม่ไหวจริงๆ โดนแบบนี้เข้าไป ความตั้งใจผมหายไปเลยครับ ผมว่า ที่ผมตั้งใจเรียนเพื่อให้พ่อแม่ผมภูมิใจเท่านั้นแหละครับ ตอนนี้ก็ท้อจริงๆ วันเสาร์-อาทิตย์ก็ไม่ได้พักผ่อนสมองเลย นั่งทำแต่การบ้าน ว่างแค่วันอาทิตย์เท่านั้นเองคับ ผมอยากให้การบ้านมันน้อยๆ ลง การศึกษามันแย่เพราะแบบนี้แหละครับ ผมเชือว่า มีคนเป็นแบบผมอยู่ไม่น้อยหรอก ผมเลยอยากให้คุณครูเข้าใจผมบ้างว่า ผมเหนื่อยมากครับ ตั้งใจก็ไม่ประสบผลสำเร็จ. การบ้านก็กดดันผม พอทำไม่เสร็จหรือทำผิดก็โดนตี อะไรก็ตีๆๆๆๆ ต่างจากต่างประเทศมากครับ ทำผิดเขาไม่ได้ตีเหมือนประเทศไทยนะครับ เขาก็ให้แก้ใหม่. นี่ละครับ สาเหตุที่การศึกษาไทยถึงแย่ลง