เรานั่งรถไฟเที่ยวบ่อย หรือเราหลงไหลเสน่ของการนั่งรถไฟเที่ยวไปตั้งแต่เมื่อไหร่จนเราไม่รู้ตัว จนมีความเชื่อว่า ทุกจังหวัดในประเทศไทย เรานั่งรถไฟไปได้ ถึงแม้จะไม่ใช่ทางผ่านของรถไฟ แต่เราก็ต่อรถไปได้  ความพยายามที่จะไปติดเกาะพยามในครั้งนี้เราจึงลองนั่งรถไฟไปดู  แถมเป็นรถไฟฟรีด้วย  คิดในใจ ไม่โหดไปหน่อยเหรอ

คนส่วนใหญ่มาเที่ยวเกาะพยาม จ.ระนอง ด้วยการนั่งเครื่องบินหรือไม่ก็รถทัวร์  ถ้าใครชอบนั่งรถไฟอยู่แล้ว ไม่เหนือบ่ากว่าแรง นั่งรถไฟมาก็ไม่เลวนะ แถมได้ชมวิวข้างทางด้วย  ที่สำคัญ ประหยัด!!!  5555

และเป็นอีกครั้งที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ที่เรานั่งรถไฟฟรีเที่ยว  ขึ้นที่หัวลำโพง 13.00 น.เพื่อมาลงชุมพร ถึงเร็วกว่าปกติ 21.00 น. ไปไหนล่ะทีนี้  นึกสนุก ที่หลายคนคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องสนุกเลยนะ  นอนที่สถานีรถไฟเฉยเลยค่ะ นอนบนเก้าอี้เลย  เพียงเพราะ "ก็คนอื่นเค้ายังนอนกันเลย" ดื้อไง อยากลอง อีกไม่กี่ ชม.ก็ตื่นแล้ว  แต่กว่าจะนอนก็เที่ยงคืนตี 1 เวลาปกติที่นอนอยู่ทุกวัน

ความจริงไม่ได้อยากแนะนำนะสำหรับผู้หญิงที่มาคนเดียวแล้วนอนสถานีรถไฟ ถ้าอยากนอนจริงๆ ให้มีเพื่อนคอยเปลี่ยนเวรกันเฝ้าของดีกว่า  เราก็หลับๆตื่นๆ ไม่ใช่เพราะคนแต่เพราะรถไฟจะวิ่งทั้งคืน จนท.สถานีก็จะเดินไปเดินมาตลอด  แต่กลับกันกลับรู้สึกอุ่นใจแฮะ

แป๊บๆก็เกือบตี 5 แล้ว ตื่นค่ะรออะไร งัวเงียอยู่หลับๆตื่นๆ หาวินมอเตอร์ไซค์ไปท่ารถ  บอกว่าจะต่อรถไประนอง วินรู้พามาส่งที่ตลาดเลย  ของบริษัทอะไรซักอย่งจำชื่อไม่ได้แล้ว ค่าวิน 30 บาท  ขึ้นรถทัวร์ไปซื้อตั๋วบนรถได้เลย ค่ารถ 110 บาท รถออก 05.10 น. เหย...ค่ารถถูกอ่ะ  กำหนดการบอกว่านั่ง 2 ชม.ถึงระนอง แต่เหมือนหวานเย็นมาเรื่อยๆ แล้วขึ้นรถปุ๊บก็หลับปั๊บหลับนิ่ง หลับลึกเลย ระหว่างทางก็มี จนท.มาตรวจต่างด้าวบ้าง เพราะในรถมีแต่ต่างด้าว ที่ต่างด้าวเยอะเพราะเป็นแรงงานที่มาทำงานที่เกาะต่างๆในภาคใต้นี่แหละ  ใกล้ถึงระนองตื่นมาก็ชื่นใจกับธรรมชาติข้างทาง เห้ย! ภูเขาที่ระนองสวยมาก รถวิ่งผ่านใกล้ภูเขา ชมทิวทัศน์ไปเรื่อยเปื่อย  ถึงระนอง 08.00 น.

หลังจากนั้นก็ถามคนแถวนั้น หารถสองแถวไปปากน้ำ  มีหลายคัน หลายสีนะ  แต่เลือกคันที่เขียนว่าปากน้ำ  ราคาแค่ 15 บาทเอง  สองแถวไปส่งเลี้ยวเข้าซอยนิดเดียวมีคนมาตั้งโต๊ะรอขายตั๋วเรือเลย  200 บาท หลังจากให้เงินแล้วก็พาขึ้นท้ายกระบะเข้าไปท่าเรืออีก เราก็นั่งไปกับฝรั่งอีก 2-3 คน เพื่อรอขึ้นเรือ 09.00 น. มีเราคนเดียวไปเกาะพยาม ที่เหลือเค้าไปเกาะช้างหมดเลย

บริเวณท่าเรือ

เรือใช้เวลา 2 ชม. กว่าจะถึง นั่งไปเรื่อยๆ  การเดินทางครั้งนี้ของเรายาวนานมาก หลับไป ชมวิวไป แค่ได้สูดอากาศดีๆ ให้เดินทางไกลแค่ไหน แค่นี้ก็พอใจแล้ว  ถึงเกาะประมาณ 11.00 น.

ในเรือมีห้องน้ำนะ

มีป้ายบอกทางทั่วทั้งเกาะ ไปต้องกลัวหลง

เดินไปหาเช่ามอเตอร์ไซค์ มีหลายร้านมาก ไม่มีค่ามัดจำ วางแค่บัตรประชาชน วันที่เราไปเป็นวันธรรมดา คนไม่เยอะ ค่าเช่ารถแค่ 150 บาท ค่าน้ำมันแยกต่างหาก ลิตรละ 35 บาท เราเติมไป 2 ลิตร 70 บาท อยู่ได้ประมาณ 2 วัน (อันนี้คนที่ให้เช่าบอก) แนะนำดีด้วยมีแผนที่ให้ว่าไปตรงนั้นตรงนี้  หากไปมีที่พักก็แนะนำให้ บอกว่าลองไปดูบ้านสวนกาหยู มีทั้ง 1 และ 2 แต่เราขับมาแล้วหลง เพราะไม่ได้สนใจแผนที่มากนัก  ตลอดทางที่ผ่านมามีบังกะโลเพียบ และคาดว่าถูกมากด้วย แต่ก็ลองขับหาไปเรื่อยๆ  เจอป้ายทางเข้าบ้านสวนกาหยู ลองเลี้ยวเข้าไปดู โห...ทางเป็นป่าขนาดนี้  ทางขรุขระนิดนึง แต่ขับๆไปก็ได้อยู่  มาโผล่ถึงที่พักแล้วลองถามราคาดู 500 บาท เลยตัดสินใจพักเลยละกัน เพราะอยู่ห่างทะเลเดินไป 30 ม.ก็ถึงทะเลแล้ว  เราพักอยู่ฝั่งอ่าวเข้าควาย  ซึ่งที่สำคัญกว่านั้น ที่พักเราห่างฮิปปี้บาร์นิดเดียว 100 ม.ก็ถึงมั้ง ดีเลยไม่ต้องเดินหา

ที่พักเราไม่มีเบอร์นะ  เพราะเราวอร์คอินเข้าไป  หาเองเอาดาบหน้า แต่มี face book ให้ค่ะ  บ้านสวนกาหยู อ่าวเขาควาย ใครอยากอยู่ใกล้ฮิปปี้บาร์  ที่นี่ไม่เลวเลย เดินใกล้มาก  เรียกว่าถ้าจะไปดื่มอะไรที่นั่น กลับมาเมาๆก็เดินกลับถูก ไม่ต้องขับมอเตอร์ไซค์

บังกะโลส่วนใหญ่ที่นี่จะเปิดไฟเป็นเวลา เพราะต้องใช้เครื่องปั่นไฟ แล้วแต่บางที่ พักแพงหน่อยอาจจะเปิดให้ 24 ชม. ที่พักเปิดให้ตั้งแต่ 6 โมงถึง 5 ทุ่ม กับราคาแค่นี้ไม่ซีเรียสอยู่แล้ว เพราะยังไงเราก็ออกมาขับมอเตอร์ไซค์เล่นข้างนอกอยู่ดี  กว่าจะเข้าที่พักก็มืด  เหมือนเช่าไว้เก็บของจริงๆน่ะแหละ ส่วนใครอยากชาร์ตแบตโทรศัพท์ก็สามารถชาร์ตที่หน้าเคาท์เตอร์บริเวณร้านอาหารข้างหน้าได้  แต่เอาเข้าจริงๆ ไฟที่จะปิด 5 ทุ่ม ยังไม่รู้เลยว่าปิดไปตอนไหน เพราะเราเปิดไฟทิ้งไว้ เปิดพัดลมทิ้งไว้ นอนถึงตี 2 ก็ยังเปิดไฟให้นะ เหมือนถ้าลูกค้ายังไม่นอนเค้าก็ยังเปิดให้

เวลามีไม่มาก  คว้ารถแล้วออกไปสำรวจรอบเกาะกัน

ชอบมากตรงที่ เห้ย! มันไม่ได้มีแค่ทะเล มันมีป่าเต็มไปหมด  คลีนมาก ต้นไม้ ต้นยาง ต้นกาหยู(หรือมะม่วงหิมพานต์)  ชอบมากตรงที่ความจริงแล้วเราสายป่านี่แหละ ไม่ใช่สายทะเลเท่าไหร่ ขับมอเตอร์ไซค์สูดอากาศบริสุทธิ์ สดชื่นมาก

พาเข้าวัดเพื่อความเป็นสิริมงก่อนละกัน

หินในน้ำตรงนี้เรากลัวมากอ่ะ  จะอยู่บริเวณทางเดินไปโบถส์กลางน้ำ  ใต้น้ำก็มีหิน มีปะการัง  มาทะเลบ่อยแต่ดันกลัวปะการัง

ไม่ได้เรียงหาดนะ ไปเรื่อยๆตามใจตัวเองเลย  ที่อยากเห็นอีกที่คือ blue sky resort  ที่เค้าว่าสวยกันนักหนา  แต่เอ่อ...น้ำไม่ขึ้นอ่ะ  ไม่เห็นสวยเหมือนในรูปเลย  เรียกว่ามาพักนี่แล้วแต่ดวงจริงๆว่าจะต้องนั่งรอน้ำขึ้นน้ำลงตรงไหน

บริเวณหน้าบลูสกายเป็นอ่าวแม่หม้าย  หน้าตาประมาณนี้