สวัสดีครับ คือผมก็เป็นคนธรรมดาๆคนนึงที่ต้องการความรักนะครับ เเต่ด้วยที่ผมเป็นคนคิดมาก ขี้กังวล ดูถูกตัวเอง ทำให้ผมไม่เคยเปิดใจรับใครเลย เเละเป็นที่มาทำให้ผมไม่เคยมีเเฟน คือ ผมเคยจะจีบใครซักคน เเต่มาย้อนดูตัวเองทีไรทำให้น้ำคลอทุกที เพราะเราไม่มีอะไรเข้ากับเขาเลย ทางบ้านก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไร เเละก็ไม่ได้หน้าตาดีขนาดจะจีบสาวง่ายๆ คารมก็ไม่ดีอีก โถ่ๆๆ น่าสงสารเเท้   เเละมันก็ทำให้ผมเหมือนกับยังไงอ่ะมีเเรงผลักดันอ่ะครับ เเบบ ทำไมคนอื่นมีทุกๆอย่าง เเต่เรากลับไม่มี ผมก็อดอิจฉาเพื่อนไม่ได้ที่ไม่ต้องทำอะไร เรียนอย่างเดียวมีเเม่คอยจ่ายค่าหอ ค่ากิน เเต่ผิดกลับผมที่กลับสงสารเเม่มากกว่าเพราะเเบบยังไงอ่ะ คือเราก็โตพอจะช่วยเเบ่งภาระได้เเล้วอ่ะเนอะ ผมก็คิดนะว่า "ต้นทุนชีวิตคนเรามันไม่เหมือนกัน" ผมก็บอกกับตัวเองเสมอนะว่า
ถ้าผมไม่ได้ไปถึงจุดที่ผมตั้งไว้นะ ผมก็จะไม่มีขอมีใครอ่ะครับ พูดง่ายๆ ถ้าไม่รวยจะไม่ขอมีเเฟนอ่ะครับ เพราะกลัวจะทำให้เขาลำบากเปล่าๆ  (ผู้หญิงดีๆเขาก็คงอยากเจอกับผู้ชายที่ดีทุกอย่าง) ทุกวันนี้ผมจึงต้องตั้งใจในการศึกษาให้มากที่สุด. **เเละสุดท้ายทั้งหมดนี้นะครับผมเเค่อยากจะ รู้ ว่าทัศนคติของผู้หญิงไทยเป็นยังไงหรอครับ ผู้ชายต้องหล่อ รวย คารมดี รึเปล่าครับ ที่ผู้หญิงหลายคนชอบ *ขอบคุณที่อ่านนะครับ ผิดพลาดประการใดก็ขอโทษด้วยนะครับ