เช้านี้ดูคลิปนักกีฬาเดินทางไปแข่งมองโชเหมือนหลายๆครั้งแต่ด้วยความรู้สึกบางอย่างที่เปลี่ยนไป
ทุกคนยังยิ้มแย้ม แต่คนที่หายไปคือวิลาวัณย์, วรรณา และโค้ชอ๊อด...ใจหายแบบลึกๆนะ
เอาเข้าจริงเหตุการณ์วันพุธสุดโกงเมื่อวันที่18 พค.บนแผ่นดินญี่ปุ่นนั้น มีสิ่งที่ลึกลงไปกว่าการช็อคแฟนกีฬาจนเหวอกับภาพเหตุการณ์เหนือความเป็นกีฬาในช่วงครึ่งชั่วโมงสุดท้ายของเกม
ไม่ว่าจะเป็นการเล่นกลของกรรมการ ไม่ให้ชาเลนจ์ ไม่ให้เปลี่ยนตัว นั่นคือยั่วยุอารมณ์ทีมคู่แข่งญี่ปุ่น ไปจนถึงจุดสุดยอดด้วยการแจกแต้มใส่พานชนะ ส่วนความสงสัยในอยุติธรรมก็กลับถูกเบี่ยงเบนเป็นการใช้อารมณ์ และไม่มีวินัย
มันบอกว่าญี่ปุ่นหรือFIVBใช้ต้นทุนที่สูงขึ้นเรื่อยๆเพื่อชัยชนะอย่างหน้ามืดตามัว ไม่แม้แต่จะละอายกับการใช้เครื่องมือที่โฉ่งฉ่างเหล่านั้น....เขาได้ทำลายสิ่งที่สำคัญลงไปคือกติกาของเกม ที่เป็นเหมือนคัมภีร์ความเชื่อมั่นของคนกีฬา
ชัยชนะที่ได้มาพร้อมๆกับการไปทำลายสปิริตเกมกีฬา...สิ่งนี้จะค่อยๆกัดกร่อนทำลายเรื่องสำคัญกว่า....
พวกเราอาจเป็นแค่แฟนชมกีฬา เราทุกคนมีสิ่งสำคัญอื่นๆในชีวิต เราดู สนุก และชื่นชมเกม เพื่อหลบมาจากโลกที่บางทีความยุติธรรมก็ช่างคลุมเครือ หรือโหดร้ายในโลกความเป็นจริง
ความรู้สึกหมดความเชื่อถือในเกม ไร้กติกาไม่ต่างจากโลกนอกเกมกีฬา ...หมดแรงบันดาลใจที่จะรอชื่นชม ก็เราไม่ได้มาเพื่อชมละครกันนี่ฮะ
...ยิ่งคิดยิ่งขมขื่น เหมือนเพื่อนที่ไว้วางใจมาเป็นสิบๆปีหักหลังเรา...
...
มนุษย์อาจถูกทำให้พ่ายแพ้ แต่ไม่อาจถูกทำลาย
เป้าหมายที่โค้ชอ๊อดใฝ่ฝันใช้เวลาปลุกปันมาเกือบ20ปี... การได้ไปเวทีโอลิมปิค...และบนชัยชนะที่ขาวสะอาด
ประโยคหลังคือสิ่งที่ทีมของโค้ชอ๊อดมี แต่ทีมที่ต้องตกอยู่ภายใต้บริบททางธุรกิจของสปอนเซอร์เบื้องหลังทีมนั้นไม่อาจมี
ถึงที่สุดแล้วพวกคุณเป็นมนุษย์ที่สวยงาม จนแสดงให้เห็นเป้าหมายที่ไปได้ไกลเกินกว่าชัยชนะของการเข้ารอบโอลิมปิคไปแล้ว
มันคือสปิริตของความพยายามหลังการถูกทำให้แพ้รอบแล้วรอบเล่า
จนครั้งสุดท้ายนี้...ที่พวกคุณไม่มีทางแพ้เสียจนเขาต้องบิดเบี้ยวกติกาทำลายตัวเอง
...
กระทู้นี้อยากให้กำลังใจคนที่ปลีกหายไปจากทีม หรือกำลังคิดเช่นนั้น ...ใจหายฮะที่โค้ชจะปลีกตัว
แต่ไม่อยากให้หายไปจากการทำสิ่งที่ตัวเองรัก ไม่ว่าจะในนามทีมชาติ ทีมเอกชน หรือ ความทุ่มเทใดๆต่อวงการกีฬาในอนาคต
เชื่อมั่นว่าวันไหนที่โค้ชอ๊อดพาเราไปโอลิมปิคได้ เราจะได้ถึงสองเด้งฮะ
คือหนึ่งการเข้ารอบโอลิมปิคและสองคือจิตวิญญานอันเข้มแข็งของมนุษย์เกินไปกว่าเกมกีฬา...ที่น้อยทีมจะทำได้
พวกคุณคือตำนานคลาสสิคในวงการกีฬาโลกจริงๆ...สิ่งนี้จะไม่มีวันพ่ายแพ้...และเปลี่ยนผ่านไปสู่เป้าหมายที่งดงามยิ่งกว่าโอลิมปิค
ด้วยจิตคารวะ